เรารู้กันอยู่ว่า ธรรมวินัยนี้เป็นที่รองรับ เป็นที่เกิดของเรา เราทั้งหมดเกิดจากพระวินัย เราอยู่ในธรรม ธรรมวินัยเรียกว่าเป็นบ้านของเรา หรือเป็นกุฏิที่จำวัดของเรา เมื่อเป็นบ้านของเรา เราก็ต้องรู้จักบ้านของตัว คนอยู่บ้านแล้วไม่รู้จักบ้านของตน คงไม่ดีแน่ อย่างน้อยก็ควรรู้ว่ามีอะไรอยู่ตรงไหนในบ้าน และรู้ว่าอะไรเป็นอะไร แค่นั้นก็ยังดี ถ้าดีกว่านั้นก็รู้ว่า อ๋อ ของชิ้นนี้ ที่อยู่ตรงนี้ ที่อยู่บนนั้นน่ะ มันคืออะไร มันเป็นอย่างไร สำหรับใช้งานอะไร แต่ยังใช้ไม่เป็น ทีนี้ ถ้าเก่งกว่านั้นก็คือ มีความรู้ มีความชำนาญ รู้ลึกซึ้งละเอียดลออ สามารถเอาของชิ้นนั้นไปใช้งาน ไปทำประโยชน์ ทั้งแก่ตนและแก่ผู้อื่นได้ด้วย นี่ก็เหมือนกัน บ้านแห่งพระธรรมวินัยของเรา ว่าโดยที่เก็บรักษาไว้ ก็คือพระไตรปิฎก พระเณรที่บวชมานี้ ที่จริง อย่างน้อยก็ควรต้องรู้จักพระไตรปิฎก