เนื่องจากเมื่อวันที่ ๑๐ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๑๑ พระเดชพระคุณ
ท่านอาจารย์พุทธทาส ท่านได้ไปถอนฟันที่สุราษฎร์ธานี แล้วท่านเอาฟัน
ที่ถอนกลับมาเป็นฟันกราม แล้วท่านได้มอบให้ข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเอาใส่
ขวดเล็ก ๆ ปิดฝา ตั้งไว้บนชั้นวางหนังสือบนศีรษะ เพื่อเป็นที่ระลึกมาตลอด
ข้าพเจ้ามาอยู่ที่สวนโมกข์ในปี พ.ศ. ๒๕๐๖ เพื่อมาช่วยงาน
ท่านอาจารย์พุทธทาสในช่วงที่ท่านอาจารย์กำลังก่อสร้างโรงมหรสพทาง
วิญญาณอยู่ในปี พ.ศ. ๒๕๐๕ ตอนนั้นข้าพเจ้าอยู่ประจำที่ที่พำนักสงฆ์
พระเจดีย์แหลมสอ อำเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี ซึ่งพระอาจารย์
แดง ติสฺโส ท่านอยู่ที่นี่ ท่านเป็นญาติของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าได้รับประโยชน์
มากจากการอยู่ที่นี่ ข้าพเจ้าอยู่ติดต่อมาเป็นเวลา ๙ ปี แต่มีเหตุปัจจัย
ให้ได้มาสวนโมกข์รู้จักท่านอาจารย์พุทธทาส
เมื่อท่านอาจารย์ส่งจดหมายไปชวนข้าพเจ้ามาช่วยทำงาน ข้าพเจ้า
ก็เดินทางมาสวนโมกข์ โดยตั้งใจว่าจะมาอยู่เพียง ๓ เดือนแล้วจะกลับไป
แต่เมื่อข้าพเจ้ามาอยู่ที่สวนโมกข์แล้ว ท่านอาจารย์ก็มอบงานให้ทำตลอด
จนไม่มีเวลากลับไปจำพรรษาที่สมุยอีก
ท่านอาจารย์ได้จัดการให้ข้าพเจ้ารักษาการณ์เจ้าอาวาสวัดธารน้ำไหล
สวนโมกข์ และเป็นเจ้าอาวาสโดยสมบูรณ์ในเวลาต่อมาไม่นาน
ท่านอาจารย์พุทธทาสไว้วางใจข้าพเจ้ามาก ถึงกับมอบหมาย
พินัยกรรมเกี่ยวกับงานศพของท่านให้ข้าพเจ้าช่วยจัดการ ข้าพเจ้าก็พยายาม
จัดการให้เป็นไปตามพินัยกรรมทุกประการ เป็นต้นว่า หากท่านมรณภาพลง
หลังจากประชุมเพลิงเสร็จแล้ว อัฐิทั้งหมดให้บรรจุไว้ในบ่อซีเมนต์ ใต้ฐาน
พระพุทธรูปในศาลาธรรมโฆษณ์
ส่วนที่ ๒ เอาไปโปรยในถํ้าเขาประสงค์ อำเภอท่าชนะ จังหวัด
สุราษฎร์ธานี
ส่วนที่ ๓ เอาไปโปรยที่เขาสก ต้นนํ้าตาปี อำเภอพนม จังหวัด
สุราษฎร์ธานี
ส่วนฟันกรามที่ท่านอาจารย์พุทธทาสมอบให้ข้าพเจ้า ถือว่าเป็น
สมบัติส่วนตัว บัดนี้ข้าพเจ้ามีอายุย่างเข้า ๘๘ ปีแล้ว ไม่แน่ว่าจะมีชีวิต
ต่อไปได้กี่ปี จึงคิดทำสถานที่สำหรับบรรจุฟันท่านอาจารย์ไว้ให้เป็นที่
เรียบร้อย จึงได้ปรึกษากับคุณโยม ดร.ศิริวรรณ พงศ์ฉบับนภา ผู้มอบ
ที่ดินประมาณ ๒๘ ไร่ บนโคกทรวย ตำบลมะเร็ต อำเภอเกาะสมุย ให้
ข้าพเจ้าเพื่อสร้างเป็นสำนักปฏิบัติธรรม
ข้าพเจ้าได้หาวิธีให้คุณโยม ดร.ศิริวรรณ ช่วยรับผิดชอบในการ
ก่อสร้าง เพราะข้าพเจ้าไม่มีทุนทรัพย์และเวลา ในที่สุด ดร.ศิริวรรณ
ตัดสินใจรับผิดชอบ แล้วลงมือก่อสร้าง เมื่อได้สร้างที่พักเสร็จพอสมควร
ก็เริ่มเปิดการอบรมคนไทยและชาวต่างประเทศ ในปี พ.ศ. ๒๕๔๗ เรา
ได้ทำที่นี่เป็นมูลนิธิ ชื่อ “มูลนิธิทีปภาวัน” โดยมี ดร.ศิริวรรณ เป็นประธาน
มูลนิธิ ได้อบรมชาวต่างประเทศไปแล้วประมาณหมื่นกว่าคน คนไทยรวม
นักเรียน นักศึกษา พ่อค้า ประชาชนก็ไม่น้อยเหมือนกัน เมื่อ ดร.ศิริวรรณ
ทราบว่าข้าพเจ้าต้องการสร้างที่บรรจุฟันท่านอาจารย์พุทธทาสอยู่ จึงได้
ขอร้องข้าพเจ้าให้สร้างขึ้นที่ทีปภาวันธรรมสถาน ข้าพเจ้าก็อนุโมทนา
ยินดีด้วย เพื่อจะได้บรรจุฟันท่านอาจารย์พุทธทาสไว้ ณ ที่นี่ เพื่อเป็น
สิริมงคล
ข้าพเจ้าได้ขอร้องให้ คุณสกล หลอมประโคน สถาปนิกช่วย
เขียนแบบ โดยจำลองสถูปอมราวดี สมัยสองพันกว่าปีผ่านมาแล้วเป็น
ต้นแบบ และขอรอ้ ง ศาสตราจารย์ ดร.เอกสิทธิ์ ลิม้ สุวรรณ ช่วยเป็นภาระ
ให้การแนะนำนายช่างผู้ทำการก่อสร้าง และได้หลานของ ดร.เอกสิทธิ์
คือ คุณธวัชไชย รุจิระยรรยง ช่วยหล่อแบบแผ่นซีเมนต์ ที่ประกอบเป็น
องค์สถูปสำเร็จได้เรียบร้อย โดยสร้างเป็น ๒ ชั้น ชั้นบนในองค์สถูป สำหรับ
บรรจุฟันท่านอาจารย์ใต้ฐานพระพุทธรูป ชั้นล่างเป็นห้องโถง สำหรับใช้
อเนกประสงค์ ช่างได้เริ่มลงมือสร้างใช้เวลาประมาณ ๑ ปีเศษ จึงสำเร็จ
ใช้เงินประมาณ ๖ ล้านบาทเศษ
นายช่างผู้รับจ้างก่อสร้าง คือ นายวิจิตร เปลี้ยครองสวน โดย
อาศัยญาติพี่น้องของข้าพเจ้าบ้าง ญาติพี่น้องของ ดร.ศิริวรรณบ้าง และ
ญาติธรรมจำนวนไม่น้อย ข้าพเจ้าขอขอบพระคุณทุกท่านที่ช่วยเหลือจน
ทำให้สร้างสถูปได้สำเร็จ
ข้าพเจ้าได้กำหนดวันเวลาที่จะบรรจุฟันท่านอาจารย์พุทธทาส
ในวันที่ ๑๐ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๖๓ เวลาประมาณ ๑๒.๓๐ น. ในวัน
ดังกล่าวนี้ ข้าพเจ้าได้จัดพิมพ์หนังสือขึ้นเล่มหนึ่งเพื่อเป็นอนุสรณ์ โดย
เลือกเอาธรรมบรรยายของท่านอาจารย์พุทธทาสที่ท่านได้บรรยายไว้แล้ว
พิมพ์เป็นหนังสือชุดธรรมโฆษณ์ “เรื่อง สมถวิปัสสนาแห่งยุคปรมาณู”
และพระธรรมเทศนาวันวิสาขบูชา ปี พ.ศ. ๒๕๐๙ และ“เรื่อง เอกังสิก-
เทสิตธัมมกถา” โดยอาศัย คุณกิตติศักดิ์ รุ่งเรืองวัฒนชัย และทีมงานช่วย
เตรียมต้นฉบับ และ ผศ.ดร.อินทุวรรณา เชยชื่นสกุล ช่วยตรวจปรู๊ฟ แล้ว
ส่งให้บริษัทธรรมสภาพิมพ์ เพื่อมอบให้แก่ผู้ที่มาร่วมงานในวันบรรจุฟัน
ท่านอาจารย์
ข้าพเจ้าขอขอบพระคุณทุกฝ่ายที่ช่วยทำให้เกิดหนังสือนี้ขึ้นมา
ข้าพเจ้าหวังเป็นอย่างยิ่งว่า ถ้าท่านผู้ใด ที่ได้รับหนังสือนี้ไปอ่านแล้วนำ
ปฏิบัติจะต้องได้รับผลเป็นความสุขอย่างแน่นอน
ท้ายที่สุดนี้ ข้าพเจ้าขออำนวยอวยพรโดยอ้างเอาคุณพระรัตนตรัย
อันมีพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ จงคุ้มครองป้องกันท่านทั้งหลาย
ให้ปราศจากอันตรายทั้งปวง แล้วมีแต่สุขความเจริญตลอดกาลนานเทอญ