สักกายทิฏฐิ คือ ความคิดเห็นว่ากายนี้เป็นของตนนั้น เป็นสิ่งที่ต้องละก่อน ดังนั้นเขาจึงเอามาไว้เป็นข้อแรก ข้อที่หนึ่งของสังโยชน์ หรืออนุสัยที่บุคคลจะต้องละจากความเป็นปุถุชนไปสู่ความเป็นพระอริยเจ้า
นี่แหละคิดดูเถิดว่า ท่านเอาเรื่องตัวกูของกูนี้มาให้ละกันเสียก่อน ส่วนเรื่องกามราคะ ปฏิฆะ เป็นต้นนั้น ยังอยู่ทีหลังยังจะต้องละเมื่อเป็นพระอนาคามีนู้น เพียงแต่จะเป็นพระโสดาบันหรือพระสกิทาคามียังไม่ต้องพูดถึงกามราคะหรือปฏิฆะ พูดแต่เรื่องละตัวกูของกูที่ยกหูชูหางอยู่นี่แหละก่อน
สักกายทิฏฐิ ก็โมหะ วิจิกิจฉา ก็โมหะ สีลัพพตปรามาส ก็โมหะ ละได้ ๓ อย่างนี้เป็นพระโสดาบัน มองดูให้ดีว่ายังไม่เคยพูดถึงกามราคะและปฏิฆะ แต่พูดถึงกิเลสประเภทโมหะทั้งนั้นเลย
หมายความว่าต้องตั้งต้นด้วยการละกิเลสประเภทโมหะกันก่อน เพื่อรักษาโรคบ้าในขั้นต้นหรือในขั้นแรกให้หายไปเสียก่อนแล้วจึงจะรักษาในขั้นต่อไปที่สูงขึ้นไป
พุทธทาสภิกขุ
