เมื่อธรรมดามาถึง รู้ให้ทัน และทำให้ถูก

ในเมื่อความยาวหรือสั้นของชีวิต เป็นสิ่งไม่มีกำหนดแน่นอนเช่นนี้ บุคคลจึงควรปฏิบัติระมัดระวังในเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับความยาวหรือสั้นด้วยความไม่ประมาทตามเหตุปัจจัย แต่ไม่พึงกลัวมัวแต่วิตกกังวลเหมือนอย่างบุคคลบางคน ที่กลายเป็นก่อทุกข์เพิ่มขึ้นแก่ตน ยิ่งไปกว่าตัวความตายนั้นเสียอีกด้วยซ้ำไป พึงเอาใจใส่ขวนขวายให้มาก แต่ในฝ่ายการดำเนินชีวิต คือ ในข้อที่ว่าจะใช้ชีวิตของตนอย่างไร เพื่อให้เกิดประโยชน์สุขที่มุ่งหมายหรือจะสร้างคุณค่าเพิ่มพูนสาระให้เกิดขึ้นด้วยชีวิตของตนอย่างไร...