การปฏิบัติที่ใจ ปฏิบัติที่ตรงไหน ก็คือดูข้างใน ดูอย่างไร ดูลงไปที่ความรู้สึก ที่อารมณ์ ที่อาการของจิต ที่เวทนาซึ่งเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา ดูลงไปที่ความคิดที่มันบังคับให้จิตนี้วุ่นวายไปต่างๆ ดูลงไปที่ตรงนี้...
การที่เรามาฝึกปฏิบัติที่ใจเพื่ออะไร ก็เพื่อพัฒนาความคิดที่ชอบเป็นมิจฉาทิฏฐิ ทำให้เราเป็นทุกข์ ให้เป็นสัมมาทิฏฐิมากขึ้นๆ แล้วจิตนี้จะได้มีความเบาสบาย ฉะนั้น การปฏิบัติที่ใจก็คือปฏิบัติที่ตรงนี้พัฒนาความคิด และถ้าหากว่าเราสามารถกำหนดจิตอยู่ที่ลมหายใจได้ตลอด สติย่อมอยู่ที่นั่น สติยิ่งมีมากเท่าใด มั่นคงเท่าใด การกระทำย่อมมีแต่ความถูกต้อง เพราะว่ามาจากจิตที่มีความคิดอันถูกต้อง เพราะฉะนั้น จุดมุ่งหมายของการปฏิบัติที่ใจเพื่ออะไร ก็เพื่อความสุขเย็นอันเป็นความสุขที่แท้จริงซึ่งมนุษย์ทุกคนแสวงหา