ทำไมจึงปฏิบัติไม่ได้ เป็นเพราะอะไร ข้อแรกสุด เพราะมีฉันทะไม่เพียงพอ เมื่อฉันทะไม่พอ รักไม่พอ วิริยะความพากเพียรที่จะทุ่มเทลงไปเพื่อเอาชนะอุปสรรคต่างๆที่มาขวางกั้น ก็ทำไม่ได้หรือทำได้ไม่เต็มที่ จิตตะ ความมีใจจดจ่อกับเรื่องของธรรมะ ก็มองไม่เห็น ไปมองวนเวียนอยู่กับสิ่งอื่น วิมังสา ความใคร่ครวญที่จะมีต่อธรรมะว่ามีสิ่งใดที่ควรแก้ไข ขัดเกลา ปรับปรุง จะตัดทอนอุปสรรคที่เกิดขึ้นได้อย่างไร ก็เกิดขึ้นไม่ได้...
การปฏิบัติธรรมเป็นเรื่องละเอียดอ่อน ลึกซึ้ง ต้องต่อเนื่อง ถ้าปล่อยให้ขาดตอนแล้ว ต่อยากอย่างแสนสาหัส ฉะนั้น ควรต้องกำหนดตัวเองทีเดียวว่า ชีวิตนี้การปฏิบัติธรรมต้องเป็นงานของชีวิต อย่างอื่นเป็นรองทั้งนั้น หรือจะปล่อยทั้งหมดก็ยังได้ เพราะไม่มีความหมายต่อชีวิตที่ยังเหลืออยู่นี้เลย