“ภาพชีวิตจากนวนิยาย” เล่มนี้เป็นเสมือนสื่อกลางที่นำชีวิตจำลองของมนุษย์มาส่องแสงสะท้อนให้เห็นภาพชีวิตจริงชัดเจนยิ่งขึ้น...
ขณะอ่าน อาจเปรียบตนเองเป็นเสมือนผู้ดู ผู้สังเกตการณ์อยู่รอบนอก จึงสามารถมองเห็นจุดบกพร่องผิดพลาด หรือวิธีการเบี่ยงเบนชีวิตในวิถีทางต่างๆ ในลักษณะอันประกอบด้วยความรู้ตัวบ้าง ไม่รู้ตัวบ้าง
ในฐานะผู้อ่านที่เป็นเสมือนผู้ดูที่วางใจเป็นกลาง ก็ได้รับข้อคิดในการดำเนินชีวิตอันเป็นแนวทางให้ได้ใคร่ครวญว่า ปัญหาชีวิตที่ตัวละครได้ประสบในแต่ละชีวิตนั้นมาจากเหตุใด และควรแก้ด้วยวิธีใด
หากแก้ไม่ได้ จนชีวิตนั้นต้องอับปางไปก็เพราะสิ่งใดเป็นสาเหตุ หากชีวิตนั้นสมปรารถนาก็ด้วยเหตุใด หากอ่านด้วยความวิเคราะห์ใคร่ครวญ จะเป็นการเพิ่มเติมประสบการณ์ให้แก่ชีวิต แม้เป็นประสบการณ์รองที่มิใช่ประสบการณ์โดยตรง แต่ก็จะเป็นตัวอย่างที่ส่งเสริมให้เกิดทั้งสติและปัญญาที่เห็นลู่ทางในการดำรงชีวิตล่วงรอดจากปัญหาได้ตามควรแก่กรณี