คนทั่วไปแม้ผู้ที่เรียกว่าตัวเองเป็นชาวพุทธ มีจำนวนไม่น้อยเลยที่ยังร้องไห้บ่อยๆ คร่ำครวญบ่อยๆ ปวดหัว วิตกกังวลบ่อยๆ หงุดหงิดบ่อยๆ รำคาญโน่นรำคาญนี่บ่อยๆ ในทางพุทธศาสนาท่านบอกว่า นี่แหละคืออาการของความทุกข์...
ถ้าเราอยากจะอยู่กันอย่างไม่เป็นทุกข์ อยากจะอยู่กันอย่างเป็นสุขให้ทั่วถึงกัน ก็ควรที่จะได้ศึกษาถึงเรื่องของอนิจจัง-ความไม่เที่ยง ให้เห็นทุกขัง-สภาวะที่ทนอยู่ไม่ได้ และให้เข้าถึงอนัตตา-ความไม่ใช่ตัวใช่ตนอย่างแท้จริง