จุดประสงค์ของการปัจจเวกขณ์ ก็เพื่อจะดึงใจผู้ปัจจเวกขณ์ให้เข้าสู่จุดที่เกิดสำนึกขึ้นในจิตว่า ไม่มีสิ่งใดเป็นตัวตนจริงๆเลยสักอย่างเดียว ถ้าเมื่อใดจิตนั้นประจักษ์เข้าถึงจุดนี้ก็หมายความว่า การตกเป็นทาสของความทุกข์จะค่อยๆจางหายไป ความอิสระแก่ใจ ความเป็นไทที่แท้จริงก็จะบังเกิดขึ้น