จะต้องปฏิบัติตัวของเราเอง ;
ทุกคนจะต้องปฏิบัติเพื่อการหลุดพ้นด้วยตัวเอง.
การทำวัตรสวดมนต์ใน ตอนเช้า - ตอนเย็น นั้น ไม่ใช่เป็นเรื่องของการอ้อนวอนขอร้องดังที่เขาทำกันอยู่ในศาสนาอื่น เพราะในพระพุทธศาสนาของเรา ไม่ต้องการเรื่องการอ้อนวอน ไม่มีเรื่องการขอร้อง มีเฉพาะเรื่องที่เรา จะต้องปฏิบัติตัวของเราเอง ; ทุกคนจะต้องปฏิบัติเพื่อการหลุดพ้นด้วยตัวเอง.
จุดหมายของการทำวัตรสวดมนต์อยู่ที่ตรงนี้ ตรงที่เรานึกถึงคุณงามความดีของพระผู้มีพระภาคเจ้า ทั้งพระธรรม พระสงฆ์. คนอื่นก็เหมือนกัน เช่น เหมือนกับว่าพ่อแม่ครูบาอาจารย์ของเรา ถ้าเรานึกถึงบ่อยๆ เราก็เกิดความสำนึก มีความรัก ความกตัญญูกตเวทีต่อท่าน แต่ถ้าเราไม่นึกถึงเลย เราก็เฉยๆ ไม่มีพันธะทางจิตใจในแง่ศีลธรรม เพราะไม่ได้นึกถึงท่านเหล่านั้น เพราะฉะนั้นการนึกถึงเป็นเรื่องที่ดี ; ในกัมมัฏฐาน ๑๐ ประการ (อนุสสติ ๑๐) จึงได้มีบทอยู่ว่า พุทธานุสสติ ให้ระลึกถึงพระพุทธเจ้า ธัมมานุสสติ ให้ระลึกถึงพระธรรม สังฆานุสสติ ให้ระลึกถึงพระสงฆ์.
จากหนังสือคำสอนผู้บวชใหม่ (น.๗๖ , ๗๘)
ปัญญานันทภิกขุ
พระราเชนท์ อาจริยวํโส
รวบรวม