ตถาคตเป็นเพียงผู้ชี้ทางให้ ส่วนการเดินทางเป็นหน้าที่ของเธอทั้งหลาย

ตถาคตเป็นเพียงผู้ชี้ทางให้
ส่วนการเดินทางเป็นหน้าที่ของเธอทั้งหลาย.

องค์พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสไว้ว่า ตถาคตเป็นเพียงแต่ผู้ชี้ทางให้ ส่วนการเดินทางเป็นหน้าที่ของเธอทั้งหลาย. พระพุทธดำรัสนี้ สำคัญมาก เราควรจะยึดถือเป็นหลักประจำจิตใจว่า สิ่งไรที่จะสำเร็จขึ้นได้นั้น จะสำเร็จได้ด้วยการปฏิบัติ หรือด้วยการกระทำของตนเอง ไม่ใช่สำเร็จได้ด้วยการวิงวอนขอร้องบนบานศาลกล่าว. เรื่องการวิงวอนขอร้องนั้น ไม่มีในวงการพุทธศาสนา. ที่เราเห็นเขากระทำกันอยู่บ้างทั่วๆไปนั้น ขอให้พึงเข้าใจว่าเป็นการกระทำที่นอกลู่นอกทาง ไม่ได้เป็นการกระทำตามธรรมวินัย หรือตามคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า แต่เป็นการกระทำแบบอื่นนอกพุทธศาสนาของเรา ; ซึ่งเราผู้มาบวชมาศึกษาเรื่องธรรมวินัยแล้ว ก็ควรจะทำความเข้าใจว่า การกระทำอย่างนั้นมิใช่วิสัยของพุทธบริษัท แต่เป็นเรื่องของสิ่งอื่นนอกเหนือจากความเป็นพุทธบริษัท แล้วเราจะต้องไปกระทำในรูปอย่างนั้นได้อย่างไร.

จากหนังสือคำสอนผู้บวชใหม่ (น.๗๖)
ปัญญานันทภิกขุ

พระราเชนท์ อาจริยวํโส
รวบรวม