"ระลึกถึงพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ ก็น้อมจิตไปสู่ความดีงาม"
วัตร คือข้อปฏิบัติประจำ หรือหน้าที่ ในที่นี้ก็คือเป็นกิจหรือเป็นหน้าที่ประจำวัน ต่อมาการประชุมพร้อมกันสวดมนต์ ก็จึงกลายเป็นกิจวัตร มีการทำวัตรเช้า ทำวัตรเย็น หมายความว่า มาปฏิบัติกิจพิธีหรือทำกิจกรรมของส่วนรวมประจำวัน ในภาคเช้า และภาคค่ำ โดยมีการสวดมนต์นี้ เรียกว่า "ทำวัตร"
บทสวดมนต์ที่จัดไว้สำหรับการทำวัตรเช้า ทำวัตรเย็น โดยตรง อย่างที่รู้จักกันอยู่ ดังที่สวดกันอยู่ทั่วเมืองไทยเวลานี้ว่า "โย โส ภควา อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธ..." นั้น เป็นบทสวดประเภทสรรเสริญพุทธคุณ ธรรมคุณ และสังฆคุณ ซึ่งท่านนำถ้อยความในพระไตรปิฎกมาตั้งเป็นแกน แล้วจัดเรียบเรียงขึ้นใหม่ เพื่อให้เหมาะกับโอกาสสำหรับกิจนี้โดยเฉพาะ
บทสวดประเภทสรรเสริญคุณพระรัตนตรัยอย่างนี้มีมากพอสมควร เป็นเครื่องน้อมจิตเข้าสู่ พระพุทธคุณ เป็นต้น นำพุทธคุณเป็นต้นนั้นมาเป็นอนุสติ เพื่อระลึกถึงพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ ก็น้อมจิตไปสู่ความดีงาม สู่การสนใจใฝ่ศึกษาปฏิบัติธรรมกว้างหรือขยายออกไป หรือแม้แต่จะใช้เป็นเครื่องระลึกในการเจริญสมาธิ ก็ได้
จากหนังสือตามพระใหม่ไปเรียนธรรม (น.๑๗๓ , ๑๗๕)
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ. ปยุตฺโต)
พระราเชนท์ อาจริยวํโส
รวบรวม