"... บุญให้ความสุขตราบเท่าชรา..."
บุญเก่าบุญใหม่ ก็หมายความว่า บุญที่ทำไว้ก่อนๆ ทำดีมาเรื่อยๆ ทำดีมาสมัยเมื่อเป็นเด็กๆ มันก็ให้ผลมาเรื่อยๆ ทำดีเมื่อสมัยเป็นหนุ่มมันก็ให้ผลมาเรื่อยๆ แล้วก็ทำดีอยู่ในขณะนี้ มันก็เกิดผลอยู่ในขณะนี้ แล้วจะเกิดผลต่อไปในกาลข้างหน้า ผลกับเหตุนั้นมันสัมพันธ์กันมาเรื่อยๆเป็นลูกโซ่ เราเริ่มทำมาเรื่อยๆ ผลมันก็สัมพันธ์มาเรื่อยๆ เป็นลูกโซ่สัมพันธ์กันมาเป็นสายยาวเหยียด ในวิถีชีวิตของเราอย่างนั้น ก็เรียกว่า เป็นบุญเก่า หมายความว่า บุญที่ได้กระทำในเวลาที่ล่วงมาแล้ว บุญใหม่ ก็หมายความว่า บุญที่ได้กระทำอยู่ในขณะนี้ แล้วมันก็รวมกันเข้าเกิดเป็นความสุขความเจริญในชีวิตประจำวัน
เรามักจะพูดว่าแหมคนนั้นเขามีบุญ พูดบางทีก็พูดไม่ถูกเหมือนกัน ไปชมคนเหลวไหลว่ามีบุญก็มี ชมคนที่คอรัปชั่นว่ามีบุญ นั่นไม่ใช่ มันเป็นคนบาปไม่ใช่คนบุญอะไร คนมีบุญมันต้องดูให้ลึกซึ้ง ดูการพูดการคิดการกระทำของเขาที่แสดงออกมา เราจึงตัดสินได้ว่าเป็นคนมีบุญหรือเปล่า ให้ตัดสินว่าเขามีคุณธรรมขนาดไหน มีความงามความดีในจิตใจเท่าไร ก็ดูที่การกระทำจึงจะวัดได้ ว่าเป็นคนมีบุญหรือเป็นคนมีบาป ลักษณะมันเป็นอย่างนี้
ในพระพุทธสุภาษิตตรัสว่า บุญให้ความสุขตราบเท่าชรา ตราบเท่าสิ้นชีวิตนั่นน่ะ ว่าใครทำบุญแล้วมันก็ได้ความสุขเรื่อยไปจนตราบเท่าสิ้นชีวิต
จากหนังสือคำสอนผู้บวชใหม่ (น. ๗๙๒)
ท่านปัญญานันทภิกขุ
พระราเชนท์ อาจริยวํโส
รวบรวม