การบวช คือการประพฤติพรหมจรรย์ให้สะอาดเหมือนสังข์ที่ขัดดีแล้ว

"....การบวช คือการประพฤติพรหมจรรย์ให้สะอาดเหมือนสังข์ที่ขัดดีแล้ว..."

ประโยคที่สำคัญก็คือ ประโยคที่ว่า การจะประพฤติพรหมจรรย์ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ด้วยดี เหมือนสังข์ที่ขัดดีแล้วนั้นทำได้ยาก สำหรับการอยู่ครองเรือน ฉะนั้นจึงออกบวช, สั้นเข้ามาอีกก็ว่า จะประพฤติพรหมจรรย์ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์เหมือนสังข์ หอยสังข์ ที่เขาขัดดีแล้วนั้นต้องบวช, พูดกลับอีกทีหนึ่งก็ว่า บวชเพื่อได้ประพฤติพรหมจรรย์ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ด้วยดี เหมือนสังข์ที่เขาขัดแล้ว ขัดดีแล้ว ; ประโยคนี้มีเท่านี้ เพื่อจะประพฤติพรหมจรรย์ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ เหมือนสังข์ที่เขาขัดดีแล้ว, บริสุทธิ์หมายความว่าสะอาด, สังข์ที่ขัดดีแล้ว มีความสะอาด ขาว.

นี่คือ ความมุ่งหมายของการบวช เพราะว่าจะขัดสังข์ให้ขาวไม่ได้ ในการเป็นผู้ครองเรือน จึงออกบวช ; เราก็ควรอยู่ในพวกนี้ คือว่าออกบวชนี้ ก็เพื่อจะประพฤติพรหมจรรย์ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ เหมือนสังข์ที่เขาขัดดีแล้ว อย่างอื่นดูไม่มีความสำคัญเท่า.

จากหนังสือนวกานุสาสน์ เล่ม ๑ (น.๒๒)
พุทธทาสภิกขุ

พระราเชนท์ อาจริยวํโส
รวบรวม