"... จุดหมายปลายทางของการบวชแท้จริงอยู่เหนือประโยชน์ใดๆ..."
ทีนี้เมื่อเป็นพระอรหันต์ คือจุดหมายปลายทางของการบวชที่แท้จริง มันก็หมด หมดความเป็นอะไรทุกอย่าง ; นี่คือข้อที่อยากจะพูด ให้รู้ไว้บ้างในวันนี้ว่า เมื่อถึงจุดหมายปลายทางของการบวช คือความเป็นพระอรหันต์ ก็หมดความเป็นคนหนุ่มหรือความเป็นคนแก่. พระอรหันต์อยู่เหนือความเป็นคนหนุ่มหรือความเป็นคนแก่, แม้จะชอบเรียกว่าเป็นคนแก่เป็นพระเถระเป็นอะไร ; แต่ที่แท้จริงนั้นพ้นจากการเป็นคนหนุ่ม หรือพ้นจากการเป็นคนแก่ มันเลยไป, พ้นจากความเป็นคนหนุ่มนั้นถูกแล้ว แต่มันเลยไป พ้นจากความเป็นคนแก่อีกที. แม้พระอรหันต์หนุ่มๆ นี้ก็ไม่เป็นคนหนุ่มหรือไม่เป็นคนแก่ เพราะมีจิตใจเปลี่ยนไปหมด อยู่เหนือประโยชน์ทุกอย่าง อยู่เหนือความต้องการทุกอย่าง, ความหนุ่มความแก่เลยไม่มีความหมาย.
จากหนังสือนวกานุสาสน์ เล่ม ๑ (น.๘๖)
พุทธทาสภิกขุ
พระราเชนท์ อาจริยวํโส
รวบรวม