ให้ระวังความฉลาดของตัวให้ดีๆ ความทะนงความอะไรนั้นๆ ระวังให้ดีๆ พูดภาษาธรรมดาคือความอวดดี #ยิ่งอวดดีเท่าไรก็ยิ่งหมดดี เพราะว่าเอาไปอวดเสียหมด มันเลยหมดดี
คำว่า "อวดดี" นี้ต้องตัดออกไปเลย คือหย่าขาดกันเลย อย่าให้มี แต่แล้วมันก็ทำยากที่สุด ที่จะไม่อวดดี เพราะชินเป็นนิสัย รบกับความอวดดีนี้ให้ชนะ เรื่องต่างๆ ก็จะดีขึ้นมาจริงๆ อวดดีคือโง่ ทั้งนั้นเลย #อวดดีก็คืออวดความโง่ ของดีนั้นไม่จำเป็นจะต้องอวด เพราะพอเอาไปอวดเข้า มันกลายเป็นความโง่
สุญญตาปริทรรศน์ เล่ม ๒ (น.๔๒)
ธรรมโฆษณ์ l พุทธทาสภิกขุ