ชีวิตนี้เหมือนกับการรักษาตนให้หายจากโรค

ชีวิตนี้เหมือนกับการรักษาตนให้หายจากโรค

ชีวิตนี้เหมือนกับการรักษาตนให้หายจากโรค คนที่เป็นโรคภัยไข้เจ็บอย่างใดอย่างหนึ่งอยู่ ก็พยายามรักษาตัวให้หายจากโรค แต่นั่นมันเป็นโรคทางกาย อย่างดีก็เป็นโรคทางจิต ไปโรงพยาบาลธรรมดาไปโรงพยาบาลโรคจิต แล้วก็ไปรักษาให้หาย แต่โรคที่ร้ายนั้นคือโรคทางวิญญาณ ต้องไปโรงพยาบาลของพระพุทธเจ้า โรคทางวิญญาณ ก็คือความโลภ ความโกรธ ความหลง อะไรเหล่านี้ที่มันเสียบแทงเผาลนอย่างยิ่ง ทนทรมานอย่างยิ่ง ต้องไปหาโรงพยาบาลของพระพุทธเจ้า แล้วรักษาให้หายโรคนี้หายไป เปรียบชีวิตนี้ก็เหมือนกับการรักษาตนให้หายจากโรค เพราะเราเกิดมาก็มีโลภะ โทสะ โมหะ เกิดขึ้นงอกงามขึ้นมาเรื่อยก็เป็นโรคที่เจริญขึ้นเรื่อย ก็หาทางรักษาให้หายไป ชีวิตนี้ก็เหมือนกันรักษาตนให้หายจากโรค

จากหนังสือสันทัสเสตัพพธรรม (น.๑๘๐)
พุทธทาสภิกฺขุ