ชีวิตคือการเดินทาง

ชีวิตคือการเดินทาง

สิ่งสำคัญในพระพุทธศาสนา ก็ไม่มีอะไรยิ่งไปกว่าเรื่องการปฏิบัติเพื่อความดับทุกข์ ที่เรียกว่าการประพฤติพรหมจรรย์ หรือว่าการเดินไปตามอริยมรรคมีองค์แปด นี่คือสิ่งสำคัญที่สุดและสิ่งเดียวด้วยในพุทธศาสนามีความสำคัญในที่นี้ก็หมายความว่า มันเป็นของจำเป็นสำหรับเราทุกคน ที่จะต้องปฏิบัติให้สำเร็จ คือเดินให้สำเร็จ แล้วปัญหานี้ก็เกิดอยู่จริงๆกับเราทุกคน แม้ว่าเราจะไม่รู้สึกตัว คือไม่ค่อยจะมีใครนึกถึงหรือมองเห็นว่า ชีวิตนี้มันเหมือนกับการเดินทาง เพราะว่าเขามัวแต่ที่จะเที่ยวไปหลงใหลมัวเมาในสิ่งต่างๆ แล้วหยุดชะงักอยู่ที่นั่น ชีวิตมันก็ไม่เป็นการเดินทาง ไม่รู้สึกว่าเป็นการเดินทาง เพราะว่า มัวแต่เที่ยวหลงติดอะไรอยู่ตามทาง จนไม่รู้ว่านี่มันเป็นหนทางหรือกลางทาง เขาพอใจอะไรเขาก็ทำอย่างนั้น ทำอยู่แต่อย่างนั้น แล้วก็ทำให้มันยิ่งๆขึ้นไปเสียด้วย ตัวชีวิตแท้ๆ แทนที่จะเป็นการเดินไปข้างหน้า ไปในทางที่สูงกว่า ดีกว่า มันก็ไม่ค่อยจะมี ข้อนี้ก็เนื่องจากเราไม่เข้าใจในความหมายที่ว่า ชีวิตนี้เป็นการเดินทาง

จากหนังสือสันทัสเสตัพพธรรม (หน้า ๑๗๗)
พิมพ์ครั้งที่ ๒ "ที่ระลึก ๕๐ ปี" สวนโมกข์ (พ.ศ. ๒๕๒๕)
พุทธทาสภิกฺขุ

พระราเชนท์ อาจริยวํโส รวบรวม