คนส่วนใหญ่ไม่ใช่ชาวพุทธที่แท้ เพราะว่ารู้สึกยังมีความทุกข์ทรมานมากในการทำงาน มีความขัดแย้งสูง มีความคับข้องใจ และหงุดหงิด มีความท้อแท้ มีเอือม มีเบื่อ มีอะไรอีกร้อยแปด ซึ่งแสดงว่ายังไม่เข้าถึงความเป็นพุทธที่แท้
ความเป็นพุทธที่แท้มันเบา สบาย ความขัดแย้งลดน้อย ทำอะไรมันก็สบายไปหมด แล้วไม่เบื่อ ไม่เอือม ไม่ท้อแท้ ไม่ผิดหวังด้วย เพราะไม่ได้หวังอะไร สิ่งอะไรที่ดีมีเหตุผลก็ทำ ถ้าเราไปผูกพันหรือไปหวังแล้วบางทีหวังเกินเหตุผลที่มันจะเป็นไปได้ มันก็ต้องผิดหวัง แล้วก็ท้อแท้ เบื่อ ฯลฯ
สนทนาธรรมกับนักคิดชาวพุทธที่สวนโมกข์ (น.๙๓)