สิ่งทั้งหลายมันไม่มีอะไรที่จะเป็นอิสระโดยตัวมันเอง มันต้องเปลี่ยนแปลง แล้วก็อย่าไปยึดถือให้มันมาก เช่นว่า อย่าไปโกรธเมื่อมันไม่ได้ตามที่ต้องการ อย่าไปเสียใจในเมื่อมันไม่ได้ตามที่ต้องการ หรือว่าอย่าไปเป็นทุกข์เป็นร้อน ในเมื่อมันไม่เป็นไปตามที่เราต้องการ เพราะเหตุว่ามันต้องเปลี่ยน
เราจะให้คนที่เรารัก พอใจอยู่ตลอดเวลานี่มันก็ไม่ได้ เพราะว่ามันต้องเปลี่ยน หรือสิ่งที่เราพอใจรักใคร่ จะให้มันอยู่กับเราตลอดเวลานี้มันก็ไม่ได้ มันต้องเปลี่ยน เพราะว่าแม้แต่ตัวคนนั้นเองมันก็เปลี่ยน ร่างกายมันก็เปลี่ยน จิตใจมันก็เปลี่ยน มันก็เปลี่ยนกันไปทุกทิศทุกทาง ทุกหน ทุกแห่ง เห็นอย่างนี้เสียบ้างมันก็จะหยุดเอง คือหยุดหลงใหล รักใคร่ ยึดถือได้เอง
พัสสิกไตรเทศนา (น.81)
ธรรมโฆษณ์ : พุทธทาสภิกขุ