การเดินทางก็คือการเดินออกไปจากกองทุกข์
ธรรมเทศนานี้ เป็นธรรมเทศนาในกาลเข้าพรรษา สืบต่อกันมาเป็นลำดับ ในครั้งแรกที่สุดได้กล่าวถึงไตรรัตนะ คือรัตนะ ได้แก่พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ กล่าวถึงพระพุทธองค์ ในฐานะที่เป็นผู้ชี้ทาง กล่าวถึงพระธรรม ในฐานะที่เป็นตัวทางสำหรับจะเดิน กล่าวถึงพระสงฆ์ในฐานะเป็นผู้เดินทางแล้ว และกำลังเดินทางอยู่ หรือกำลังพยายามที่จะเดินทาง นี้ว่าเป็นรัตนะคือแก้ว ๓ อย่าง ได้แก่สิ่งที่ประเสริฐที่ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้
เพราะว่าปัญหาของมนุษย์เรา ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้ คือจะต้องเกิดมานี้ไม่ให้เสียชาติเกิด จะต้องเดินทางไปจนถึงจุดหมายปลายทาง ถ้าไม่อย่างนั้นจะต้องหมกจมอยู่ในกองทุกข์ การเดินทางก็คือการเดินออกไปจากกองทุกข์ นับว่าเป็นสิ่งที่จำเป็น ถ้าเดินได้ก็ประเสริฐ ดังนั้นบุคคลผู้ชี้ทางจึงเป็นผู้ประเสริฐ เพราะว่าช่วยให้สำเร็จการเดินทาง และบุคคลผู้เดินทางได้ ก็ชื่อว่าผู้ประเสริฐ ไม่เสียทีที่เกิดมา ดังที่กล่าวแล้ว
เพราะเหตุฉะนี้เอง พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ จึงเป็นรัตนะ คือสิ่งที่ควรจะยินดี ในฐานะที่เป็นสิ่งที่ประเสริฐกว่าสิ่งทั้งหลายอย่างนี้เรียกว่าพระรัตนตรัย
พัสสิกไตรเทศนา (น.๑๐๐)
ธรรมโฆษณ์ : พุทธทาสภิกขุ