การที่จะเอาชนะสิ่งทั้งปวง หรืออยู่เหนือสิ่งทั้งปวง ก็ต้องมีความรู้เท่าทัน ไม่ให้ถูกมันลวงด้วยความเป็นคู่ คือทั้งคุณและโทษนั่นเอง เราจึงจะสามารถดำเนินงานในหน้าที่ไปได้ด้วยความราบรื่น ไม่ต้องร้องไห้ ไม่ต้องหัวเราะ การงานสำเร็จก้าวหน้าลุล่วงไปตามที่ต้องการ ไม่ใช่ตามที่กิเลสตัณหาพาไป คือทำโดยการที่ไม่หลงไม่สำคัญผิด ไม่หลับหูหลับตา ถ้าทำอย่างลืมตา แล้วมันไม่ถูกลวงด้วยของเป็นคู่แล้วก็สบาย คือไม่มีความทุกข์เกิดขึ้นเพราะรักหรือเพราะชัง ซึ่งไม่เป็นสายกลาง แต่เป็นไปในทางลำเอียง ถ้ารักก็ลำเอียงในทางรัก ถ้าชังก็ลำเอียงในทางชัง นั่นคือต้นตอของความทุกข์ เพราะความไม่มีศาสนา ฉะนั้นวิธีระงับดับทุกข์ก็คือ การระมัดระวังอย่างยิ่งที่จะไม่ให้ถูกลวงด้วยของคู่
คู่มือดับทุกข์ (น.85) l พุทธทาสภิกขุ
เรียบเรียงโดย คุณปุ่น จงประเสริฐ