ปฏิบัติแล้วมันจะรู้จริง

ถ้าให้รู้จริงก็ต้องปฏิบัติ เพียงแต่ได้ยิน ได้ฟัง ได้คิด ได้นึก นี้ยังไม่รู้จริง มันต้องปฏิบัติ ปฏิบัติอย่างที่เรากำลังจะปฏิบัติ ที่เรียกว่าปฏิบัติอานาปานสตินี้ คือปฏิบัติแล้วมันจะรู้จริง ขอให้ทุกคนมองไว้อย่างนี้ แล้วก็ให้ดูลึกลงไปถึงว่า ธรรมชาติได้ให้ทุนรอนมาอย่างดี เดิมพันมาอย่างดี พูดให้ได้ความเป็นมนุษย์นั้นนะ ได้ความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์นี่เป็นทุนรอนอย่างดี และให้สติปัญญามาอย่างพอตัวสำหรับจะเป็นมนุษย์ นี้ก็เป็นทุนรอนอย่างดี สติปัญญานั้นแหละ จะนำมาใช้ให้เป็นประโยชน์ต่อ อย่าเสียเปล่า มีทุนมีรอนเสียเปล่า ให้นำมาใช้ให้สำเร็จประโยชน์ ด้วยการศึกษา ได้รู้ได้ปฏิบัติ อย่างที่เรากำลังจะปฏิบัติ จะได้ใช้ทุนรอนให้มันเป็นประโยชน์ อย่าให้เป็นหมันเปล่า

นี่อยากจะบอกต่อไปถึงว่า ธรรมะนี้มันก็ไม่ได้ยากลำบาก จนเหลือวิสัยหรอก มันยากลำบากเมื่อทำไม่ถูก เมื่อไม่รู้ เมื่อโง่ๆ เข้าไปเกี่ยวข้องก็ยากลำบาก ถ้าฉลาดพอสมควร มีความตั้งใจจริง มีความตั้งใจดี นี้ก็ไม่ยากเกินไป มันอยู่ในวิสัยที่จะปฏิบัติได้ พระพุทธเจ้าท่านต้องสอนสิ่งที่ไม่เหลือวิสัย เมื่อไปคิดว่ามันเหลือวิสัย มันเป็นสิ่งที่ทำได้ เมื่อทำจริงนะ มันไม่เหลือวิสัย

พุทธทาสภิกขุ
คู่มือปฏิบัติอานาปานสติ 16 ขั้น (น.26)