เดี๋ยวนี้มัวพัฒนากันแต่ด้านวัตถุ ไม่ได้ไปอบรมจิตใจให้มันอยู่เหนือปัญหาเลย ให้ไปบ้าดีให้หลงดีมากขึ้นไปอีก อย่างนี้ไม่ไหวมันไม่ดับทุกข์หรอก
มันบ้าดี หรือ บ้าชั่ว ก็ไม่ไหวทั้งสองอย่าง บ้าดีก็ไม่ไหวเหมือนกัน แล้วมันจะกลายเป็นคนอวดดี เมาดี หลงดี มันก็ไม่ไหวเหมือนกัน
เราจะมีความปกติ ทำงานด้วยจิตปกติ ไม่ทำงานด้วยจิตที่ฟุ้งซ่าน บ้าดี หลงดี เหล่านั้น เป็นต้น ผู้ที่พอใจพัฒนา สนใจเป็นนักพัฒนา ก็ขอให้รู้เถิดว่า การพัฒนาทางวัตถุนั้นไม่พอ ต้องพัฒนาทางจิตใจด้วย ถ้าจิตใจพัฒนาแล้ว ทางวัตถุหรือทางกายมันจะพัฒนาตาม เพราะว่าวัตถุหรือร่างกายนั้น เป็นไปตามอำนาจของจิตใจ จิตใจมันสั่งได้ บังคับได้ จัดการได้ ฉะนั้นพัฒนาจิตใจให้สูงเข้าไว้เถิด แล้วมันก็จะพัฒนาวัตถุหรือพัฒนากายได้โดยแน่นอน
พุทธทาสภิกขุ
คู่มือปฏิบัติอานาปานสติ 16 ขั้น (น.23)