พระพุทธเจ้าท่านตรัสไปในทำนองที่จะสรุปได้ว่า มันเกิดที่ตรงไหน มันก็ต้องดับที่ตรงนั้น ถ้าความทุกข์เกิดขึ้นที่ตรงนี้ มันก็ต้องดับที่ตรงนี้ ถ้าความทุกข์มันเกิดทางตา มันก็ต้องดับทางตา ความทุกข์มันเกิดทางหู มันก็ต้องดับทางหู
เมื่อตัวความทุกข์นั้นมันเป็นสังสารวัฏฏ์แล้ว ความดับทุกข์ของสังสารวัฏนั้นเอง มันต้องเป็นนิพพาน เพราะฉะนั้นสิ่งที่เรียกว่า "นิพพาน" ก็ต้องอยู่ตรงสังสารวัฏฏ์ ที่ดับไปนั้น ไม่ต้องวิ่งไปที่ไหน ไม่ต้องหนีไปที่ไหน ไม่ต้องออกไปที่ไหน
ที่พูดว่า วิ่งไปหนีไป ออกไปอย่างนั้นอย่างนี้ มันคนโง่ พูดสำหรับคนโง่ฟัง พูดกันจนตาย กี่กัปกี่กัลป์มันก็ไม่รู้เรื่องกันได้ มันจึงเป็นอย่างนี้ และอยู่ในสภาพอย่างนี้ ลักษณะอย่างนี้ไม่ใช่บุญเลย ถ้าจะเป็นบุญก็เป็นบุญน้ำโคลน เป็นบุญน้ำแป้งน้ำปูนที่เลอะเทอะไปหมด ไม่เป็นน้ำใสสะอาด ที่จะชำระล้างจิตใจได้ที่ตรงไหน
ทำบุญ ๓ แบบ
พระธรรมเทศนา แสดงโดย พุทธทาสภิกขุ