ที่เราพูดกันถึงคำว่า "ชีวิต" นี่พอเป็นเค้าเงื่อน ถ้าถือตามหลักของธรรมะหรือศาสนา คือเป็นเรื่องทางฝ่ายจิตฝ่ายวิญญาณแล้วก็ต้องถือว่า ชีวิตนี้เป็นการเดินทางอยู่ทุกขณะจิต
เดินทางอยู่ทุกขณะจิต คำว่าขณะจิตนั้นก็คือเวลาที่เร็วมาก สั้นมาก วินาทีเดียวตั้งหลายขณะจิต ชีวิตคือการเดินทางอยู่ทุกขณะจิตเป็นวิวัฒนาการจากต่ำไปหาสูง อย่างนี้แหละชีวิตในความหมายทางศาสนา ถ้าทำไม่ถูกก็เป็นทุกข์ทรมานตลอดเวลา ถ้าทำถูกก็เป็นความสงบสุขที่พอทน ที่เป็นไปได้ ตามทางศาสนาที่แท้จริง
"ชีวิต" คำนี้ต้องหมายถึงความสดชื่นแจ่มใส ที่เกิดมาจากการเดินทางที่เป็นไปได้ดี ก็มันก็ต้องเป็นของบัณฑิต ของคนฉลาด ตามความหมายในทางศาสนาจึงจะมองชีวิตกันในแง่นี้
พุทธทาสภิกขุ
ธรรมะใกล้มือ : เราจะอยู่ในโลกอันแสนยุ่งยากขึ้นทุกทีได้อย่างไร (น.17)