สิ่งทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น

ถ้าใครเข้าถึงความจริงข้อนี้ว่า สิ่งทั้งปวงล้วนแต่ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น ก็แปลว่ามันไม่มีเชื้อที่จะเกิดเป็นโรคโลภ โกรธ หลง หรือเป็นการกระทำผิดอย่างอื่น ทั้งทางกาย ทางวาจา และทางจิต และเมื่อรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ธัมมารมณ์ประดังกันเข้ามา เชื้อต่อต้านภายในที่ว่า "สิ่งทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น" จะเป็นเชื้อต้านทานโรคอย่างยิ่ง มันไม่รับเชื้อโรค หรือว่าถ้ารับมันก็รับเข้ามาทำลายหมดไป มันไม่ก่อเชื้อลุกลามเป็นโรคขึ้นมาได้ เพราะมันมีสิ่งต้านทานคอยทำลายอยู่เรื่อย เป็นอำนาจต้านทานโรค เป็น immunity อย่างสูงสุดอยู่เรื่อย

นี่แหละคือหัวใจของพุทธศาสนา
คือหัวใจของธรรมะทั้งหมด ที่ว่า
สิ่งทั้งหลายทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น
หรือเป็นบาลีว่าสพฺเพ ธมฺมา นาลํ อภินิเวสายะ

แก่นพุทธศาสน์ : พุทธทาสภิกขุ