ภัทเทกรัตตคาถา

บุคคลไม่ควรตามคิดถึงสิ่งที่ล่วงไปแล้ว ด้วยอาลัย
และไม่พึงพะวงถึงสิ่งที่ยังไม่มาถึง
สิ่งที่เป็นอดีตก็ละไปแล้ว สิ่งที่เป็นอนาคตก็ยังไม่มา

ผู้ใดเห็นธรรมอันเกิดขึ้นเฉพาะหน้าในที่นั้นๆ อย่างแจ่มแจ้ง
ไม่ง่อนแง่นคลอนแคลน เขาควรพอกพูนอาการเช่นนั้นไว้

ความเพียรเป็นกิจที่ต้องทำวันนี้
ใครจะรู้ความตาย แม้พรุ่งนี้
เพราะการผัดเพี้ยนต่อมัจจุราช
ซึ่งมีเสนามาก ย่อมไม่มีสำหรับเรา

มุนีผู้สงบ ย่อมกล่าวเรียก ผู้มีความเพียรอยู่เช่นนั้น
ไม่เกียจคร้านทั้งกลางวันกลางคืน ว่า
ผู้เป็นอยู่แม้เพียงราตรีเดียวก็น่าชม

ภัทเทกรัตตคาถา
ธรรมะใกล้มือ คู่มืออุบาสกอุบาสิกา (น.๔๗)