"เราดี ดีกว่าดวงดี"
"ทำดี ดีกว่าขอพร"
เรื่องดวงดีมีโชคนั้น ก็เป็นเรื่องทรมานจิตใจกันมากเหลือเกิน. คนกลัวโชคร้ายแล้วก็ไม่มีความคิดที่ถูกต้อง; ก็ทำให้มันร้ายหนักขึ้นไปอีก เพราะมันโง่หนักขึ้นไปอีก, ดวงมันก็ร้ายมากขึ้นไปอีก. นี้มาบอกคนเกลียดวัดให้รู้ว่า "เราดี ดีกว่าดวงดี" บอกใส่หูเท่านี้ว่า เราดี ดีกว่าดวงดี, แล้วดวงนั้นมีที่เรา, ไอ้ดีนั้นมีที่เรา ดีกว่าไปดีที่ดวง.
ดีที่เรา ดีกว่าดีที่ดวง. เราอาจจะทำให้เราดีได้; แล้วดวงจะดีไม่ดี ก็ช่างหัวมัน เราดีก็แล้วกัน ; เพราะว่าเราดีนั้นมันดีกว่าดวงดี เราทำให้ดวงดีได้ โดยที่เราทำดี แล้วเราก็ดี : ดวงจะดีไม่ดีก็ช่างหัวมัน เราดีก็แล้วกัน แล้วก็ไม่มีปัญหา
ทีนี้ ที่ขอศีลขอพรขอน้ำมนต์กันนัก, อยู่ที่นี่ปีๆ หนึ่ง มีคนขอนับด้วยร้อยหนพันหน. บอกว่าน้ำมนต์ก็ไม่มี ไม่ได้ทำ เหล่านี้ก็ไม่ค่อยจะเชื่อ, บอกว่าทำดีนั้นดีกว่าขอพร, ทำดีนั้นดีกว่าขอพร. จงทำดีเถิดแล้วดีนั้นแหละคือพร;
เพราะคำว่า พร นั้น แปลว่าดี คำว่าดีก็คือคำว่าพรนั้นเอง. ฉะนั้น ทำดี มันก็มีพรเสร็จขึ้นมาในตัวการกระทำ, ก็มีพรเสร็จแล้ว ; อย่าไปขอพรที่คนอื่นเลย มันจะโง่. นี่บอกอย่างนี้เลยว่า อย่าไปมัวขอพรที่คนอื่นเลยมันจะโง่.
คนให้พร ก็เหมือนกัน มันทำอะไรไม่ได้มาก นอกจากว่าให้ไปทำดี, ให้พร, ให้พร, ให้พร นี้คือบอกว่าให้ไปทำดี, ให้มีความเจริญ, ให้มีความสุข, นั้นคือให้ไปทำดี นี่เรียกว่า ทำดี ดีกว่าขอพร. ไปมัวขอพรนั้น เพราะว่าเขายังไม่รู้ว่า พรนั้นคือความดี ดีนั้นคือพร, เพราะฉะนั้น เลิกขอพรอย่างลม ๆ แล้งๆ กันเสียที แล้วก็เอาดี คือพรจริงๆ คือการกระทำที่ดี ที่ถูกต้อง ตามความเป็นมนุษย์ของตน.
พุทธทาสภิกขุ : ธรรมโฆษณ์ : ใครคือใคร? (น.372)