ภูมิคุ้มกันโรค ภูมิคุ้มกันโลกธรรม

ขอเจริญธรรมผู้สนใจใฝ่ธรรมทุกท่าน คงจะสนใจใฝ่ธรรมแหละนะถึงได้มายังสถานธรรม ณ วันนี้ ที่นี่

เจริญธรรม -ธรรมนี้ทำให้เจริญ เจริญเพราะธรรม เจริญด้วยธรรม เจริญโดยธรรม

แต่ถ้าบุคคล หลายๆ บุคคลไม่มาเจริญธรรม ธรรมจะเกิดขึ้นได้อย่างไร ต้องไปสถานที่บางแห่ง เสพคบเสพคุ้นกับบุคคลบางคน เพื่อที่จะได้ยังธรรมให้ก่อเกิดขึ้น เป็นการประพฤติธรรม บำเพ็ญธรรม  เมื่อธรรมก่อเกิดขึ้น บังเกิดขึ้นแล้ว ธรรมนั้นแหละจะนำพาให้เจริญโดยส่วนเดียว ไม่มีความเสื่อมเลย

นึกถึงที่คุณหมอบัญชาที่พูดในเรื่องของโรคและโลก โรคเขาก็พยายามปรับตัวเพื่อจะอยู่กับโลก เพราะว่าเขาเป็นของคู่กัน “โรคกับโลกเป็นของคู่กัน” เป็นเพื่อนซี้ เป็นบัดดี้ เป็นเกลอกัน ขาดจากกันไม่ได้

และนึกถึงพุทธภาษิตบทหนึ่งที่ท่านแสดงว่า เอถ ปสฺสถิมํ โลกํ ฯ แปลเป็นใจความว่า สูทั้งหลายจงมาดูโลกอันตระการอันวิจิตรดุจราชรถที่พวกคนเขลาหมกมุ่นมัวเมาอยู่ ส่วนท่านผู้รู้หาข้องอยู่ไม่

ท่านทั้งหลายไม่ต้องพนมมือก็ได้ ลองวางมือลง แล้วก็ตั้งใจฟังก็พอแล้ว กายจะได้ไม่ลำบากมากนัก ก่อนจะวางอย่างอื่น ลองวางมือก่อนดีไหม ที่จริงมือก็เกี่ยวข้องในขันธ์ทั้งห้า ก่อนปล่อยวางความยึดถือขันธ์เป็นขันธวิมุติ ลองวางมือก่อนได้ไหม วางมือลง วางมือไว้

“สูทั้งหลายจงมาดูโลก” แล้วยุคนี้ช่วงนี้นะ มาดูโลกตรงไหนส่วนไหนก็มีโรค เต็มไปด้วยโรค ทีนี้พวกคนเขลาก็หมกมุ่น มัวเมาสนุกอยู่ ส่วนท่านผู้รู้ เมื่อรู้โลกมีแต่โรคอย่างนี้แล้ว ความปรารถนาที่จะกลับมาสู่โลกก็จะน้อยลง สุดท้ายไม่มีเลย เพราะเห็นว่าโลกนั้นเป็นภัยใหญ่ มีโรคถึงขั้นทำให้เสียชีวิต ถึงขั้นทำให้เจ็บปวดทรมานนานาประการ เป็นอาทิ เห็นว่าโลกก็เป็นภัย เริ่มเห็นภัยของโลก จะเริ่มเกิดนิพพิทา สุดท้ายก็จะปรารถนาการไปจากโลกอย่างถาวร อย่างสิ้นเชิง ไม่ปรารถนาการกลับมาสู่โลกอีกต่อไป ไม่ว่าจะเป็นโลกไหนๆ

“เห็นภัยของโลก” จะใช้คำว่าเห็นภัยในวัฏฏะสงสารก็ได้ ศัพท์นี้ท่านใช้คำว่า คือภิกษุผู้เห็นภัย การเห็นภัยในลักษณะอย่างนี้ การกลับมาแล้วกลับมาอีก การกลับมาเกิดแต่ละครั้งแต่ละครา ทุกขา ชาติ ปุนัป ปุนัง เกิดบ่อยๆ เกิดทุกคราก็เป็นทุกข์ร่ำไป ไม่ปรารถนาการไม่กลับมาเกิดกันอีกเลยกันบ้างหรือ 

อาตมานึกถึงเหตุการณ์​ตอนที่ไปฉีดวัคซีน ก่อนที่จะไปฉีดก็รู้สภาพร่างกายว่าเป็นอย่างไร หลังจากฉีดเข็มแรก มันมีความรู้สึกบางอย่าง รู้สึกว่ามีภูมิขึ้นมา รู้สึกแข็งแรง ห้าวหาญ ฮึกเหิม แกล้วกล้า มันแตกต่างจากที่ยังไม่ได้ฉีดวัคซีนเข้าไป เขาถึงเรียกว่าภูมิคุ้มกันโรค ก็นึกถึงว่าถ้าเป็นฝั่งผู้ประพฤติธรรม มันก็มีภูมิคุ้มกันโลก เพื่อไม่ให้ติดเชื้อของโลก โลกธรรม

ฉีดเข็มแรก อนุมานว่ามีภูมิคุ้มกันประมาณหนึ่ง สมมุติว่า ๒๕ เปอร์เซ็นต์ ก็นึกถึงอริยมรรคขั้นที่ ๑ คือโสดาปัตติมรรค เมื่อโสดาปัตติมรรคเกิดแล้วก็จะมีภูมิคุ้มกัน ป้องกันไม่ให้หลงไม่ให้ไหลไปกับโลก เช่นเห็นแล้ว ได้ยินแล้ว ลักษณะอาการที่จะหวั่นไหวไหลกระเพื่อมไปกับการเห็น การได้ยิน ยังมีได้ถึง ๗๕ เปอร์เซ็นต์

ฉีดเข็มที่ ๒ ก็รู้สึกมีภูมิขึ้นมาอีก ในความรู้สึกเห็นชัดเลยว่าฮึกเหิม ห้าวหาญ แกล้วกล้า ร่างกายก็มีปฏิกิริยาอีกแบบหนึ่ง นี้ก็นึกถึงอริยมรรคขั้นที่ ๒ คือพระสกิทาคามี มีภูมิคุ้มกัน ๕๐ เปอร์เซ็นต์ มีโอกาสติดไหม? ติดได้ ยังติดได้อยู่ แต่ไม่ถึงกับเสียชีวิต

ฉีดเข็มที่ ๓ ก็เทียบเคียงเหมือนอริยมรรคขั้นที่ ๓ พระอนาคามี มีภูมิคุ้มกัน ๗๕ เปอร์เซ็นต์ ในการที่จะไม่ไหล ไม่หวั่นไหว ไม่กระเพื่อม ไปกับโลกในการเห็น ในการได้ยิน เป็นอาทิ

ฉีดเข็มที่ ๔ เข้าไปก็มีภูมิ ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์เต็ม อรหัตมรรค อรหัตผล ติดที่ไหนอยู่ที่นั้น ไม่ระบาด ไม่แพร่กระจาย สมมติติดที่จมูกก็หยุดที่จมูก stop อยู่ตรงนั้นเลย ไม่ start เสมือนภูมิของพระอรหันต์ เห็นสักแต่ว่าเห็น ได้ยินสักแต่ว่าได้ยิน ภาวะแห่งการไหล หวั่นไหว กระเพื่อม ที่จะเข้าไปทำอะไรกับการเห็น การได้ยิน ไม่มีเลย หลังจากที่ความตัณหา ความดิ้นรนทางใจไม่มี สิ่งที่จะตามมาในการที่จะทำ ก็คือทำในสิ่งที่เป็นธรรมเพียวๆ ท่านใช้คำว่าหน้าที่ หรือ Duty

สมัยนี้มีคำศัพท์ว่า Duty free คือไม่มีผลสะท้อนกลับมา ไม่เป็นกรรม เป็นแต่กริยา คือไม่ต้องเสียภาษีย้อนหลัง ไม่ต้องมีความเดือดเนื้อร้อนใจตามมา ทำแล้วไม่มีผล ทำแล้วจบไปเลย

นี้คือปรารภธรรมเรื่องโรคในสถานการณ์ โรคและโลกเป็นของคู่กัน ที่จะไม่ให้มีเป็นไปไม่ได้ ในยุคนี้เรามีวัคซีนก็ฉีด ทีนี้ในการดำเนินชีวิต เราก็เป็นชาวโลกคนหนึ่ง ยังต้องใช้ชีวิตในโลก แล้วเราท่านทั้งหลายได้ฉีดวัคซีนสร้างภูมิคุ้มกัน ‘โลกธรรม’ แล้วหรือยัง ผู้ที่มาประพฤติปฏิบัติธรรมในวันนี้เชื่อว่าจะมารับวัคซีนทางธรรมะ เพื่อเป็นภูมิคุ้มกันโลกในการเห็น ในการได้ยิน ฯลฯ

[๒] วันพ่อแห่งชาติ วันพ่อแห่งชาติสุดท้าย

ทีนี้เดือนเกิด เดือนธันวาคมเป็นเดือนสำคัญที่มีมหาบุรุษท่านหนึ่งได้มาเกิด เป็นวันคล้ายวันพระราชสมภพของในหลวงรัชกาลที่ ๙ ถ้าพูดถึงการเกิดของชาวโลกทั้งปวง พระองค์ท่านเกิดในโลกนี้ ชีวิตหนึ่ง ระยะหนึ่ง ชื่อว่าท่านมาบำเพ็ญประโยชน์ต่อโลกอย่างแท้จริง ทำทุกอย่างเท่าที่มนุษย์คนหนึ่งพึงจะทำได้ ทุกๆ กรณี อย่างนี้เรียกว่าไม่เสียชาติเกิดจริงๆ น่าเป็นตัวอย่าง น่าเดินรอยตาม

วันพ่อ ๕ ธันวาคม แต่ละปีก็มาระลึกถึงเดินตามรอยพ่อ เหมือนที่หลายท่านมีในใจว่าขอเป็นข้ารองบาททุกชาติไป เดินตามรอยพ่อ ทำในสิ่งที่พ่อทำ ไปในสถานที่ที่พ่อท่านเคยไป อันไหนสิ่งไหนที่พระองค์ท่านเคยทำไว้ สานต่อได้ไหม ดำเนินตามได้ไหม ลองดูเป็นการบ้าน เพราะสิ่งที่พ่อทำเป็นธรรมทั้งหมดเลย ทำในสิ่งเดียวกัน เดินตามท่าน แล้วไปก็จะไปในที่เดียวกัน ไปยังที่ที่ท่านไป

ทีนี้ก็นึกถึงพระสงฆ์สาวก พ่อของพระสงฆ์ก็คือพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พูดถึงการเกิด ท่านก็ได้มาเกิดแล้ว แล้วก็ได้ตรัสรู้ และได้บัญญัติแนวทางประพฤติปฏิบัติ เหล่าอาตมภาพทั้งหลายมีความศรัทธา มีความเห็นภัยในวัฏฏสงสาร จึงออกจากเรือน ใช้ชีวิตสมณเพศ ก็โปรแกรมเดียวในข้างในก็คือเดิมตามรอยบาทพระศาสดา กิจอื่นก็เป็นกิจรองๆไป 

ท่านมาแล้วและท่านก็ไปแล้ว แต่ท่านไปโดยดี ไปด้วยดี สุคะโต เป็นผู้ไปแล้วโดยดี ด้วยดี ดีจนไม่ต้องกลับมา แสดงว่าดีแน่ๆ ดีจริงๆ แต่ถ้าไปแล้วยังต้องกลับมาแสดงว่าที่ที่ไปยังไม่ดีเสถียร ยังไม่ดีถาวร ยังต้องมีการกลับไปกลับมา กลับไปกลับมาไม่มีที่สิ้นสุด ถ้าดีจริง เสถียรถาวรแล้วจะ stop จริงๆ ไปแล้วไปลับ ไม่กลับมา ไปแล้วโดยดีด้วยดี

ฉะนั้น พอนึกถึงเดือนเกิด สำหรับพระสงฆ์ก็มีครั้งเดียว และจะเดินตามรอยบาทพระศาสดา และไปยังที่ที่ท่านไป ไปโดยดี ไปด้วยดี ฉะนั้นชื่อวัดจึงตั้งไว้ก่อนว่า “วิวัฏฏะ” วัฏฏะคือหมุนวนกันมานานแล้วเหนื่อยแล้ว ตั้งว่าวิวัฏฏะ เพื่อเลิกหมุนเลิกวนกับเขาเสียทีในสังสารวัฏฏ์

ขออนุโมทนากับท่านที่เกิดในเดือนธันวาคม เดือนเดียวกับในหลวงรัชกาลที่ ๙ ผู้ที่เกิดเดือนเดียวกัน ยิ่งวันใกล้ๆ กัน เชื่อว่าได้สะสมเหตุปัจจัยมาได้ดีพอสมควร แต่ยังไม่สมควรพอ เพราะเรายังมีชีวิตอยู่ ก็ดำเนินต่อไป เดินตามรอยพ่ออย่างที่ว่า “ทำในสิ่งที่ท่านทำ ตามรอยธรรม ไปในที่ที่ท่านไป” สิ่งไหนที่กำลังของคนคนหนึ่งจะทำได้ ก็ลองเต็มที่สักครั้งหนึ่งในชีวิต ลองเต็มที่สักชาติหนึ่ง ชาตินี้เป็นชาติที่ดีที่สุด

วันพ่อแห่งชาติ และถ้าให้ดีก็นึกถึงพ่อคือพระศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วย ให้เป็นวัน “พ่อแห่งชาติ (สุดท้าย)” เคยมีในใจไหม วันพ่อแห่งชาติ (สุดท้าย) ชาติสุดท้ายแล้ว ชาตินี้ดีที่สุด ไม่มีชาติไหนที่จะดีกว่านี้อีกแล้ว เมื่อดีที่สุดแล้วเจ้าอย่าหวังเลยว่าจะกลับมาสู่โลก ไม่ว่าโลกจะบรรยากาศแบบไหน อย่างไร ต่างๆ นานา อาจจะไม่เอื้อในการฟังธรรมประพฤติธรรมด้วยซ้ำไป โดยเฉพาะวันนี้ หนึ่งวันนี้ ก็ขอให้เป็นวันที่ดีที่สุด เป็นความทรงจำที่ดีที่สุด เป็นวันเยี่ยมยอดที่ดีที่สุดในสังสารวัฏฏ์ อยากให้เป็นอย่างนั้นนะ ในความรู้สึกของอาตมาอยากให้วันนี้เป็นวันที่ดีที่สุดวันหนึ่งในวัฏฏสงสาร ในสังสารวัฏฏ์ ถ้าตั้งใจจริงๆ ทำได้จริงๆ เป็นอย่างนั้นจริงๆ และจะเป็นความทรงจำที่ดีมาก พอเป็นความทรงจำที่ดีจะระลึกย้อนหลังได้

ฉะนั้นปรารภธรรมยามเช้าวันนี้ ขอยุติไว้ก่อน อนุโมทนา และขอเอวังเท่านี้ก่อน เจริญพร