ถ้าเรารู้เข้าใจแล้วจึงตรากฎหมายขึ้น โดยเอาการศึกษาเป็นหลัก มุ่งให้ไตรสิกขาพาก้าวไปในภาวนา ให้การพัฒนามนุษย์เป็นจุดมุ่งจุดรวม กฎหมายก็จะมีสาระ มีความหมาย ได้ประโยชน์ตรงจุด กฎหมายนั้นจะต้องมีเพื่อรองรับและค้ำจุนหนุนพระธรรมวินัย ช่วยกำกับสำทับให้กฎเกณฑ์กติกาของพระธรรมวินัยออกผลแน่ชัด หรือมีอำนาจบังคับจริงในสังคมที่อยู่ใต้กฎหมายนั้น ไม่ใช่บัญญัติกฎหมายขึ้นมาจัดตั้งวางระบบที่แปลกแยกออกไปจากพระธรรมวินัย แต่ต้องเจาะตรงเข้าเนื้อตัวเริ่มตั้งแต่มาหนุนการทำหน้าที่ของพระอุปัชฌาย์ให้ท่านแม่นมั่นในการเอื้ออวยการศึกษา ไม่หดหายกลายเป็นอุปัชฌาย์เป็ดอุปัชฌาย์ไก่ บวชกันไปไม่ได้เรียนอะไร