โยม :           ถ้าเกิดตัวเองไม่รู้นี่ เป็นบาปมั้ย ไม่รู้มาตลอดเลย คือเราไม่รู้จักพ่อเราเลย เราไม่รู้จักพ่อ ใจไม่ติดค้าง แล้วอย่างนี้จะอนันตริยกรรมมั้ย พอตายแล้วจะมีภาพย้อนขึ้นมา (เสียงไม่ชัดเจน)
พระอาจารย์ : คือ แม้จะไม่รู้เนี่ย แต่ว่า คนนั้นน่ะรู้อยู่ว่าตัวเองน่ะยังไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อ ใช่ไหม แต่อันนี้แหละที่มันยังค้างอยู่ แล้วมันจะไปมีปัญหาทำให้เกิด เพราะมันจะต้องเกิดสงสัยขึ้นมา มันก็จะไปมีผลขึ้นตอนหนึ่ง นี่แหละที่มันเป็นไปได้ อย่างที่ว่า พระยากง พระยาพาน แต่อันนั้นก็รู้ตอนหลัง แต่รู้ในระหว่างยังมีชีวิตอยู่ คือแกไม่รู้เหตุตอนต้น จำไม่ได้ หรือลุงจำได้มั้ย ทำไมแกถูกทิ้งหรือแกพลัดพรากจากพ่อแม่ไป ไม่รู้นะ แต่ไปอยู่เมืองอื่น แต่ต่อมาเนี่ย แกมีกำลังขึ้นมา แกก็มาชิงราชสมบัติ ซึ่งก็เป็นพ่อแก แต่แกไม่รู้ ก็ฆ่าพ่อแกตาย ก็จะเอามเหสีของพ่อ ก็คือแม่ตัวเองเป็นเมีย เนี่ยแหละจะ กำลังจะ คือถ้าทำก็บาปแน่ ทีนี้ก็ แม่นั่นแหละเป็นคนทำให้รู้ขึ้น คงจะจำลูกได้โดยเครื่องหมายอะไรเนี่ย ก็ทำให้ลูกรู้ขึ้นมา ลูกรู้ก็เลยสลดใจมาก รู้ว่าฆ่าพ่อของตัวแล้ว ยังเกือบจะทำร้ายแม่ตัวเองด้วย ก็เลย นั่นแหละ ตามประวัติ ก็เลยมาสร้างพระปฐมเจดีย์เพื่อจะให้บรรเทาเบาบางบาปกรรมของตนเอง ก็ทำให้มีความดีขึ้นมาเป็นส่วนคู่ขนาน คือมันไม่ไปทำลาย ไม่ไปล้างบาปนั้นได้

โยม :           ตกนรกก่อน
พระอาจารย์ : ใช่ แล้วก็มีความดีไปถ่วงๆ อยู่ ทำให้มีกำลังแรงขึ้น เหมือนอย่างที่เคยอธิบายเรื่อง น้ำเนี่ย ที่ว่า น้ำใส่สีลงไป กับใส่น้ำใสลงไป น้ำสีก็ไม่หายไปไหน ก็อยู่ตามเดิม แต่น้ำใส ใสจนมองไม่เห็น ทีนี้ก็ถ้าหากว่าฝ่ายบุญมีกำลังแรงมากเนี่ย อาจจะแรงจนกระทั่งว่า ทำให้ใจอยู่กับทางบุญอย่างเดียว ฝ่ายบาปก็ดึงไว้ไม่ได้ แม้ว่ามีผลอยู่ แต่มันดึงไปไม่ได้ ก็เป็นอย่างนี้ เอาแรงอีกฝ่ายหนึ่งขึ้นมา เอ้า เมื่อกี้เอาไฟมาจุดคืน หลายชั้นหลายขุมอยู่

โยม :           เรื่องที่ว่าฆ่ายายหอม น่าจะเป็นนิยาย
พระอาจารย์: ตอนหลังก็กลายเป็นนิยาย แต่ก็มีเค้าโครงความจริงอยู่เป็นหลัก เมื่อเล่ากันมา ก็กลายเป็นนิยายเสริมแต่งกันขึ้นมา ฆ่ายายหอมด้วยเหรอ

โยม :           ยายหอมปกปิดด้วยไง
พระอาจารย์ : เหรอ โอ้ ยายหอมก็เป็นผู้เลี้ยงมา

โยม :           ทำไมแมวพูดได้ละ
พระอาจารย์ : (หัวเราะ) ไปกันใหญ่

โยม :           แมวพูดบอก
พระอาจารย์ : บอกว่าไงฮะ บอก

โยม :           บอกว่าเหมียว ฆ่าแม่ (หัวเราะ) เคยอ่านเหมือนกันล่ะนะ พระครูเล่าให้ฟัง
พระอาจารย์ : เหรอ นี่อยู่ในเขตนครปฐมต้องรู้นิทานเรื่องนี้

โยม :           ???
พระอาจารย์ : มันเกินไปแล้ว นิทานเลยเถิด

โยม :           ???
พระอาจารย์ : ก็เป็นวิธีเล่าของปู่ ไม่ให้ไปทำลายของเขา ให้ได้รักษา

โยม :           ???
พระอาจารย์ : แล้วตกลงฆ่ายายหอมจริงหรือ

โยม :           ดูเหมือนว่าฆ่ายายหอม ว่าฆ่าหรือเปล่า
เด็ก :            ฆ่าพ่อแล้วไปแต่งงานกับแม่

พระอาจารย์ : แล้วแม่บอกใช่มั้ยเด็ก : ตอนหลังไม่ได้บอกพ่อ
พระอาจารย์ : อ้าว ยายหอมเป็นคนบอกหรือ แล้วฆ่ายายหอมอีก

โยม :           ฆ่ายายหอม
โยม :           ยุ่งกันใหญ่

พระอาจารย์ : (หัวเราะ) เอาล่ะ