ญาติโยมท่านสาธุชนทั้งหลาย วันนี้เราได้มาประชุมกัน ณ สถานที่นี้เป็นพิเศษ เพราะเป็นวันสำคัญโดยเฉพาะ ความหมายอันแรกคือ เป็นวันหาบ อย่างที่ ๒ ก็เป็นวันอาสาฬหบูชา มารวมกันในวันวันนี้ คำว่าวันหาบนั้นเป็นประเพณีของญาติโยมชาวบ้านแถวนี้ มาทำบุญเลี้ยงพระเป็นพิเศษ สมัยแรก ๆ มีการหาบกันมาทีเดียว มีข้าวสุกข้าวสารอะไรต่าง ๆ ตามที่มีมาช่วยเหลือวัดเป็นพิเศษ ก่อนเข้าพรรษา เรียกว่าวัน หาบ ตรงกับวัน ๑๕ ค่ำ และโดยเฉพาะวันนี้เป็นวันสำคัญ ก็คือวันอาสาฬหบูชา ดังที่พวกเราทั้งหลายก็ทราบกันอยู่ดีแล้วว่า เป็นวันที่สมเด็จพระศาสดา ได้ประกาศพระธรรมจักร ทำให้ปัญจวัคคีย์รูปหนึ่งคือ พระโกณฑัญญะ ได้ดวงตาเห็นธรรม เพราะฉะนั้น วันนี้มีความสำคัญมากสำหรับพุทธบริษัท

คำว่าดวงตาเห็นธรรม หมายถึงการที่รู้สิ่งทั้งหลายตามความเป็นจริง คือรู้ว่าสิ่งใดมีการเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นย่อมมีความดับไปเป็นธรรมดา บุคคลใดมองเห็นด้วยปัญญาอย่างนี้ ทำให้บุคคลนั้นกลายจากปุถุชนเป็นอริยบุคคล อย่างน้อยขั้นพระโสดาบัน พวกเราทั้งหลายเป็นพุทธบริษัท แม้จะไม่มีดวงตาเห็นธรรมถึงขนาดนั้น ก็ขอให้มองเห็นว่า ธรรมะนั้นเป็นสิ่งที่จำเป็นที่สุด ที่เราทุกคนจะมองเห็น และก็การที่ไม่มีธรรมะนั่นเอง จะทำให้วุ่นวายไปหมดในส่วนตัวก็ดี ในส่วนสังคมก็ดี แม้ในส่วนโลกก็ดี ที่มีความวุ่นวายอยู่ในปัจจุบันนี้ เพราะทุกคนไม่มองเห็นคุณค่าของธรรมะนั้นเอง เพราะฉะนั้นเราพุทธบริษัททั้งหลาย จำเป็นจะต้องมองให้เห็นว่า ธรรมะนี้เป็นสิ่งสำคัญที่สุด ที่จะทำโลกให้มีความสงบเย็น เราทุกคนเป็นพุทธบริษัท เป็นผู้รับผิดชอบต่อพระพุทธศาสนา เพราะพระพุทธเจ้าได้ฝากพุทธศาสนากับเราพุทธบริษัททุกคนว่า พุทธศาสนาจะเจริญหรือจะเสื่อมนั้นก็เพราะพุทธบริษัทนั่นเอง ดังนั้นทางวัดนี้ จึงมีการจัดให้เป็นวันพิเศษ วันนี้ให้มีรายการแสดงธรรมะ สนทนาธรรมะ หรืออภิปรายธรรมะตลอดวันทั้งวัน ตลอดคืนทั้งคืน ดังนั้นบรรดาท่านทั้งหลาย ที่เข้าใจกันดีแล้ว อุตส่าห์เดินทางมายังสวนโมกข์นี้ ขณะนี้เป็นการเริ่มต้นของ วันอาสาฬหบูชา ขั้นแรกนี้เราก็ตั้งใจรำลึกถึง พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ผู้เป็นที่พึ่งของเรา เป็นสิ่งอันเป็นที่พึ่งของเรา แล้วเราก็ตั้งใจปฏิบัติธรรม ประการแรกนี้ก็คือ รับศีล หลังจากนั้น เราจะมีรายการอื่น ๆ กันต่อไป ดังนั้นขอให้ตั้งใจกันสมาทานศีลอุโบสถ

วันนี้ควรจะดำเนินตามพระอรหันต์ทั้งหลาย คือถือศีลอุโบสถสำหรับอุบาสก อุบาสิกา ควรอุทิศสักวันหนึ่ง ให้เป็นการบูชาคุณแด่พระพุทธเจ้า แด่พระอรหันต์ทั้งหลาย คือถือศีลอุโบสถ ดังนั้นขอให้ทุกคนควรจะอุทิศชีวิตเป็นพิเศษว่าวันนี้ เราอุทิศให้พระพุทธเจ้า ให้พระธรรม ให้พระสงฆ์ ควรจะสละความที่เราเคยชิน โดยเฉพาะคนที่ไม่เคยถือศีลอุโบสถ ก็ควรถือศีลอุโบสถสำหรับวันนี้ ต่อไปนี้เราจะรับศีล

(สวดมนต์รับศีลถวายสังฆทาน กรวดน้ำ ประมาณ ๒๐ นาที)

ข้าแต่พระสงฆ์ผู้เจริญ ขอพระสงฆ์จงทราบเถิดว่า บัดนี้ทายก ทายิกาทั้งหลาย ได้นำมาซึ่งภัตตาหาร เป็นสังฆทานท่ามกลางสงฆ์ สังฆทานนั้นมีผลมาก มีอานิสงค์มาก เพราะมิได้จำเพาะบุคคลผู้ใด ย่อมถวายทั่วไปในสังฆมณฑล พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงอนุญาต ให้ทำการอุปโลกน์เป็นของบุคคลก่อนแล้ว พึงมีสติสัมปชัญญะฉันภัตตาหารที่เกิดขึ้น ณ ที่นั้น ๆ ได้ตามอัธยาศัยแห่งตนแห่งตน ดังนั้นข้าพเจ้า ขอความยินยอมจากสงฆ์ เพื่อทำการแจกภัตตาหารเหล่านี้ พระสงฆ์จะเห็นสมควรหรือไม่ ถ้าไม่เห็นสมควรจงนิ่งจงทักท้วงขึ้น ณ ท่ามกลางสงฆ์ ถ้าเห็นสมควรจงนิ่งอยู่ ข้าพเจ้าถือเอาการนิ่งเป็นการเห็นสมควรแห่งสงฆ์ และจะได้ทำการแจกต่อไป

อะยัง ปะฐะมะ ภาโค มะหาเถรัสสะ ปาปุณาติ อาหารส่วนที่หนึ่งนี้ จงถึงแด่พระมหาเถระ อะวะเสสา ภาคา อัมหากัง ปาปุณาติ อาหารส่วนที่เหลือนอกนี้ จงถึงแก่พวกข้าพเจ้าทั้งหลาย ตลอดถึงสามเณรด้วยเทอญ

     ให้พรที่นี้ ให้ญาติโยมทุกคนที่ได้มาเลี้ยงพระในวันหาบนี้ เรียกว่าได้ทำกันทุกปี ตั้งแต่สร้างวัดไม่น้อยกว่า ๓๐ ปีแล้ว เราได้มาทำบุญเป็นพิเศษ จนกระทั่งเรียกว่าวันหาบ เมื่อตะกี้นี้ ถ้าญาติโยมทุกคนมาทัน ที่ท่านอาจารย์ ได้อนุโมทนา ผู้ที่มาทำบุญในวัดก็คงจะทราบแล้วว่า ทั้งเลี้ยงพระทำบุญเช่นวันนี้นั้น ก็เพื่อจะให้พระศาสนายังอยู่ในโลก เป็นที่พึ่งของสัตว์โลก พวกเราเป็นอุบาสกอุบาสิกา มีการทำมาค้าขาย ทำไร่ทำนา มีการประกอบอาชีพ พระเจ้าพระสงฆ์นี้ไม่ได้มีการทำมาค้าขาย ไม่ประกอบอาชีพอย่างญาติโยม ไม่มีรายได้ที่จะมาเลี้ยงชีวิต ญาติโยมต้องอุปถัมภ์ ต้องจุนเจือพระเจ้าพระสงฆ์จึงจะอยู่ได้ พระเจ้าพระสงฆ์นั้น สละบ้านเรือนออกมาบวชในพุทธศาสนานั้น ทำหน้าที่อย่างเดียวคือ ศึกษาพระธรรมวินัย ให้เข้าใจ ปฏิบัติให้ได้ และเผยแผ่ธรรมะต่อ ๆ กันไป เพื่อจะให้พระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าได้เป็นที่พึ่งของสัตว์โลก ญาติโยมนี้ได้ช่วยเหลือ ได้เกื้อกูลให้พระได้บวชได้เรียน ก็ได้เรียกว่ามีส่วนร่วมในการที่ช่วยกันให้พระศาสนาเจริญ เมื่อพระศาสนายังมีอยู่ ก็เป็นที่พึ่งแก่สัตว์โลก เราทุกคนก็พอได้รับประโยชน์ด้วย อันควรพอใจในการเสียสละของเรา โดยเฉพาะญาติโยมที่ใกล้ ๆ วัดนี้ รู้สึกว่าเสียสละเป็นอย่างมากเช่นเดียวกัน เพราะพระในวัดนั้นมีมากเป็นพิเศษ ญาติโยมนะมีบ้านหลังคาเรือนน้อยเพียงไม่กี่หลังคาเรือน รวมกันแล้วไม่ถึงร้อยหลังคาเรือน แต่สามารถจะเลี้ยงพระในวัดได้ถึง ๗๐ องค์ ตักบาตรทุกวัน ข้อนี้พระเจ้าพระสงฆ์ในวัดนี้ก็ขออนุโมทนา ในความเสียสละของญาติโยมทุกคน ที่ช่วยกันเลี้ยงพระเป็นเวลาตั้ง ๓๐ กว่าปีแล้วในการสร้างวัดนี้ อันเราควรจะพอใจ บุญกุศลของเราก็จะมีมากขึ้น เมื่อเราพอใจในบุญในกุศล พระสงฆ์ทั้งหลายนี้ ที่ได้มาทำหน้าที่บวชเรียนในพุทธศาสนา เพื่อจะให้พระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า ไม่หมดไม่สิ้นนี้ การอนุโมทนาให้พรให้ญาติโยมทั้งหลายทุกคนมีความเจริญยิ่งขึ้นไปในธรรมะของพระพุทธเจ้า ต่อไปนี้จะให้พรเป็นภาษาบาลี