แม้ "ข้อความถอดเสียงนี้" จะพยายามให้ตรงกับเสียงต้นฉบับมากที่สุด ผู้ศึกษาพึงตรวจสอบกับเสียงธรรมบรรยายต้นฉบับ ก่อนนำข้อมูลไปใช้ในการอ้างอิง [รับข่าวสารทางอีเมล]
ขอแสดงความยินดีในการมาของท่านทั้งหลาย มาสู่สถานที่นี้ ในลักษณะอย่างนี้ คือมาหาวิชาความรู้ที่เป็นประโยชน์เกื้อกูลแก่การปฏิบัติหน้าที่ของตน ของตน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหน้าที่ของลูกเสือชาวบ้าน ได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดมา ก็ขอให้ได้มีความรู้สำหรับดับทุกข์ ถ้าได้ความรู้สำหรับดับทุกข์ก็เรียกว่าใช้เวลาคุ้มค่า ใช้เงินคุ้มค่า ถ้าได้เพียงความสนุกไม่ดับทุกข์ดูจะไม่คุ้มค่า ฉะนั้น ขอให้ตั้งใจเป็นพิเศษให้มันได้สิ่งที่เรียกว่าความรู้ ความรู้ ความรู้ ถ้ามันเป็นความรู้จริงมันใช้ดับทุกข์ได้ แก้ปัญหาขัดข้องต่างๆ ได้ นั่นมันจึงคุ้มค่า ฉะนั้น ขอให้สนใจให้ได้สิ่งชนิดนี้จึงจะเรียกว่าใช้เวลาคุ้มค่า ใช้เงินคุ้มค่า ใช้เรี่ยวแรงให้คุ้มค่าสมกับที่เป็นพุทธบริษัท คือผู้ที่มีความรู้ มีความฉลาด
ที่นี้จะขอพูดกันสักหน่อยถึงความเป็นลูกเสือ ความเป็นลูกเสือมีความหมายสูงสุดอยู่ที่ความไม่เห็นแก่ตัว เขาตั้งลูกเสือขึ้นมานานแล้ว หลายสิบปีแล้ว ก็มุ่งหมายความไม่เห็นแก่ตัว ขยายออกมาเป็นลูกเสือผู้ใหญ่ ลูกเสือชาวบ้าน มันก็ยังคงความหมายเดิมคือ ไม่เห็นแก่ตัว ความไม่เห็นแก่ตัวนั่นแหละมันเป็นหัวใจของพระพุทธศาสนา ถ้าเห็นแก่ตัวมันเกิดกิเลส มันก็เป็นทุกข์ ความเห็นแก่ตัวมันบรรลุมรรค ผล นิพพานไม่ได้ ถ้ามันไม่เห็นแก่ตัวมันก็บรรลุมรรค ผล นิพพานได้ ฉะนั้น ความไม่เห็นแก่ตัวจึงเป็นความหมายที่สำคัญในการเป็นลูกเสือชาวบ้านหรือลูกเสือทั่วๆไป ลูกเสือเป็นผู้พิทักษ์วัฒนธรรม เอกลักษณ์ของชาติ รักษาวัฒนธรรมของชาติไทยไว้ให้ถูกต้อง มีเอกลักษณ์คือความเป็นไทยที่ถูกต้อง เป็นพุทธบุตร เป็นลูกของพระพุทธเจ้า เป็นลูกเสือในป่านั้นมันมีความหมายหนึ่ง แต่ว่าลูกเสืออย่างนี้มันลูกเสืออย่างที่เป็นบุตรของพระพุทธเจ้าที่มีธรรมะ มีธรรมะ ถ้าเป็นลูกเสือในป่าก็ช่วยกันจับสัตว์กิน ช่วยกันห้อมล้อมจับสัตว์มากินเป็นอาหารไม่อย่างนั้นเป็นลูกเสือไม่ได้ ฉะนั้น ลูกเสือที่แท้จริงมันต้องกำจัดความชั่ว ความเลวร้ายให้หมดไป สิ่งใดเป็นความเลวร้ายในบ้านในเมือง ช่วยกันกำจัดให้หมดไป อย่างนั้นแหละเป็นลูกเสือของพระพุทธเจ้า ขอให้ตั้งใจกำจัดสิ่งเลวร้ายอันนั้น สิ่งเลวร้ายที่สุดในโลกก็คือ ความเห็นแก่ตัว
โลกนี้มันกำลังจะวินาศเพราะความเห็นแก่ตัว นายทุนก็เห็นแก่ตัว ชนกรรมาชีพก็เห็นแก่ตัว นายจ้างก็เห็นแก่ตัว ลูกจ้างก็เห็นแก่ตัว คนมั่งมีก็เห็นแก่ตัว คนยากจนก็เห็นแก่ตัว เอาเป็นว่าราษฎรมันเห็นแก่ตัว เลือกผู้แทนที่เห็นแก่ตัว สภาเห็นแก่ตัว ก็ตั้งรัฐบาล ก็ได้รัฐบาลที่เห็นแก่ตัว แล้วจะเหลืออะไร มันก็เป็นความวินาศสิ้นเชิง ฉะนั้น ขอให้เรากำจัดความเห็นแก่ตัว กำจัดความเห็นแก่ตัว คนเห็นแก่ตัวนั่นเลวร้ายไม่มีอะไรจะพูดแล้ว ไม่มีคำพูดจะพูด คนเห็นแก่ตัวมันขี้เกียจทำงาน มันไม่ทำงาน แต่มันจะเอาเงิน เมื่อเขาทำงานกันมันไปนอนเสีย นี่เรียกว่าคนเห็นแก่ตัวมันขี้เกียจ คนเห็นแก่ตัวมันจะเรียกร้องเอาโดยไม่ต้องทำงาน ไม่ทำงาน คนเห็นแก่ตัวไม่สามัคคี จะเรียกมาสมัครสมานสามัคคีมันก็
ไม่เอา คนเห็นแก่ตัวมันเอาเปรียบทุกแง่ทุกมุม มันอิจฉา ริษยา เพราะความเห็นแก่ตัวมันหลงทางขึ้นมา มันก็เป็นบ้า ฆ่าพ่อ ฆ่าแม่ ฆ่าลูก ฆ่าเมีย ฆ่าตัวเองตายตามไปเลยนั่นแหละ คนเห็นแก่ตัว ในที่สุดมันก็ไปจบอยู่ที่โรงพยาบาลบ้า ความเห็นแก่ตัวมากขึ้น คนเห็นแก่ตัวมากขึ้น จนเดี๋ยวนี้ไม่มีคุกตารางจะใส่แล้ว คุกไม่พอแล้ว ตำรวจไม่พอแล้ว ศาลก็ไม่พอแล้ว โรงพยาบาลบ้าก็ไม่พอแล้ว เพราะคนอันธพาลมันเพิ่มขึ้น เพิ่มขึ้นเพราะความเห็นแก่ตัว
มันมีสิ่งที่ยั่วให้เห็นแก่ตัว ความสวยความงาม ความเอร็ดอร่อยสนุกสนาน ความเสเพลเมามาย มันเห็นแก่ตัว เห็นแก่ตัว ยิ่งเจริญยิ่งเห็นแก่ตัว สมัยนี้ยิ่งเห็นแก่ตัวเพราะมันหันหลังให้ศาสนา มันกบฏต่อศาสนา มันใช้ศาสนาเป็นเครื่องมือสำหรับความเมามาย กินเหล้าเมายาในงานของการทำบุญในศาสนา นี่..ความเห็นแก่ตัว ความเลวร้ายทุกชนิดมาจากผู้เห็นแก่ตัว มลภาวะสกปรกรกรุกรัง อุบัติเหตุบนท้องถนนหนทาง มันมาจากผู้เห็นแก่ตัว การทำลายธรรมชาติทุกๆ ชนิด มาจากผู้เห็นแก่ตัว ยาเสพติดก็ผู้เห็นแก่ตัว โรคบ้าๆบอๆอะไรกันนั้นก็เพราะความเห็นแก่ตัว ขอให้ลูกเสือทั้งหลายจงช่วยกันกำจัดความเห็นแก่ตัวให้หมดไปจากสังคมนี้ ไม่เห็นแก่ตัว อย่างเดียวจะดีหมดทุกอย่าง จะดีหมดทุกอย่าง เมื่อไม่เห็นแก่ตัวแล้วก็จะซื่อสัตย์สุจริตอยู่ได้ ถ้ามันเห็นแก่ตัวแล้วมันไม่ซื่อสัตย์กับใครได้ ไม่เห็นแก่ตัวแล้วมันก็ซื่อสัตย์อยู่ได้แม้จะต้องเสียชีวิตมันก็ยอมเสีย เพื่อรักษาความซื่อสัตย์ ผู้ไม่เห็นแก่ตัวจะรักษาระเบียบเรียบร้อย จะรักษาวินัยไว้ได้ จะเป็นผู้มีวินัย ผู้ไม่เห็นแก่ตัวจะไม่บกพร่องในหน้าที่ใดๆ จะช่วยเหลือผู้อื่นเหมือนกับช่วยตัวเอง จะบำเพ็ญประโยชน์ตนเพื่อประโยชน์ผู้อื่น แล้วจะมีการเสียสละเพื่อประเทศชาติและเพื่อโลก
จะคิดอย่างไรกันดีที่จะไม่เห็นแก่ตัว ไม่เห็นแก่ตัว มันก็ต้องเป็นพุทธบุตร เป็นลูกเสือชนิดเป็นพุทธบุตร อย่าเป็นลูกเสือในป่า มันมีแต่อันธพาล เป็นลูกเสือพุทธบุตร ศึกษาความไม่เห็นแก่ตัว และศึกษาความไม่มีตัว "อนัตตา" ไม่ใช่ตัว มันยิ่งดี มันจะไม่เห็นแก่ตัว เห็นแก่ความถูกต้อง เห็นแก่เพื่อนมนุษย์ มันเคารพหน้าที่ เคารพในหน้าที่ บูชาหน้าที่เหมือนที่พระพุทธองค์บูชาหน้าที่ ข้อนี้สำคัญมากขอให้ฟังให้ดีๆ ว่า พระพุทธเจ้าท่านเคารพหน้าที่ ท่านบูชาหน้าที่ พระพุทธเจ้าเป็นบุคคลสูงสุดไม่มีใครเท่าแล้ว ท่านยังเคารพหน้าที่ บูชาหน้าที่ ธรรมะคือหน้าที่ หน้าที่คือธรรมะ ท่านเคารพหน้าที่ของพระพุทธเจ้า พวกเรามันไม่ค่อยจะเคารพหน้าที่เพราะความเห็นแก่ตัว มันขี้เกียจ อยากจะไปนอนเสียมากกว่า ฉะนั้น ขอให้เคารพหน้าที่เหมือนพระพุทธเจ้า
เมื่อพระพุทธเจ้าตรัสรู้แล้วใหม่ๆ ท่านทรงฉงนว่า ต่อไปนี้ท่านจะเคารพใคร ในที่สุดก็ตกลงว่า โอ้..เคารพหน้าที่ เคารพในหน้าที่ของพระพุทธเจ้านั่นเอง แล้วท่านก็ประกาศว่าพระพุทธเจ้าทั้งหลายในอดีต ในอนาคต ในปัจจุบัน กี่องค์ กี่องค์ล้วนแต่เคารพหน้าที่กัน เคารพธรรมะคือเคารพหน้าที่ เป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้าท่านเคารพ ฉะนั้น ขอให้เราเคารพหน้าที่เหมือนที่พระพุทธองค์ท่านก็เคารพหน้าที่ เราเป็นลูกเสือพุทธบุตร เคารพพระพุทธเจ้า จงเคารพสิ่งที่พระพุทธเจ้าท่านเคารพสิ่งนั้นคือหน้าที่ จงทำหน้าที่ หน้าที่ทุกหน้าที่ไม่ว่าหน้าที่อะไรอย่าให้บกพร่อง ทำหน้าที่ให้สนุก สนุก สนุก และเป็นสุข เป็นสุขตลอดเวลาที่ทำหน้าที่
เอาเรื่องการทำหน้าที่ของพระพุทธเจ้ามาพูดกันบ้างก็ได้ ว่าพระพุทธเจ้าท่านทำหน้าที่ครบวงจรวันและคืน วันและคืน วันและคืน ก่อนหัวรุ่งท่านใคร่ครวญว่าวันนี้จะไปโปรดใครที่ไหน เรียกเป็นบาลีว่า (10.50) พับพาพับเพ วิโลกานัง ก่อนรุ่งท่านใคร่ครวญว่าท่านจะไปโปรดใครที่ไหน ใครสมควรจะไปโปรด พอรุ่งขึ้นก็ไปบิณฑบาตที่นั่น ไปบิณฑบาตก็คือไปโปรดคนที่ได้คิดไว้แล้วว่าจะไปโปรด ไปพบปะกับผู้นั้น ไปฉันท์ที่บ้านผู้นั้นเลย คุยกันต่อหน้าไปจนสำเร็จประโยชน์ตามที่ท่านต้องการว่าโปรดคนนั้นได้ จนเที่ยงจนสาย จนสายถึงเที่ยง บ่ายก็พักผ่อนนิดหน่อยเพราะมันร้อน เที่ยงพักผ่อนนิดหน่อยเพราะมันร้อน บ่ายก็มาที่วัดก็สอนคนที่ตามไปถึงที่วัด คนไปหาที่วัดเวลาบ่ายมากมาย ท่านก็สอนคน ไปหาที่วัดเวลาบ่ายจนเย็น เย็น พอพลบค่ำลงก็สอนภิกษุสามเณรที่อยู่ที่วัดประจำวัด เรื่อยไปๆ จนเที่ยงคืน พอเที่ยงคืนก็สอนพวกเทวดา เทวดาราชามหากษัตริย์ เทวดาบนสวรรค์ เทวดาชนิดไหนก็ล้วนแต่มาเวลาเที่ยงคืน ท่านก็สอนเทวดา แก้ปัญหาเทวดาตั้งแต่เที่ยงคืนไปจนเลยเที่ยงคืนไปจนโน่นแหละ พักผ่อนนิดหน่อยก็หัวรุ่งอีกแล้ว หัวรุ่งก็คิดดูว่าจะไปที่ไหนรุ่งเช้าก็ไป ทำอย่างนี้ครบวงจรทั้งวันทั้งคืน ทั้งวันทั้งคืน ทั้งวันทั้งคืน พวกเราทำงานครบวงจรอย่างนี้หรือเปล่า หรือว่าจะเอาเปรียบ หรือจะพักผ่อน หรือจะไปเสเพล สำมะเลเทเมากันเสียที่ไหน ไปเล่นไพ่ ไปดื่มน้ำเมาอะไรกันดี มันเป็นอย่างนั้น มันไม่ครบวงจรบริสุทธิ์ผุดผ่องทั้งวันทั้งคืนเหมือนกับที่พระพุทธเจ้าท่านทำ นี่..เคารพหน้าที่ เคารพหน้าที่เหมือนที่พระพุทธเจ้าท่านเคารพเถิด สิ่งทั้งหลายจะเป็นไปด้วยดี ปัญหาจะหมด จะไม่เห็นแก่ตัว
ย้ำอีกนิดหนึ่งว่า พระพุทธเจ้าท่านทำงานจนสิ้นพระชนม์ ทำงานอย่างที่เราเรียก จนตาย ทำงานจนตายกับงาน คือว่าท่านทำงานกับเมืองนี้ มณฑลนี้เสร็จแล้วท่านจะไปเมืองอื่น เป็นอย่างไรท่านคิดดู ไม่มีรถยนต์ แล้วรถที่เทียมด้วยม้าท่านไม่นั่งเพราะมันเทียมด้วยสัตว์มีชีวิต เกวียนเทียมด้วยวัวท่านก็ไม่นั่ง เพราะมันเทียมด้วยสัตว์มีชีวิต ท่านก็ต้องเดิน เดิน พระพุทธเจ้าไม่มีรองเท้า ไม่มีร่ม ไม่เหมือนพวกเรา ท่านก็ยังเดินได้ ท่านก็เดินไปตามที่ต้องการจะไปกี่โยชน์ กี่โยชน์ ท่านก็เดินได้ ท่านก็เดินไป ไปแล้วท่านก็ทำอย่างเดิมอีก อยู่ที่ไหนก็ทำครบวงจร ทั้งคืนทั้งวัน ทั้งวันทั้งคืน ท่านทำอย่างนี้เรื่อยไป เรื่อยไปจนตลอดชีวิตของท่าน ในวันสุดท้ายที่จะปรินิพพาน ตอนกลางวันยังเดินอยู่เป็นโยชน์ๆ พอค่ำลงเตรียมตัวที่จะปรินิพพานก็มีพวกในศาสนาอื่นมาขอร้องว่า ช่วยเทศน์ แสดงธรรมโปรด อยากจะทราบธรรมะข้อนั้นข้อนี้ พระเจ้าพระสงฆ์ก็ว่า โอย..นี่มันเกินไปแล้ว พระพุทธเจ้าจะปรินิพพานอยู่แล้ว ยังมาขออย่างนี้ ก็ไล่มันไป พระพุทธเจ้าก็ว่าอย่าไล่ อย่าไล่ บอกมา บอกมา พอนายคนนั้นเข้ามาท่านก็สอนให้ สอนให้ จนพร้อมจะเป็นพระอรหันต์ บรรลุธรรมะจนพร้อมที่จะเป็นพระอรหันต์ได้คนหนึ่งเป็นคนสุดท้าย แล้วไม่กี่นาทีต่อมาท่านก็นิพพาน นิพพานเหมือนปิดสวิสซ์ไฟฟ้า พรากจากฌาน ออกจากฌานในที่สุด ก็ปิดสวิสซ์ดับไฟ
พระพุทธเจ้าทำงานจนนาทีสุดท้าย เรียกว่าทำงานจนสิ้นชีวิต เพราะท่านเคารพหน้าที่ เคารพหน้าที่ ฉะนั้น ขอให้พวกเราทุกคนจงเคารพหน้าที่ จงเคารพหน้าที่อย่าให้เสียทีที่เป็นสาวกของพระพุทธเจ้า ท่านจงเป็นลูกเสือธรรมบุตร คือลูกเสือของพระพุทธเจ้า จงทำลายความเห็นแก่ตัวทุกชนิด อย่าให้มีเหลืออยู่ในเรา ในใคร ในอะไร อะไรทั้งโลกนี้ให้มันหมดจากความเห็นแก่ตัว แล้วมันจะรักกัน มันก็จะช่วยกันบ้านเมืองนี้ก็จะสงบเย็น การทำลายความเห็นแก่ตัวนั้นมันเป็นหัวใจของทุกศาสนา ทุกศาสนาเลย ถ้าไม่มีเห็นแก่ตัวก็เท่ากับถือทุกศาสนา แม้ศาสนาจะต่างกันโดยวิธีการอย่างใด แต่ก็จบลงเหมือนกันคือไม่เห็นแก่ตัว ไม่มีตัวที่จะเห็นแก่ตัว จะไม่เกิดการเบียดเบียนกันทั้งหมดทั้งสิ้น
ฉะนั้น ขอให้ลูกเสือทั้งหลายสมาทานความไม่เห็นแก่ตัว ไม่เห็นแก่ตัว เห็นแก่ความถูกต้อง เห็นแก่เพื่อนมนุษย์ เห็นแก่ความถูกต้อง เห็นแก่เพื่อนมนุษย์คนที่อยู่ในความถูกต้อง แข็งโป๊กอยู่ในความถูกต้องไม่ยอมให้มันผิดพลาด แข็งโป๊กอยู่ในความถูกต้องตลอดเวลาจนไหว้ตัวเองได้ ยกมือไหว้ตัวเองได้เมื่อไหร่ เป็นอันสูงสุดเมื่อนั้นแหละ ความดีสูงสุด เมื่อยกมือไหว้ตัวเองได้ เป็นสวรรค์แท้จริงที่นั่น เมื่อนั้น สวรรค์ใดๆ ก็ตามถ้ามันมีจริงมันก็ขึ้นอยู่กับสวรรค์ที่ว่า ทำให้ยกมือไหว้ตัวเองได้ ไปดูเอาเองว่าใครยกมือไหว้ตัวเองได้กี่คน คนที่ยกมือไหว้ตัวเองได้เป็นคนที่น่าเคารพบูชา เป็นคนได้สวรรค์ที่แท้จริง เป็นพุทธบุตร ถ้าเป็นลูกเสือก็เป็นลูกเสือของพระพุทธเจ้า ดังนั้น ขอให้ท่านทั้งหลายทุกคนจงบำเพ็ญตนให้หมดความเห็นแก่ตัว หมดความเห็นแก่ตัว อบรมลูกหลานให้หมดความเห็นแก่ตัว ทบทวนการทำลายความเห็นแก่ตัว อย่างที่ปู่ย่าตายายเขาเคยกระทำกันมา ลูกหลานสมัยนี้มันเห็นแก่ตัวมากกว่าสมัยปู่ย่าตายาย เพราะมันเจริญแผนใหม่ เจริญแผนใหม่ เจริญทางวัตถุ เจริญทางเนื้อทางหนัง ทางเอร็ดอร่อย สนุกสนาน สรวลเสเฮฮา เมามาย ลูกหลานสมัยนี้จึงเห็นแก่ตัวมากกว่าสมัยปู่ตาย่ายาย ขอให้คิดกันเสียใหม่ พยายามดึงกลับมา เราจะไม่เห็นแก่ตัว คือ กิเลส มันเห็นแก่ตัว แต่เราจะเห็นแก่ความถูกต้อง เห็นแก่เพื่อนมนุษย์ รักผู้อื่นด้วยกันเหมือนกับรักตัวเอง แล้วก็จะเป็นศาสนาพระศรีอาริยเมตตรัย
ศรีอาริยเมตตรัย แปลว่า มิตรภาพสูงสุด รักผู้อื่นมันไม่มีอันตราย มันไม่มีใครทำอันตรายใคร เรื่องเล่าว่า พอออกจากบ้านมาสู่ถนนหนทางแล้วเหมือนกันหมด ไม่รู้จักว่าคนไหนเป็นอะไร มันเหมือนกันไปเสียหมด คือมันดี ดี ดีเหมือนกันไปหมด กลับมาบ้านแล้ว โอ้..นี่บ้านของเรา บุตร ภรรยา สามีของเรา มันดีอย่างนี้ ไม่มีอันตรายอย่างนี้ เรียกว่า ศาสนาพระศรีอาริยเมตตรัย เราอาจจะสร้างขึ้นมาได้ สร้างขึ้นมาได้ โดยความไม่เห็นแก่ตัว ไม่เห็นแก่ตัว ดำเนินตามรอยพระพุทธองค์ เคารพบูชาหน้าที่ ถ้าเห็นแก่ตัว มันไม่บูชาหน้าที่ มันเห็นแก่ตัว มันไม่สนุกในการทำหน้าที่ ถ้าไม่เห็นแก่ตัวมันจะสนุกในการทำหน้าที่ สนุกในการทำหน้าที่ยิ่งกว่าไปเล่นการพนัน ไปสรวลเสเฮฮาเมามาย สิ่งต่างๆ ก็เป็นไปในลักษณะที่ถูกต้อง ตัวเองจะเจริญ ครอบครัวก็เจริญ หมู่บ้านก็เจริญ บ้านเมืองก็เจริญ ทั้งโลกมันก็จะได้เจริญ สำเร็จได้เพราะความเห็นแก่ตัวเพียงอย่างเดียว ดังนั้น จึงขอฝากท่านทั้งหลายทุกคนว่า จงบำเพ็ญตนเป็นผู้ไม่เห็นแก่ตัวอยู่ตลอดเวลาเถิด นี่คือ สิ่งที่เป็นธรรมะแท้จริง เป็นพรแท้จริง ทำหน้าที่ให้สนุก เป็นสุขตลอดเวลา ด้วยความถูกต้อง ถูกต้อง ถูกต้อง ไม่มีผิดพลาด แล้วก็พอใจ พอใจ พอใจ ในความถูกต้อง ขอให้ความหวังนี้เป็นไปตามนี้ และขอให้ท่านทั้งหลายจงประสบความสุขสวัสดีในหน้าที่การงานอยู่ทุกทิพาราตรีกาลเทอญ เวลาที่ท่านกำหนดให้หมดแล้ว