...ทั้งหลาย อาตมามาแสดงความยินดีในการกระทำของท่านทั้งหลาย ซึ่งรู้กันอยู่แล้วว่า ช่วยเหลือสามเณรซึ่งบวชในโอกาสพิเศษเช่นนี้ เมื่อพิจารณาดูตามจำนวน จะรู้สึกว่ามาก ทายก ทายิกา ก็มาก ก็น่ายินดี แต่ว่าก็น่าคิด บางอย่าง น่าคิดอยู่บางอย่าง ที่ว่าเวลาชวนมาทำบุญทำทาน มามาก แต่ถ้าชวนฟังเทศน์กลับไม่มีตัว ชวนทำบุญทำทานละก็ ดูจะล้นเหลือเลย ถ้าชวนฟังเทศน์เกือบไม่มีตัว หามีน้อย แสดงว่า ชอบกินกันมากว่าชอบฟังเทศน์ ชอบกินอาหารตามธรรมดานี่มากกว่าจะกินอาหารทางจิตใจ ต่อไป ขอให้ปรับปรุงแก้ไขกันเสียใหม่ ให้ชอบกินอาหารทางจิตใจกันให้มากขึ้น คือการฟังธรรม ศึกษาธรรมปฏิบัติ ให้มันรู้เรื่องไปด้วยธรรม โลหในปัจจุบันมันขาดธรรมะ แล้วมันจะฉิบหาย จะวินาศ ช่วยกันให้มีธรรมะ แล้วจะประทังไว้ อย่าให้โลกปัจจุบันมันฉิบหายเร็วเกินไป

        พวกเราชาวพุทธ มีหน้าที่สำคัญ ๆ ที่จะทำให้โลกปัจจุบันรอดตัวอยู่ได้ โรคในโลกปัจจุบัน มีการศึกษาแบบหมาหางด้วน ช่วยบอกกันต่อ ๆ ให้รู้ทั่วโลกทีเถอะว่า โลกปัจจุบัน มันมีการศึกษาหมาหางด้วน มันเรียนแต่หนังสือกับทำมาหากิน ที่ว่าจะเป็นผู้เป็นคนกันอย่างไร มันไม่ได้สอน เรียนจบแล้ว มันไม่เป็นผู้เป็นคน ไม่เป็นผู้เป็นคนก็ใช้ไม่ได้นะ การศึกษาในยุคปัจจุบัน มันสร้างขึ้นมาแต่หมาปากร้ายและหมาช่วยเห่า ไม่สร้างหมาเลียแผล การศึกษาปัจจุบันสร้างขึ้นมาแต่หมาปากร้าย  และหมาช่วยเห่า ไม่สร้างหมาเลียแผล การศึกษาปัจจุบันสร้างขึ้นมาแต่หมาปากร้าย และหมาช่วยเห่า ไม่สร้างหมาเลียแผล การศึกษาปัจจุบันสร้างขึ้นมาแต่หมาปากร้าย และหมาช่วยเห่าเต็มไปหมดเลย หมาเลียแผลไม่มี หมาที่จะช่วยเลียแผลให้หายนั่นมันไม่มี มันมีแต่หมาช่ยยกัดให้เป็นแผล แล้วก็ทำให้วุ่นวาย นี่เราเรียกว่ามันผลิตขึ้นมาแต่หมาปากร้ายและหมาช่วยเห่า แต่หมาที่จะเลียแผล ไม่มีนี่การศึกษาปัจจุบัน มันด่วน เราจะต้องทำให้มีธรรมเพียงพอ ที่จะเยียวยารักษาโรคในโลก โลกที่มีโรคที่ร้ายกาจ ที่คิดแต่จะเบียดเบียน เบียดเบียนกัน เอาเปรียบกัน ฆ่าฟันกัน นี่เรียกว่า หมาปากร้าย ขบกัดกัน และหมาช่วยเห่า ช่วยยุช่วยยง ช่วยส่งเสริมและตั้งแนวร่วม ส่งเสริม นี่แหละ  หมาช่วยเห่า หมาเลียแผลนี่ ถือว่าต้องช่วยกันทำให้เพื่อนมนุษย์เอาชนะความทุกข์และกิเลส ให้ก็เลสมันหายไปจากโลก ให้ความทุกข์มันหายไปจากโลก ไม่มีใครทำจะยังเหลือ อยู่แต่พุทธบริษัทเราจะช่วยทำ  พุทธบริษัทเราจะช่วยการศึกษาให้สมบูรณ์ มันให้เรียนแต่หนังสือและให้เรียนแต่อาชีพ แต่มันขาดส่วนสำคัญคือความรู้ธรรมะ ที่จะเป็นมนุษย์ให้ถูกต้องนะ นี่ มันรู้หนังสือ มันมีอาชีพ มันร่ำรวยแล้วมันยิ่งโกงนะ ยิ่งรวย ยิ่งโกงนะ นักเศรษฐกิจ มันยิ่งรวย ยิ่งโกงนะ เพราะมันไม่มีธรรมะ นักการเมืองก็เหมือนกันแหละ ยิ่งมีอำนาจมันยิ่งโกง ไม่ใช่ว่าจะช่วยลดความโกง คอรัปชั่นมันจึงเต็มไปหมดในผู้ที่มีโอกาสที่จะทำคอรัปชั่น นี่ เราเรียกว่าโลกมันเต็มไปด้วยแผล มันไม่มีหมาเลีย มันมีแต่หมาที่ช่วยกัดให้เป็นแผลมากขึ้น เพื่อช่วยบรรเทา ช่วยกันกระพือให้มันมากขึ้น  ฉะนั้น ขอให้ญาติโยมทุกคนได้รู้ว่า เราได้ทำหน้าที่ที่ดีที่สุดที่จะทำให้โลกมันคงอยู่ได้ด้วยความสุขสวัสดี คือมีศีลธรรม นี่โลกจะมีธรรมะ จะมีศีลธรรมนี่เป็นหน้าที่ของเราพุทธบริษัททั้งหลายโลกจะมีศีลธรรมได้อย่างไร

        ข้อแรกต้องมีผู้เรียน ผู้บวช ผู้เรียน ผู้ปฏิบัติ ได้รับผลของการปฏิบัติแล้วก็สอนต่อ ๆ กันไป ทีนี้ผู้ที่ไม่ต้องบวชไม่ต้องเรียนก็ช่วยเหลือ ทายก ทายิกาทั้งหลาย ช่วยเหลือ ให้มันมีการบวชและการเรียน เรียกว่ารวมกันเป็นสหกรณ์อันใหญ่เลย  พระเณรทั้งหลายเป็นผู้บวชผู้เรียนผู้ปฏิบัติ ผู้สั่งสอนต่อไป ทายกทายิกาทั้งหลาย ช่วยให้มันมีบวชมีเรียนมีศึกษาปฏิบัติต่อไปอยู่ได้ เรียกว่า ช่วย  มันขาดไม่ได้นะ  นโปเลียนพูดว่า กองทัพมันต้องเดินด้วยท้อง  มันเป็นทหารที่เก่งกล้าสามารถอย่างไร มันก็ต้องกินอาหาร เพราะกองทัพมันต้องเดินด้วยท้อง คือท้องมันอิ่ม เมื่อท้องมันไม่อิ่ม ถึงถืออาวุธไว้ก็ทำอะไรไม่ได้ ฉะนั้น เราช่วยกันให้พระเณรอยู่ได้ ไม่ตาย ให้รอดชีวิตอยู่ได้ด้วยข้าวปลาอาหาร เราจึงทำกิน นี่เหมือนกับเห็น ๆ กันนี่ มาแต่ไกล  อาหารมาเลี้ยงพระเณร  โดยเฉพาะเลี้ยงเณร ฉันจะบอกตรง ๆ ว่าไม่มีปัญญาที่เลี้ยงพระเณรทั้ง ๒๐๐-๓๐๐ ไม่มีปัญญาจะเลี้ยง เลี้ยงแต่พระ ๓๐-๔๐ องค์ ที่จำวัดนี่ จะไม่ค่อยไหวแล้ว บางทีก็มามาก มาเรื่อย จึงต้องขอให้ช่วยจะมาจากปากพนัง ๒๐๐ องค์ เขาก็เหมาอาหารที่ร้านวัดนี้ ไม่มีปัญญาจะเลี้ยงนะบอกให้รู้ ให้รู้ต่อๆ กันถึงอนาคตด้วย เมื่อมาเป็นร้อย ๆ แล้ววัดนี้ไม่ีปัญญาจะเลี้ยง ... (นาทีที่ 10:26)  อุตส่าห์ตามมาเลี้ยง ดีนะ เป็นการช่วยกันเป็นทีม เพื่อประโยชน์แก่พระศาสนาของพระพุทธเจ้า การมีศาสนาอยู่ในโลก เพื่อจะเป็นประโยชน์แก่มหาชน ทั้งเทวดาและมนุษย์ เทวดา แล้วก็ยังต้องการธรรมะ เทวดานี่พอกินพอใช้ ไม่ต้องทุกข์เรื่องทำมาหากิน แต่ก็มีกิเลสเบียดเบียน เพราะฉะนั้น ทั้งเทวดาทั้งมนุษย์ต้องการธรรมะ เพื่อจะบำบัดทุกข์ มีพระพุทธประสงค์อย่างนี้ ตรัสไว้หลาย ๆ แห่งในพระไตรปิฎกว่า ธรรมวินัยนี้ต้องอยู่เพื่อประโยชน์ของมหาชนทั้งเทวดาและมนุษย์ ขอให้เธอทั้งหลาย ประพฤติกระทำให้ธรรมวินัยนี้ ยังมีอยู่ในโลก เพื่อประโยชน์ทั้งแก่เทวดาและมนุษย์  ขอให้เธอทั้งหลาย ประพฤติกระทำให้ธรรมวินัยนี้ ยังมีอยู่ในโลก เพื่อประโยชน์ทั้งแก่เทวดาและมนุษย์ ตถาคตเกิดขึ้นมาในโลก ก็เพื่อทั้งแก่เทวดาและมนุษย์ นั่นหน่ะ ฟังแล ดีดี พระพุทธเจ้าเน้นแต่เรื่องประโยชน์ของมหาชนทั้งหลาย ทั้งเทวดาและมนุษย์นะ พระพุทธเจ้าไม่ใช่ของใครคนเดียวนะ เป็นของสัตว์ทั้งหลายทั้งเทวดาและมนุษย์ ทีนี้ เราจะรอดอยู่ได้ต้องมีธรรมะอยู่ในโลก  มนุษย์โลกก็ต้องการธรรมะ เทวโลก พรหมโลก ก็ต้องการธรรมะ เราจงช่วยกันให้โลกมีธรรมะและก็มีความสงบสุข  ถึงแม้ว่าเราจะทำบางส่วนในโลก ก็ไม่เป็นไร ผลมันแพร่หลายไปทั่วโลกเอง ขอแต่ว่าให้มันมีธรรมะอยู่ในโลก สมัยปัจจุบันนี่ ยิ่งง่ายที่สุด มีอะไรสักนิด ก็แพร่หลายทั่วโลก ธรรมะจึงแพร่หลายทั่วโลกได้ง่าย มองในวงแคบ เฉพาะประเทศเรา จะมีแต่สุนัขปากร้าย สุนัขช่วยเห่า ไม่มีสุนัขเลียแผลอยู่เหมือนกัน จึงขอแสดงความหวังว่าเณร ๆ เหล่านี้ ในอนาคตจะเป็นสุนัขเลียแผล บำบัดความทุกข์ของมนุษย์ในโลก มันจึงมีส่วนให้ยินดีในการที่ว่าอบรมสามเณรขึ้น ให้สามารถต่อสู้กับกิเลสและความทุกข์ของตนเอง แล้วสามารถเผยแพร่สั่งสอนต่อไป  แล้วโลกนี้มันก็จะมีความทุกข์น้อยลง โลกนี้มันก็จะรู้จักกำจัดกิเลส ซึ่งเป็นศัตรูของมนุษย์มากขึ้น  โลกก็จะได้มีกิเลสน้อยลง ความทุกข์มันจะได้น้อยลง ความสุขสวัสดี มันจะมากขึ้น ถ้าพวกเณร พวกพระ ไม่เหลวไหล ทำงานคุ้มค่าข้าวสุขของญาติโยม พระภิกษุสามเณรไม่เหลวไหล ทำงานคุ้มค่าข้าวสุกของญาติโยม พระภิกษุสามเณรไม่เหลวไหล ทำงานคุ้มค่าข้าวสุกของญาติโยม ก็จำไว้ทุกคนที่ได้ยินนี้ เราก็จะสามารถช่วยมนุษย์ในโลกได้  ไม่เหนื่อยเปล่าให้มันมีผลคุ้มค่าไม่เหนื่อยเปล่า จะยุ่ง ๆ เหน็ด ๆ เหนื่อย ๆ ให้มันมีผลคุ้มค่า อย่าให้เหนื่อยเปล่า เณรนั่นแหละ ญาติโยมจึงเหน็ดเหนื่อย ญาติโยมก็เณรก็พยายาม อดกลั้นอดทน ต่างคนต่างมองเห็นการปฏิบัติหน้าที่ของตน แล้วก็พอใจ  เมื่อพอใจจะเป็นสุข ความสุขเกิดมาแต่ความพอใจ ฉะนั้นอย่าโง่กันให้มากนัก ความสุขไม่ได้เกิดจากอบายมุข ความสุขไม่ได้เกิดมาจากกามารมณ์ แล้วมันบ้า ความสุขเกิดมาจากความพอใจที่ถูกต้อง เราทำอะไรให้มันถูกต้อง เราพอใจ นั่นคือความสุข ความสุขแท้จริงยิ่งไม่ต้องใช้เงิน ความสุขบ้า ๆ หลอกลวงเท่าไร ยิ่งต้องใช้เงินเท่านั้น โดยเฉพาะกามารมณ์ ต้องใช้เงินมาก เงินเดือนไม่พอ ข้าราชการจึงต้องคอรัปชั่น เพราะว่ากามารมณ์​มันขายแพง มันซื้อแพง มันต้องจ่ายเงินมาก ก็ไปเข้าใจว่า ความสุขที่จริงมันไม่ใช่ความสุข มันความที่ทำให้สุก ต้มให้สุข เผาให้สุก ให้มันร้อน ถ้าความสุขที่แท้จริง มันต้องสงบเย็น ต้องบังคับกิเลส และไม่ต้องใช้เงิน พอใจในเมื่อได้ทำหน้าที่ที่ถูกต้อง  เมื่อได้ทำหน้าที่ที่ถูกต้องแล้วพอใจ เพราะว่าหน้าที่คือธรรมะ ธรรมะคือหน้าที่ หน้าที่คือธรรม การทำงานในหน้าที่ คือปฏิบัติธรรมะ ทุกคนจงทำงานในหน้าที่ของตนให้ถูกต้อง ตั้งแต่เด็กเล็ก ๆ เป็นเด็กนักเรียนโตขึ้นเป็นหนุ่มเป็นสาว เป็นพ่อบ้านแม่เรือน เป็นคนเฒ่าคนแก่ ก็ตามใจ มีหน้าที่ด้วยกันทั้งนั้น เมื่อทำหน้าที่ของตนถูกต้อง ก็เรียกว่าคนนั้นมีธรรมะ ปฏิบัติธรรมะ เมื่อรู้สึกว่าตนเองมีธรรมะ มันก็พอใจ เมื่อรู้สึกพอใจ มันก็เป็นสุข ความสุขชนิดนี้ไม่หลอกลวง เป็นความสุขบริสุทธิ์ และใช้เงินน้อยที่สุด ได้ผลเกิดนค่า เอาเงินไปซื้อหากามารมณ์แล้ว มันโง่ เสียเงินมาก แล้วก็ได้ความ ... (นาทีที่ 18:39)  มาหลอกลวงให้หลงไหลยิ่ง ๆ ขึ้นไป เราจงมีความพอใจในการที่ได้ทำหน้าที่ที่ควรทำ พอใจแล้วก็เป็นสุข เป็นสุข นี่ ขอให้ทุกคนพอใจที่ได้ทำในคราวนี้ คือช่วยเหลือให้เณรเขาได้บวชได้เรียนได้ฝึกฝนตนเอง ให้เหมาะสมที่จะไปเป็นสาวกที่ดีของพระพุทธเจ้า เราก็พอใจเมื่อเราพอใจ เราก็เป็นสุข พอใจในการปฏิบัติหน้าที่ นั้นหละ คือบุญ บุญกุศลอยู่ที่นั่น เป็นความถูกต้อง ความถูกต้องนั่นมันต้องมีประโยชน์ แก่ตนเอง และผู้อื่น เวลานี้ มันพูดกันแต่ปาก ถูกผิด ผิดถูก มันพูดกันแต่ปาก มันไม่รู้ มันพูดดง่ ๆ บัญญัติแบบนั้นบัญญัติแบบนี้ เสียเวลาเปล่า ๆ  ความถูกต้องอยู่ที่ไม่มีใครเดือดร้อน ช่วยจำไว้ด้วย เราก็"ม่เดือดร้อน เพื่อนมนุษย์ของเราก็ไม่เดือดร้อน นั่นหน่ะ คือความถูกต้อง ช่วยกันสร้างขึ้นให้มาก ๆ  นี่คือรรมะแห่งความไม่เดือดร้อน คือธรรมะ  ธรรมะ มันเป็นเครื่องสร้างความปกติสุขของสัตว์ อย่าเข้าใจธรรมะให้มันเฉไฉไปทางอื่น ข้อปฏิบัติที่ทำให้สัตว์อยู่กันเป็นสุข คือธรรมะ ข้อปฏิบัติที่ถูกต้องสำหรับความเป็นมนุษย์นี่หน่ะ คือธรรมะ ไม่มีธรรมะ ไม่มีธรรมะ ย่อมปฏิบัติไม่ถูกต้องตามความเป็นมนุษย์ ไม่เป็นสุข ธรรมะคือการปฏิบัติที่ถูกต้อง สำหรับความเป็นมนุษย์ ทุกขั้นทุกตอน นับตั้งแต่เกิดมาจากท้องแม่ ใหญ่โตขึ้นทุกวัน เป็นหนุ่มเป็นสาว พ่อบ้านแม่เรือน คนเฒ่าคนแก่ มีแต่การปฏิบัติที่ถูกต้อง เวลานี้ ก็ดีมากแล้ว ถ้าเราจะทำให้สามเณรเล็ก ๆ นี่ รุ้จักการปฏบิัติที่ถูกต้องเสียแต่ป่านนี้ แต่เล็ก ๆ นี่ แล้วมันก็จะปฏิบัติได้ถูกต้องยิ่ง ๆ ขึ้นไป ก็ต้องเป็นผู้ใหญ่ เป็นผู้เฒ่าผู้แก่ มันจะมีการปฏิบัติถูกต้อง แล้วมันก็จะได้นำลูกหลานเหลนให้มันดำเนินไปอย่างถูกต้อง ถ้ามีความถูกต้อง ก็มีความสงบสุขนี่ ประโยชน์ที่จะได้ก็คือแบบนี้ คือการที่ตนอุตส่าห์ลำบากมาแต่ที่ไกล เหน็ดเหนื่อยหมดเปลืองเอาอาหารมาเลี้ยงก็ดี หรืออย่างอื่นก็ดี ให้มองเห็ฯความถูกต้องว่าเราทำถูกต้องในหน้าที่ที่ควรจะทำต่อเพื่อนมนุษย์แล้วเราก็จะพอใจ แล้วเราก็มีความสุข ฉะนั้น การที่จัดให้ได้บวชเณร จัดให้ได้บวชเณร ให้มีเณรได้รับการอบรมเป็นคราว ๆ นี่ ดี จะเป็ฯการป้องกันที่ดี ไม่ให้เกิดความผิดพลาดขึ้นมาในสังคม เพื่อเราจะมียุวชนที่ถูกต้อง โตขึ้นเป็นพลเมืองที่ดีของประเทศชาติ นี่แหละ ถ้ามองให้เห็นแล้ว คุณควรจะพอใจ หายเหนื่อย หายเหน็ดเหนื่อยที่มาไกล ลำบาก และมันจะมีผลลึกซึ้งไปถึงอนาคตอันยืดยาว บ้านเมืองของเราก็จะมีพลเมืองที่ดี ที่สร้างสรรค์แต่ความสุขสวัสดี สันติภาพ มิฉะนั้นแล้ว มันจะมียุวชนที่อันธพาลมากขึ้น ยุวชนที่อันธพาลมากขึ้น บางแห่งเราเห็ฯได้เลยว่า มีคนอันธพาลมากขึ้น รู้ได้จากอาชญากรรมที่เขาประพฤติกระทำ และสำรวจจับมา สืบสวนสอบสวนได้ความว่า อาชญากรรมของคนรุ่นนี้เลวร้ายมาก ทารุณมาก ป่าเถื่อนมาก นี่ เรื่องมันเป็นขนาดนี้ อาชญากรรมรุ่นปู่ย่าตายายของเราไม่เลวร้ายป่าเถื่อนเหมือนสมัยนี้นะ นี่เท่าที่เห็นจากหน้าหนังสือพิมพ์นะ นี่ อย่าคิดว่าการศึกษามันเจริญ การศึกษษเจริญแบบหมาหางด้วน มันทำให้เด็ก ๆ นี่ ไปหลงไหลในยาเสพติด เต็มไปด้วยเด็กวัยรุ่นอันธพาล ยังโง่เง่า ในการประพฤติกระทำที่ถูกต้อง เห็ฯได้ว่า ไสยศาสตร์อย่างงมงายมันเพิ่มขึ้น ทำให้การศึกษามันเจริญ นี่แสดงว่า การศึกษาไม่ได้ป้องกันไสยศาสตร์อันงมงาย เพราะมันเป็ฯการศึกษาหมาหางด้วนโว้ย นี่ บอกกันให้รู้ว่า การศึกษาสมัยนี้มันไม่กำจัดไสยศาสตร์ที่งมงาย เพราะว่ามันเป็นการศึกษาหมาหางด้วนโว้ย ช่วยบอกกันให้รู้ ถ้ามีการศึกษาที่แท้จริง เราก็จะรู้จริง และไม่ต้องมีเรื่องงมงาย เราก็สามารถจะแก้ปัญหาได้ ทำให้สังคมมีความสงบสุขได้ นี่ เมื่อไปดูในสิ่งที่มันเป็ฯการแสดงอยู่ รายงานอยู่ประจำวันที่หน้าหนังสือพิมพ์ มันเต็มไปด้วยความเลวร้าย แสดงว่ามีคนจิตทรามมากขึ้น มีคนจิตทรามมากขึ้นในประเทศชาติของเรา เพราะการศึกษามันเป็นหมาหางด้วน มันไม่ได้สร้างยุวชนที่มีจิตใจสูง อาชญากรรมที่ทำโดยอาชญากรสมัยนี้ ไปจับตัวอาชญากรมาดูเถอะ จะพบว่า จบประถมสี่ มาแล้วทั้งนั้นแหละ ไม่มีอาชญากรไหนที่ตำรวจจับมาแล้วยังไม่จบประถมสี่ แต่ประถมสี่มันก็ยังช่วยอะไรไม่ได้ เพราะมันสอนหางด้วนนี่ ไม่ได้สอนเรื่องความเป็นคนนี่ สอนแต่หนังสือ สอนแต่อาชีพ ทีนี้ ความโง่ของพ่อแม่ ขออภัยทุกคนที่เป็นพ่อแม่ ความโง่ของพ่อแม่ คือ อยากให้ลูกเรียนแต่หนังสือกับอาชีพ ่อแม่ทั้งหลายอยากให้ลูกเรียนแต่หนังสือและอาชีพ ไม่ให้ลูกเรียนธรรมะ ถ้าลูกฉลาด รีบส่งไปเรียนหนังสือ บางกอกแหละ ไอ้ลูกโง่ ๆ ทำอะไรไม่เป็น เอามาบวชแหละ คือไม่เห็นว่ามันจะมีประโยชน์อะไร ไอ้ลูกฉลาดส่งไปเรียนหนังสือหมาหางด้วน ไอ้ลูกโง่ ๆ เอามาบวช ไม่รู้จะทำอะไรได้ นี่ พอ่แม่อย่า อย่าเข้าใจผิดว่า มันรอดได้ ด้วยการศึกษาชนิดนั้น ไอ้ลูกที่มันเรียนมาอย่างหมาหางด้วน มันจะมาทำให้เธอน้ำตาไหล รับรอง ไอ้เด็ก ๆ ที่ไปเรียนมาอย่างการศึกษาหมาหางด้วน จะมาทำให้พอ่แม่น้ำตาไหล ตลอดไป จนบัดนี้ มันก็ทำอยู่แล้ว มันหลอกพ่อ หลอกแม่ ให้จำนำไร่ จำนำเรือน เอาไปให้มันเรียน แล้วเอาไปเที่ยวเล่นสบายใจไปเลย มันหลอกพ่อม่ว่าเรียนได้ แบบนั้น แบบนี้ จริง ๆ มันเรียนชนิดเป็ฯอันธพาลทั้งเพแหละ มหาวิทยาลัยบางแห่ง อาจจะเต็มไปด้วยอันธพาลแหละ ไปเรียนมาได้อะไรแล้วมาทำให้พอ่แม่น้ำตาไหลทั้งเพ กล้าพูดเลย การศึกษาหมาหางด้วน พ่อแม่อย่าชอบแต่ว่าให้ลูกได้เล่าได้เรียนวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเลย ให้ได้เรียนธรรมะของพระพุทธเจ้าบ้าง ให้ได้เรียนมหาวิทยาลัยกลางดินกันบ้าง มหาวิทยาลัยกลางดินนะ พระพุทธเจ้า ประสูติกลางดิน พระพุทธเจ้าตรัสรู้กลางดิน พระพุทธเจ้าสั่งสอนกลางดิน พระพุทธเจ้าพักอยู่กลางดิน พระพุทธเจ้าตายกลางดินนั่น ขอให้คิดดู คนที่ไม่รู้ ก็รู้เสียบ้าง ถ้าไม่รู้เรื่องนี้ มันโง่มาก มันเป็นพุทธบริษัทที่โง่มาก บางคนอาจจะกำลังเป็นพุทธบริษัทที่โง่มากก็ได้ คือไม่รู้ว่า พระพุทธเจ้าประสูตรกลางดิน ตรัสรู้กลางดิน สอนกลางดิน ตายกลางดินนั่น มหาวิทยลัยกลางดิน นี่ จะช่วยให้มนุษย์รอดได้ มหาวิทยาลัยเรียนในตึกสูง ๆ ราคาล้าน ๆ หน่ะ เป็นหมาหางด้วนทั้งเพ ให้มันเรียนแต่เมืองนอกเมืองฝรั่ง ปริญญายาวเป็นหาง มันก็ยังหางด้วนอยุ่นั่นแหละ มันไม่รู้ว่าเป็นคนกันอย่างไรนี่ ไม่รู้ว่ามนุษย์คืออะไรนี่  พ่อแม่คืออะไรมันยังไม่รู้เลย มันเรียนรู้ทั่วโลก แต่พ่อแม่มีบุญคุณอย่างไร มันก็ไม่รู้ นี่ คนพวกนี้ เราจึงเรียกว่าการศึกษาหมาหางด้วน ช่วยป้องกันให้เด็ก ๆ ของเราได้เรียนให้สมบูรณ์ หนังสือก็เรียน อาชีพก็เรียน แล้วก็ ธรรมะก็ต้องได้เรียน เพราะว่าการศึกษามันสมบูรณ์ รู้จักความเป็นมนุษย์ ว่าเป็นมนุษย์กันอย่างไร แล้วมันจะไม่ทำให้พอ่แม่น้ำตาไหล คนที่มีการศึกษาสมบูรณ์จะไม่ทำให้พ่อแม่น้ำตาไหล คนที่มีการศึกษาไม่สมบูรณ์ มันมีแต่โกหก หลอกลวง กิเลสมันครองงำ จะทำพ่อแม่น้ำตาไหล ตัวเองก็ต้องน้ำตาไหล ตัวเองก็จะต้องเข้าคุกเข้าตารางและฆ่าตัวตายที่สุด นี่ การศึกษาที่มันไม่สมบูรณ์ ต้องต่อให้สมบูรณ์ด้วยการมาเรียนอย่างเป็นพระเป็นเณรนี่ ถ้าจะเรียนได้โดยไม่ต้องมาบวช เป็นพระเป็นเณร ก็ได้เหมือนกันนะ ถ้าเขาจะสอน เหมือนกับในโรงเรียน ในวิทยาลัย ในมหาวิทยาลัย   การศึกษาในอนาคตอาจจะสมบูรณ์ ไม่ต้องมาบวช แต่ในเวลานี้ สังเกตให้ดี ในโรงเรียนในวิทยาลัย ในมหาวิทยาลัย สอนการศึกษาหมาหางด้วนทั้งนั้นแหละ การที่เด็ก ๆ มาบวช ได้เป็นครั้งคราว ธรรมะช่วยเขาไว้นั่น จะช่วยทำให้การศึกษาสมบูรณ์ อาตมามองเห็นข้อนี้ จึงยินดี และอนุโมทนาในการที่จัดการศึกษาให้เณร ให้ได้เรียนธรรมะเสียแต่เนิ่น ๆ  ถ้าจัดฉลาด จัดถูกต้อง เณร จะได้รับผลดี มีความรู้ธรรมะเสียแต่เนิ่น ๆ แต่ถ้าจะจัดตบตา หลอกลวงชาวบ้าน หาเงินหาอะไร ก็ไม่สำเร็จเหมือนกัน บางแห่งจะจัดบวชเณรเพื่อจะเก็บเงินมากกว่า ถ้าแบบนี้ ไม่สำเร็จ ไม่สำเร็จประโยชน์ มันจะต้องจัดให้เณรได้เล่าได้เรียน ได้ปฏิบัติ ได้ฝึกฝนความอดกลั้นอดทน โดยเฉพาะ ที่เรียกว่าความอดกลั้นอดทนนั่นหน่ะ ต้องฝึกฝนให้มากให้พอ มันจะได้ต่อสู้กับกิเลส ถ้าจัดการศึกษษอบรมดี เณรนี่ ได้มีโอกาสต่อสู้กับกิเลสตลอดเวลาที่บวชหนึ่งเดือน สองเดือน ตามใจ  เณรของเราจได้ฝึกฝนต่อสู้กับกิเลสนาน ๑ เดือน ๒ เดือน มันก็รู้แล้ว มันก็ติดอยู่ในเนื้อในตัวในจิตในใจ สำหรับจะได้ต่อสู้กับกิเลสต่อไปในอนาคต ขอให้มองให้ดี ๆ เมื่อเข้าใจแล้วก็พอใจแล้วก็จะเป็นสุข นั่นหล่ะ คือบุญ บุญ บุญที่เราได้รับ บุญที่เพื่อนมนุษย์ทั้งโลกจะได้รับในการที่ช่วยกันทำให้การศึกษาของยุวชนสมบูรณ์ ไม่ด้วนอยู่เพียงรู้หนังสือกับอาชีพ ต้องเลยอีกเป็นเรื่อง เรื่องที่สาม คือรู้ธรรมะ รู้ว่าเราจะเป็นมนุษย์กันอย่างไร  เป็นมนุษย์มีธรรมะ สนุกในการทำงาน ทุกคนหล่ะ ช่วยจำไว้ด้วยว่า การทำงานในหน้าที่ของตนนั่นหล่ะ คือธรรมะ พ่อแม่ มีหน้าที่ตั้งแต่เลี้ยงลูก เลี้ยงลูกให้ดี อบรมลูกให้ดี เด็ก ๆ มีหน้าที่เรียนหนังสือ เรียนให้ดี และมีหน้าที่ที่จะทำการทำงาน มีครอบครัวนี่ ก็ทำให้ดี เลี้ยงลูกเลี้ยงหลานให้ดี คนแก่คนเฒ่า ก็ชักจูง ชี้แจง ลูกหลานให้ดี ทำงานให้ในหน้าที่ของตน ทุกชั้น ทุกชั้น ทุกชั้น อย่าให้บกพร่อง นั่นละ คือธรรมะ เมื่อชาวนาไถนาอยู่ด้วยความรู้สึกในหน้าที่ ชาวนานั้น กำลังปฏิบัติธรรมะอยู่ในนานั่นเอง เมื่อจับคันไถ ไถนาอยู่หลังควายนั่นเอง ชาวนาคนนั้น มีธรรมะ ไม่ต้องมาวัดก็ได้  เพราะว่าทำหน้าที่ของชาวนาอย่างสมบูรณ์ ชาวนาคนหนึ่ง อาตมาเดินผ่านไปทางหัวนา กำลังไถนาอยู่ บอกว่า ทำนาเอาข้าวใส่บาตริซัก ... (นาทีที่ 34:20)  สิเจ้าเอ้ย เขาว่า ทำนาเอาข้าวใส่บาตรซัก ... (นาทีที่ 34:25)  สิเจ้าเอ้ย เขาพูดตั้งแต่ชาวนาคนนี้ทำนาเพื่อเอาข้าวใส่บาตร บำรุงศาสนา แต่ว่าชาวนาส่วนมาก ทำนาเพื่อเอาเงินไปซื้อเหล้ากิน ทำนาเพื่อเอาเงินไปทำอบายมุข สนุกสนาน ชาวนามันจะเป็นเสียพรรณนั้น นี่ ถ้าว่าใครทำงาน เพื่อได้สำนึกในหน้าที่ของตัว ในฐานะเป็นมนุษย์ คนนั้นปฏิบัติธรรม กับสามล้อ ก็ได้ แจวเรือจ้างก็ได้ กวาดถนน ก็ได้ ล้างท่อถนนอยู่ ก็ได้ ทำอยู่อย่างซื่อตรง ต่อหน้าที่ของตน คนเหล่านั้นชื่อว่าเป็นมนุษย์ เพราะทำหน้าที่ของมนุษย์ ตามสติปัญญาคนเราจะทำงานเหมือนกันไม่ได้ เพราะธรรมชาติสร้างมาให้ต่าง ๆ กัน ร่างกายต่างกัน จิตใจต่างกัน สติปัญญาต่างกัน เพราะฉะนั้น เราทำเหมือนกันไม่ได้  ต้องมีอยู่เป็นชั้น ๆ  ไอ้พวกที่ว่าต้องไม่มีชนชั้น ต้องทำลายชนชั้นนั้น มันไอ้พวกบ้า อย่าไปตาม ไอ้พวกบ้ามันจะไม่มีชนชั้น ธรรมชาติมันจัดมาให้มีชนชั้น เราก็ต้องทำงานไปตามชนชั้น ทำได้เพียงกวาดถนน ก็กวาดถนน ไอ้คนนนั้น มันเก่งมาก มันไปเป็นประธานาธิบดีก็ไปเถอะ แต่ว่ามันมีหน้าที่การงานกันทั้งนั้น เมื่อทำหน้าที่การงาน เท่าที่ธรรมชาติกำหนดให้สมบูรณ์เต็มที่ ไม่บกพร่อง ถ้าเขาไม่สามารถจะทำอะไรได้มากกว่านั่งขอทาน เราก็เคารพว่า ธรรมชาติจัดมาให้ แบบนั้น มันต้องมานั่งขอทาน อย่าดูถูกคนขอทาน อย่าดูถูกใครในโลกเลย นับตั้งแต่คนขอทานขึ้นไป จนถึงเป็นประธานาธิบดี เป็นมนุษย์เหมือน ๆ กันดีกว่า เคารพว่าเป็นมนุษย์เหมือน ๆ กันดีกว่า นั่นแหละ จะเป็นความถูกต้อง ตามที่ธรรมชาติกำหนดให้ว่า มนุษย์มีหน้าที่อย่างมนุษย์ ขอให้มนุษย์ทุกคน ทำหน้าที่เต็มตามความสามารถของตนของตน อย่าต้องไปเป็นอันธพาล ในอินเดีย ฉันไปเอง ได้ยินเอง แต่ว่ามันยี่สิบปีมาแล้ว พบคนขอทาน พูดด้วย คนขอทานพูดว่า ขอทานดีกว่าเป็นขโมย ขอทานดีกว่าเป็นขโมย ขอทานที่อินเดีย นี่ ขอทานที่เมืองไทย ไม่มีเลย ไม่มีขอทานคนไหนจะพูดว่า ขอทานดีกว่าเป็นขโมย ยิ่งกว่าเป็นขโมย มันก็แย่งชิงกันต่อหน้า   แย่งชิงกล้องถ่ายรูปจากของฝรั่ง ขอไม่ได้ แทงเลย ขอทานเมืองไทย ขอทานเมืองไทยมันพูดว่า ขอมันคนหนึ่ง มึงยังเลี้ยงไม่ได้ คือเขาด่าคนที่ไม่ให้ทาน บางคนไม่ให้ทาน เดินผ่าน ขอทานจะพูดไล่หลังว่า ขอมันคนหนึ่ง มันยังไม่ได้เลย คือ ด่า ด่าแม่ส่งท้ายเลย นี่ ขอทานเมืองไทย ศีลธรรมยังเลวมากสำหรับขอทานเมืองไทย ... (นาทีที่ 38:13)   ขอทานจะร้องว่า ขอทานดีกว่าเป็นขโมย ขอทานดีกว่าเป็นขโมย มันก็เต็มไปด้วยคนขอทานจริงแหละ แต่ดีกว่าเต็มไปด้วยขโมยนะ ประเทศอินเดียเต็มไปด้วยคนขอทานจริง ๆ แต่มันไม่เต็มไปด้วยขโมย อันธพาล เหมือนกับบ้านเรานะ นี่ ธรรมะมันยังมีอยู่มากในเลือดในเนื้อ มันถึงอยู่กันอย่างสงบสุข อินเดีย รัฐบาลไม่ต้องลำบากเรื่องป้องกันไม่ให้เป็นคอมมิวนิส มันไม่เป็นเอง มันไม่เป็นมันเอง อินเดียไม่ได้ป้องกันคอมมิวนิส ประชาชน มันก็ไม่เป็นคอมมิวนิส ประเทศไทยเรา มีพระราชบัญญัติป้องกันคอมมิวนิส มากมาย หนาแน่น แต่ว่ามันก็ยังมีคนไปเป็นคอมมิวนิส ยังต่อสู้รัฐบาล เป็นข้าสึกกันอยู่ทุกวัน นี่ถ้าธรรมะมันพอ มันก็ช่วยได้มากอย่างนี้ เราช่วยกันให้ธรรมะมีพอในจิตในใจของพลเมืองของเรา โดยเฉพาะยุวชนที่จะเติบโตขึ้นเป็นพลเมืองในอนาคต เอาละ พูดมากแล้ว มันก็จะรำคาญ ฉันเห็นว่าควรจะยุติ

        ขอย้ำว่า พูดซ้ำว่า ขอแสดงความพอใจในการกระทำของท่านทั้งหลาย ขอแสดงความยินดีอนุโมทนา ในการกระทำของท่านทั้งหลาย ทั้งฝ่ายสามเณรที่บวช และฝ่ายญาติโยมที่มาเลี้ยงสามเณรนี่ มีการกระทำที่น่าพอใจ ที่น่ายินดี ที่น่าอนุโมทนา อาตมาจึงขออนุโมทนา ก็รู้สึกอยู่ว่า สิ่งนี้ จะเป็นประโยชน์แก่มนุษย์ เทวดา ทั้งเทวดาและมนุษย์ คือช่วยกันสืบอายุพระศาสนา ไว้ตามพระพุทธประสงค์ของพระบรมศาสดาของเรา ฉันต้องการอย่างยิ่ง ให้ทุกคน ข่วยกันทำให้มีธรรมวินัยอยู่ในโลก เพื่อประโยชน์แก่มหาชนทั้งเทวดาและมนุษย์ วันนี้ ได้ทำ ได้กระทำ สามเณรก็ได้กระทำ ญาติโยมทั้งหลายก็ได้กระทำ กระทำสิ่งที่จะเป็นประโยชน์เกื้อกูลแก่มหาชนทั้งหลาย ทั้งเทวดาและมนุษย์ ธรรมะย่อมคุ้มครองผู้กระทำตลอด แผ่กว้างไปในโลกเลย เราจึงควรหรือมีเหตุผลที่สมควระพอใจ และยินดีในการกระทำของเราเอง เรื่องอุทิศส่วนกุศลให้คนที่มองไม่เห็นตัวนั้น ทำได้ ทำในใจได้ เราก็ทำ แต่ว่าเพื่อให้คนทั้งหลายได้เอาอย่างแหละ ได้เอาอย่าง ได้ทำกันต่อ ๆ ๆ ไป เปิดมหาวิทยาลัยกลางดินแบบนี้ทุก ๆ ปี เรียกว่ามหาวิทยาลัยกลางดิน ต่อหางหมา มหาวิทยาลัยสวย ๆ สูง ๆ ตึกราคาล้าน ๆ ทำมหาวิทยาลัยหมาหางด้วน นี่ มาต่อหางหมากัน ที่มหาวิทยาลัยกางดิน เหมือนกับทำแบบนี้ นั่งกลางดิน ฝึกกลางดิน เรียนกลางดิน ฝึกฝนกันกลางดิน แล้วการศึกษาของประเศเราก็จะสมบูรณ์ ไม่หางด้วน และเราก็จะอยู่กันเป็นสุข ไม่ต้องมีใครมาให้พร เราก็จะอยู่กันเป็นสุข เพราะฉะนั้น เราควรจะพอใจ แน่ใจในการกระทำ เป็นสุขอยู่ด้วยความพอใจ เคารพนับถือตัวเอง ชอบใจตัวเอง ยกมือไหว้ตัวเองก็ยังได้ ถ้าใครถึงขนาดยกมือไหว้ตัวเองได้ คนนั้นไม่มีความทุกข์ จะไม่มีความทุกข์เลย เพราะมันเต็มไปด้วยความดี

        เอาละ ขอให้ท่านทั้งหลายทุกคน ได้มีโอกาส ได้ทำสิ่งที่ถูกต้องเช่นนี้ เป็นต้น แล้วมีความพอใจในตัวเอง มีความสุขอยู่ในตัวเอง ทุกคน ๆ ตลอดทุก