PAGODA

  • Create an account
  • Forgot your username?
  • Forgot your password?
or

Connection

Your e-mail is required to ensure the proper functioning of the Website and its services and we make a commitment not to reveal it to third parties

  • หน้าแรก
  • ฐานข้อมูล
  • เสียง
  • วีดิทัศน์
  • E-Books
  • กิจกรรม
  • บทความ
PAGODA
  • หน้าแรก
  • ฐานข้อมูล
  • เสียง
  • วีดิทัศน์
  • E-Books
  • กิจกรรม
  • บทความ

เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก

เข้าสู่ระบบ

  • สมัครสมาชิก
  • ลืมชื่อผู้ใช้?
  • ลืมรหัสผ่าน?

Search

  • หน้าแรก
  • เสียง
  • พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล
  • ช่วยกันสร้างถิ่นรมณีย์
ช่วยกันสร้างถิ่นรมณีย์ รูปภาพ 1
  • Title
    ช่วยกันสร้างถิ่นรมณีย์
  • เสียง
  • 13227 ช่วยกันสร้างถิ่นรมณีย์ /aj-visalo/90.html
    Click to subscribe
    • Share
    • Tweet
    • Email
    • Share
    • Share

ผู้ให้ธรรม
พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล
วันที่นำเข้าข้อมูล
วันศุกร์, 13 ธันวาคม 2567
ชุด
ธรรมะสั้นๆ ก่อนอาหารเช้า 2567
  • แม้ "ข้อความถอดเสียงนี้" จะพยายามให้ตรงกับเสียงต้นฉบับมากที่สุด ผู้ศึกษาพึงตรวจสอบกับเสียงธรรมบรรยายต้นฉบับ ก่อนนำข้อมูลไปใช้ในการอ้างอิง [ลองพูดคุยกับ AI ทาง Line]

  • พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล วัดป่าสุคะโต แสดงธรรมก่อนฉันเช้า วันที่ 6 กรกฎาคม 2567
    วันนี้มีจะพ่อแม่ประมาณ 90 คน พาลูกมาประมาณ 40 คน ส่วนใหญ่ก็เป็นลูกตัวเล็กๆ เรียนอนุบาลบ้าง เรียนประถมบ้าง มีน้อยที่เรียนระดับมหาวิทยาลัย ก็เป็นเรื่องดีที่พ่อแม่พาลูกเล็ก ๆ มาต่างจังหวัด เพราะว่าส่วนใหญ่จะอยู่กรุงเทพฯ ได้มาเห็นโลกกว้างก็จะได้เกิดความรู้มากขึ้นแล้วก็เปลี่ยนบรรยากาศ
    นับเป็นเรื่องดีที่พาลูก ๆ มาวัด เพราะในเมื่อถือว่าตัวเองเป็นชาวพุทธ ก็ควรจะได้มีบรรยากาศสัมผัสกับบรรยากาศในวัด ไม่ใช่เรียนรู้แค่เรื่องประเพณีพิธีกรรมอย่างเดียว แต่ว่ามีโอกาสได้มาฟังธรรม และได้มาปฏิบัติธรรมด้วย
    การที่พ่อแม่พาลูกออกมาต่างจังหวัด และมาวัดเป็นเรื่องดีมาก ทำอย่างนี้ได้พ่อแม่ต้องมีเวลาและเห็นประโยชน์ แค่การพาลูกออกมาจากห้องแคบ ๆ ออกจากบ้านก็เป็นประโยชน์แล้ว เพราะเดี๋ยวนี้เด็กอยู่แต่ในห้องแคบ ๆ หรือไม่ก็อยู่แต่ในอาคาร ออกจากบ้านก็พาเข้าศูนย์การค้าเลย ได้มาเจอโลกกว้างบ้าง
    และสิ่งสำคัญคือออกมาจากโทรศัพท์มือถือ เพราะไม่อย่างนั้นเด็กโดยเฉพาะอ ย่างยิ่ง เสาร์-อาทิตย์เด็กก็จะเอาแต่นั่งหรือนอน ในมือก็ถือโทรศัพท์มือถือ หรือไม่ก็เล่นเกม ถ้าไม่ไถโทรศัพท์ก็เล่นเกม จนกระทั่งติด นี่เป็นวิธีการใช้เวลาของเด็กไทยจำนวนมากในเวลานี้
    ส่วนพ่อแม่ก็ไม่ค่อยมีเวลาชวนลูกทำกิจกรรมต่าง ๆ ที่มีประโยชน์ เพราะฉะนั้นการพาลูกออกมาค้างคืนที่วัดเป็นเรื่องที่มีประโยชน์มาก เป็นเรื่องที่น่าอนุโมทนา และไม่ใช่แค่นั้นพรุ่งนี้ก็จะพาเด็กไปปลูกต้นไม้ที่ภูหลง ก็จะได้ไปเจอกับความไม่สะดวกสบายตั้งแต่ถนนที่เฉอะแฉะ นั่งรถก็กระแทก บางคนไม่เคยเจอ หลายคนบ่นมากว่ามาที่นี่หรือไปภูหลง ทำไมทางมันแย่แบบนี้
    ที่จริงทางดีขึ้นมากแล้วสมัยก่อนแย่กว่านี้ แต่ว่าเดี๋ยวนี้เราเจอแต่ถนนที่ราบเรียบแถมกว้าง 6 เลน 8 เลน ไม่ได้เจอถนนที่ขรุขระเป็นหลุมเป็นบ่อ มาเจอความไม่สะดวกสบายบ้างก็ดีเพราะชีวิตของคนเรามันก็ไม่ได้ว่าจะราบรื่นโรยด้วยกลีบกุหลาบ หรือราบรื่นเหมือนถนน 8 เลน ชีวิตของเราก็ไม่ต่างจากถนนที่ไปภูหลงนี่แหละ บางครั้งมันก็ไปสะดวกแต่บางครั้งก็ขรุขระ ได้เจอความสะดวกสบายบ้าง
    และยิ่งได้ไปปลูกต้นไม้มันก็ไม่ได้สบายเพราะไม่รู้ว่าจะเจอแดด เจอฝน แต่ว่าก็เป็นเรื่องดีที่เด็ก ๆ ได้ใช้แรงกาย ไม่ใช่เอาแต่นั่งนอน ไม่เขยื้อนขยับ ได้พาลูกออกมาเขยื้อนขยับ มาเจอแดดเจออากาศบริสุทธิ์ แล้วก็มีเหงื่อบ้าง ถือเป็นเรื่องดี เป็นประโยชน์ต่อเด็ก
    แล้วก็ไม่ใช่ออกแรงธรรมดา การปลูกต้นไม้มีประโยชน์หลายอย่าง เป็นการทำประโยชน์เพื่อส่วนรวมเพราะต้นไม้ที่ปลูกนี้คือต้นไม้ที่จะเติบโตไปเป็นป่าในวัด ช่วยเพิ่มพื้นที่สีเขียวในวัด และทำให้เด็กรู้จักรักต้นไม้ด้วย ถ้าเด็กมีต้นไม้เป็นเพื่อนและรู้จักรักต้นไม้ด้วย ก็ถือว่าได้กัลยาณมิตรเพราะถ้าหากว่าเด็กรักต้นไม้ พาตัวเข้าไปใกล้ชิดกับต้นไม้หรือธรรมชาติ เด็กก็จะมีจิตใจแจ่มใสเครียดน้อยลง
    เดี๋ยวนี้เป็นโรคซึมเศร้ากันเยอะเพราะว่าห่างไกลธรรมชาติ เรียกว่าเป็นโรคห่างไกลธรรมชาติ เด็กสมัยนี้เป็นโรคขาดธรรมชาติ ก็เลยเกิดผลทั้งร่างกายและจิตใจ จิตใจก็ห่อเหี่ยว แต่ถ้าหากว่ารักธรรมชาติรักต้นไม้ มีต้นไม้เป็นเพื่อนก็สามารถจะซึมซับรับกำลังใจจากต้นไม้ ในยามห่อเหี่ยวก็มีต้นไม้เป็นเพื่อน ชุบชูจิตใจให้สดชื่นเบิกบาน
    แต่ว่าจะให้ดีต้องลงมือปลูกต้นไม้ด้วยตัวเองด้วย จะได้เกิดสายสัมพันธ์ที่ดี และต้นไม้ก็เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวม เป็นประโยชน์ทั้งในแง่ของสุขภาพร่างกาย ไม่ใช่เพียงแค่ช่วยทำให้ชีวิตอยู่ได้เพราะปัจจัยสี่ แต่ช่วยบำรุงสุขภาพด้วย
    เพราะถ้าไม่มีต้นไม้มลภาวะจะเยอะแยะมากมาย เกิดความร้อน แถมจะยังทำให้เกิดปัญหาโลกร้อนตามมาซึ่งเป็นเรื่องใหญ่ พวกต้นไม้ปูพื้นที่เพิ่มพื้นที่สีเขียวให้มากขึ้นมีประโยชน์ทั้งต่อร่างกายจิตใจ ร่างกายก็สุขภาพดี จิตใจก็คลายเครียด รวมทั้งทำให้ใจสงบ เกื้อกูลต่อการภาวนา ประโยชน์ทั้งต่อร่างกายจิตใจ
    ทั้งหมดนี้รวมสรุปอยู่ในคำว่ารมณีย์ คำว่ารมณีย์นี้เป็นคำสำคัญในพุทธศาสนาที่ลืมกันไปแล้ว วัดสมัยพุทธกาลจะต้องมีลักษณะหนึ่งคือ รมณีย์ สงบร่มเย็น เกื้อกูลให้เกิดความเย็นกายเย็นใจ
    เดี๋ยวนี้วัดไม่ค่อยมีความเป็นรมณีย์เท่าไหร่ แต่ที่นี่เราก็พยายามทำให้วัดเป็นถิ่นรมณีย์ และควรจะส่งเสริมให้วัดอื่นๆเป็นถิ่นรมณีย์มากขึ้น ตอนนี้กำลังไปช่วยงานมูลนิธิหนึ่งคือ มูลนิธิปลูกต้นไม้ปลูกธรรมะ มูลนิธินี้มีโครงการหนึ่งคือสนับสนุน 9วัด 9 ถิ่นรมณีย์
    เริ่มมา 9 วัดแล้ว พยายามสนับสนุนให้มีการเพิ่มพื้นที่สีเขียวให้มากขึ้น มีการเชิญชวนจิตอาสาไปปลูกต้นไม้ดูแลต้นไม้ และเชิญชวนคนไปเป็นเจ้าภาพบริจาคเงินเพื่อเป็นเจ้าภาพต้นไม้ที่ใช้ไปปลูก พวกเราเป็นเจ้าภาพผ้าป่า เจ้าภาพการสร้างโบสถ์ สร้างศาลา สร้างหอระฆังมาเยอะแล้ว ลองเป็นเจ้าภาพต้นไม้เพื่อสนับสนุนถิ่นรมณีย์ใน 9 วัดก็จะดี
    ใครที่สนใจอยากจะเป็นเจ้าภาพให้กับการปลูกต้นไม้เพื่อบำรุงพุทธศาสนา เพื่อเกื้อกูลต่อการปฏิบัติธรรม และทำให้โลกนี้น่าอยู่มากขึ้น ก็เชิญติดต่อทางมูลนิธิว่าจะเป็นเจ้าภาพต้นไม้เพื่อถิ่นรมณีย์ได้อย่างไร ดูที่ Facebook มูลนิธิปลูกต้นไม้ปลูกธรรมะ ถือเป็นการทำบุญที่น่าจะส่งเสริมให้มากขึ้นเพื่อทำให้โลกนี้น่าอยู่ และเป็นการสืบต่อพุทธศาสนาด้วย.
    ...

logo

  • เกี่ยวกับเรา
  • ติดต่อเรา
  • จดหมายข่าว
  • Privacy Policy
  • Terms of Service