PAGODA
  • หน้าแรก
  • ฐานข้อมูล
  • เสียง
  • วีดิทัศน์
  • E-Books
  • กิจกรรม
  • บทความ
PAGODA
  • หน้าแรก
  • ฐานข้อมูล
  • เสียง
  • วีดิทัศน์
  • E-Books
  • กิจกรรม
  • บทความ

Search

  • หน้าแรก
  • เสียง
  • พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล
  • ถึงจนแต่ก็ภูมิใจในตนเอง
ถึงจนแต่ก็ภูมิใจในตนเอง รูปภาพ 1
  • Title
    ถึงจนแต่ก็ภูมิใจในตนเอง
  • เสียง
  • 14033 ถึงจนแต่ก็ภูมิใจในตนเอง /aj-visalo/2025-08-13-06-42-19.html
    Click to subscribe
    • Share
    • Tweet
    • Email
    • Share
    • Share

ผู้ให้ธรรม
พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล
วันที่นำเข้าข้อมูล
วันพุธ, 13 สิงหาคม 2568
ชุด
ธรรมะสั้นๆ ก่อนอาหารเช้า 2568
  • แม้ "ข้อความถอดเสียงนี้" จะพยายามให้ตรงกับเสียงต้นฉบับมากที่สุด ผู้ศึกษาพึงตรวจสอบกับเสียงธรรมบรรยายต้นฉบับ ก่อนนำข้อมูลไปใช้ในการอ้างอิง [ลองพูดคุยกับ AI ทาง Line]

  • พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล วัดป่าสุคะโต แสดงธรรมก่อนฉันเช้าวันที่ 3 สิงหาคม 2568
    มีผู้หญิงจีนคนหนึ่ง อายุตอนนี้ประมาณ 27-28 ชื่อ หลี่ฝูกุ้ย เธอมีอาชีพขายผักในหมู่บ้านแห่งหนึ่งในชนบทแถวมณฑลเหอหนาน และเธอมีอาชีพรองถ้าจะใช้คำนี้ว่าเป็นอินฟลูเอนเซอร์ มีคนติดตามเธอหลายล้าน ก็ราว 10 ล้านคน
    ชีวิตเธอน่าสนใจ เธอเกิดในครอบครัวที่ยากจน พ่อแม่พิการทางสมอง มีปู่ที่เลี้ยงดูทั้งครอบครัว พอเธออายุ 5-6 ขวบ เธอต้องช่วยงานบ้าน จนอายุ 14 ก็ต้องหารายได้ให้กับบ้าน ตั้งแผงขายหมูปิ้งในตลาด และเรียนหนังสือไปด้วย แต่พออายุ 15 ต้องลาออกจากโรงเรียน ตอนนั้นเรียนมัธยม
    เธอออกมาช่วยทางบ้านทำมาหากิน แต่รายได้คงยังไม่พอตอนอายุ 18 เลยเข้าเมืองไปเป็นช่างแต่งหน้า รายได้น่าจะดี อย่างน้อยก็ดีกว่าขายของในหมู่บ้าน และชีวิตคงจะสบายกว่าด้วย
    แต่ผ่านไป 3-4 ปี เธอเห็นว่าปู่ชรามากแล้ว ตอนหลังย่าตาย ปู่ก็อยู่คนเดียว ที่จริงมีพ่อแม่ซึ่งพิการด้วย ช่วยอะไรไม่ได้ ปู่ก็ทำงาน งานคืออะไร ทำนา หลี่สงสารปู่ เลยกลับไปบ้านเกิด ไปอยู่ช่วยดูแลพ่อแม่ และช่วยปู่ด้วย แต่ต้องหารายได้ด้วยตัวเองอีกทางหนึ่งด้วย เธอเลยตั้งแผงในตลาดขายแป้งทอด แต่รายได้ไม่ค่อยดี
    แต่ว่าเนื่องจากเธอเป็นคนรุ่นใหม่ ว่าง ๆ เธอก็เอาโทรศัพท์มือถือมาถ่ายวีดีโอเกี่ยวกับชีวิตความเป็นอยู่ในตลาด ถ่ายแม่ค้าพ่อค้าแผงนั้นแผงนี้แล้วเธอก็บรรยาย ปรากฏว่าพอเอาขึ้นเน็ต คนชอบ เธอเลยถ่ายคลิปต่าง ๆ อยู่บ่อย ๆ แชร์ทางโซเชียลมีเดีย คนก็ติดตามมากขึ้น
    ตอนหลังเธอเปลี่ยนจากขายแป้งทอดมาเป็นขายผัก ทำคลิปวีดีโอเกี่ยวกับการขายผัก และคนในตลาดที่ขายผักด้วย ขายผักรายได้ไม่ค่อยดีก็มาขายเต้าหู้ เพราะพบว่าคนแก่ในหมู่บ้านซึ่งมีเยอะ ฟันฟางไม่ค่อยดี ชอบกินเต้าหู้อ่อน ๆ เลยขายเต้าหู้ ตอนนี้เริ่มขายดีแล้ว แต่เธอยังไม่ทิ้งการถ่ายคลิปสภาพความเป็นอยู่ในหมู่บ้านของเธอ โดยเฉพาะในตลาด
    ตอนหลังเธอสังเกตว่าในหมู่บ้านเธอมีแต่คนแก่ หนุ่มสาวไม่ค่อยมีแล้ว เพราะเข้าไปหางานทำในเมืองหมด คนสาวอย่างเธอมีน้อยมาก นึกถึงคนแก่ เธอเลยไปพูดคุยกับคนแก่ ไม่ได้พูดคุยเปล่า ๆ ถ่ายคลิปด้วย ให้คนแก่เล่าชีวิตในอดีต ชีวิตความเป็นอยู่ในชนบท มีเรื่องราวต่าง ๆ มากมายที่คนแก่นำมาเล่าให้ฟัง
    พอเธอเอาคลิปเหล่านี้โพสต์ขึ้นทางโซเชียลมีเดีย คนก็ติดตามมากขึ้น มีบางคนพอเห็นคนแก่ที่หลี่สนทนาพูดคุยด้วยก็ร้องไห้ เพราะคนแก่นั้นคือพ่อแม่หรือปู่ย่าตายายซึ่งเขาไม่ได้เจอนานแล้ว เพราะอพยพมาอยู่ในเมือง 10-20 ปีแล้ว นึกถึงปู่ย่า นึกถึงตายาย นึกถึงพ่อแม่ที่แก่ชรา
    กลับกลายเป็นว่า คลิปของเธอกลายเป็นสื่อให้คนหนุ่มสาวหันมาสนใจคนแก่ และหันมาสนใจชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนในชนบท
    ตอนหลังรายการของเธอมีคนนิยมมาก ติดตาม 8 ล้านคน เมืองจีน 8 ล้าน ถือว่าไม่มากเท่าไร แต่ก็เยอะ และเธอถ่ายคลิปโพสต์ขึ้นทางโซเชียลมีเดียอยู่เรื่อย ๆ กลายเป็นอินฟลูเอนเซอร์ชื่อดังระดับย่อม ๆ ซึ่งทำให้เธอมีรายได้ แต่เธอยังไม่ทิ้งการขายผัก ยังไม่ทิ้งการขายเต้าหู้ ยังขายผัก ขายเต้าหู้อยู่ ส่วนอินฟลูเอนเซอร์ แม้จะทำรายได้กับเธอ แต่ยังเป็นงานอดิเรกเรียกว่าไซด์ไลน์
    เรื่องราวของหลี่น่าสนใจ คือเป็นคนสาวที่มีอนาคต ถ้าเธอเลือกที่จะอยู่ในเมือง เป็นช่างแต่งหน้าต่อไป อาจจะเป็นช่างตัดผมหรือว่ามีรายได้ดีมากขึ้นเรื่อย ๆ แต่เธอเลือกที่จะกลับมาในหมู่บ้าน แสดงว่าเป็นคนที่มีความกตัญญู กตัญญูต่อปู่ กตัญญูต่อพ่อแม่ และรักบ้านเกิดด้วย และภูมิใจในสิ่งที่ทำ ยังขายผักอยู่ ไม่ได้รู้สึกรังเกียจ
    คนหนุ่มสาวจำนวนไม่น้อยรู้สึกว่าการขายผักเป็นอาชีพที่ไม่เท่ สู้ทำงานออฟฟิศไม่ได้ แต่เธอยังทำงานขายผักอยู่เหมือนเดิม และเลือกที่จะอยู่ชนบท คนหนุ่มสาวในเมืองหลายคนดูแคลนชีวิตในชนบท แต่เธอไม่เลย แม้จะเป็นอินฟลูเอนเซอร์ชื่อดัง แต่ยังขายผักเหมือนเดิม อินฟลูเอนเซอร์ซึ่งเป็นอาชีพที่เดี๋ยวนี้คนรุ่นใหม่หลงใหลมาก แต่ว่าเธอถือว่าเป็นแค่งานอดิเรกที่เป็นสื่อให้คนได้เข้าใจชีวิตชนบท เข้าใจชีวิตคนแก่
    ในแง่อินฟลูเอนเซอร์ เธอก็น่าสนใจ เพราะว่าแทนที่จะทำอะไรที่พิกลพิสดารเพื่อเรียกยอดวิว เดี๋ยวนี้อินฟลูเอนเซอร์จำนวนไม่น้อยทำอะไรแปลก ๆ เพื่อเพิ่มยอดวิว เพราะรายได้จะตามมา บางทีก็แข่งสวาปามกัน สวาปามอะไรแปลก ๆ แต่ว่าเธอไม่ทำอย่างนั้น
    เธอเลือกที่จะเอาสิ่งรอบตัวนำมาเสนอ ชีวิตชนบท ชีวิตคนขายของในตลาด รวมทั้งความเป็นอยู่ของคนแก่ สิ่งเหล่านี้ถ้าถ่ายทอดให้ดี ๆ ก็มีคนติดตาม ไม่ต้องทำอะไรพิกลพิการ ไม่ต้องโชว์เรือนร่างก็ได้ แต่ว่าเอาสิ่งรอบตัวที่ดูธรรมดาสามัญนำมาสื่อ ทำให้คนติดตามได้
    อันนี้เรียกว่าเป็นแบบอย่างของคนหนุ่มสาวที่รักบ้านเกิด และภูมิใจในสิ่งที่ทำ แม้ในสายตาของคนอื่นจะดูต่ำต้อย ไม่เท่ และเลือกที่จะเป็นอินฟลูเอนเซอร์ที่มีสาระ เอาสิ่งที่มีอยู่รอบตัวมานำเสนอ ไม่ว่าเราอยู่ที่ไหน
    สิ่งรอบตัวเราถ้ามาเสนอดี ๆ มันมีคุณค่า มีคนสนใจ อยู่ที่ว่าจะมองเห็นหรือเปล่า ไม่ต้องทำอะไรให้ประหลาดพิสดารก็ได้ โดยที่ไม่มีประโยชน์อะไรเลย สิ่งรอบตัวเราอาจจะดูธรรมดาสามัญ แต่ว่าสามารถจะเป็นประโยชน์ถ้าเรารู้จักถ่ายทอดดี ๆ ให้กับผู้คน.

logo

  • เกี่ยวกับเรา
  • ติดต่อเรา
  • จดหมายข่าว
  • Privacy Policy
  • Terms of Service