มีคนสงสัยว่าทำไมคุณหมอท่านนี้ไม่มีอาการหงุดหงิดเลยเพราะว่าอดหลับอดนอน จะได้พักสักทีก็มีคนมาปลุกมาขัดขวาง หมอคนอื่นเขาจะมีอาการหงุดหงิดหรือว่าไม่ค่อยสดชื่นแจ่มใสเท่าไหร่ หมอคนนี้แกก็อธิบายว่า จริงๆ ก็เพลียนะ แล้วก็ไม่อยากลุกหรอก แต่ว่านึกถึงพยาบาล พยาบาลทำงานหนักกว่าเราเยอะ เขาทำงานดูแลคนไข้ทั้งคืน ไม่มีโอกาสมางีบ แล้วถ้าเขาไม่มีปัญหาเขาคงไม่มารบกวนเรา เราได้มีโอกาสมางีบ แล้วได้มาช่วยเขาก็ประเดี๋ยวประด๋าว เดี๋ยวเราก็กลับไปนอนต่อได้ แต่พยาบาลต้องทำงานต่ออีก แล้วที่สำคัญคือนึกถึงคนไข้ว่า คนไข้เขามีความทุกข์มีความทรมานมาก เขาลำบากกว่าเราเยอะเลย เราแค่อดหลับอดนอน แต่ว่าคนไข้อาจจะถึงตายก็ได้ถ้าเราไม่มาช่วยเขา ถึงแม้มาช่วยก็ไม่ใช่ว่าเขาจะสุขสบายเท่าไหร่ ก็ยังมีความทุกข์เพราะโรคเบียดเบียน พอนึกได้แบบนี้ก็เลยไม่ได้หงุดหงิดอะไร