พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล วัดป่าสุคะโต แสดงธรรมก่อนฉันเช้าวันที่ 27 ตุลาคม 2565

 

     มีอาชีพหนึ่งซึ่งหลายคนอาจไม่เคยคิดว่ามันมีอาชีพนี้อยู่ในโลก แต่ว่าก็มีความสำคัญมากขึ้นเรื่อยๆ อาชีพที่ว่านี้ก็คือ อาชีพจัดระเบียบบ้าน

     จัดระเบียบบ้าน ก็คือ จัดข้าวของในบ้านให้เป็นระเบียบ ทำให้บรรยากาศในบ้านโปร่งโล่ง สะอาดหมดจด แล้วก็สวยงามด้วย เช่น มีดอกไม้มาประดับ ที่ว่าอาชีพนี้จะเป็นที่ต้องการมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะว่าเดี๋ยวนี้มีคนจำนวนไม่น้อยเลยที่ปล่อยบ้านให้สกปรกเลอะเทอะ เกลื่อนกลาดด้วยข้าวของ

     คนที่ว่านี้ ส่วนใหญ่ไม่ใช่ประเภทวัยรุ่น ใช้ชีวิตแบบไม่มีระเบียบนะ อันนั้นยังไม่เท่าไร แต่ที่กำลังมีมากขึ้นเรื่อยๆ ก็คือ คนป่วย ที่เขาเรียกว่าผู้ป่วยจิตเวช เช่น คนที่เป็นโรคซึมเศร้า คนที่เป็นโรคซึมเศร้านี่ ถ้าอาการมากๆ ก็จะปล่อยบ้านให้สกปรกเลอะเทอะ ข้าวของเกลื่อนกลาด

     หลายๆ คน แม้กระทั่งห้องนอนก็เลอะเทอะมาก โดยเฉพาะบริเวณเตียง หรือรอบเตียง หรือยางทีก็ใต้เตียงด้วย เพราะว่าพอซึมเศร้าหนักๆ นี่ก็ไม่ไปไหนละ อยู่บนเตียง กินนอนก็บนเตียง แล้วก็ทิ้งข้าวของให้เกลื่อนกลาด

     คนที่ป่วยแบบนี้นี่ เขาไม่มีเรี่ยวไม่มีแรงจะทำอะไรเลยนะ แม้กระทั่งอาบน้ำ อย่าว่าแต่เก็บข้าวของเลย แล้วพอเป็นมากๆ เข้าหนักๆ เข้านี่ บ้านมันก็เลอะเทอะ ยิ่งอยู่จิตใจก็ยิ่งหม่นหมอง ที่แย่แล้วก็แย่หนักเข้าไปใหญ่ ก็เลยมีอาชีพนี้นะ “นักจัดระเบียบบ้าน” เพื่อมาช่วยเหลือผู้ป่วยประเภทนี้

     ผู้ป่วยเหล่านี้เขาก็รู้นะว่าบ้านมันเลอะเทอะ แต่ว่า อย่างที่บอก มันไม่มีเรี่ยวไม่มีแรงจะทำอะไร แล้วก็ไม่รู้ว่าจะไปขอความช่วยเหลือจากใครเพราะบางทีก็รู้สึกอับอาย และอย่างที่เรารู้นะเดี๋ยวนี้คนก็อยู่กันคนสองคน ไม่มีคนอื่นอยู่ด้วย เพราะฉะนั้น สภาพที่เรียกว่าสกปรกเลอะเทอะ หรือซกมกนี่ มันก็หนักขึ้นๆ

     แต่ที่นี้พอมีอาชีพนี้ขึ้นมานะ มันช่วยได้เยอะเลย แล้วคนที่ริเริ่มมีอาชีพนี้ เขาก็เป็นคนที่น่าสนใจนะ เขาบอกเขามีความสุขกับการจัดบ้าน แล้วก็ยิ่งรู้ว่ามีคนจำนวนไม่น้อยเลยที่ต้องการความช่วยเหลือแบบนี้ ก็เลยหันมาทำอาชีพนี้เสียเลย ซึ่งก็ไม่ได้ทำเพื่อเงินอย่างเดียวนะ แต่ทำเพราะว่าอยากจะช่วยผู้ป่วยประเภทนี้ด้วย

     คนที่ริเริ่มอาชีพนี้ เขาบอกว่ามันก็ยากนะ เจอสภาพบ้านบางทีก็เครียดเลย เพราะข้าวของเลอะเทอะตั้งแต่ชั้น 1 ชั้น 2 ชั้น 3 ห้องครัว ไม่มีที่ไหนที่ดูได้เลยนะ แต่ว่าพอทำเสร็จแล้วนี่ เหนื่อยนะ ใช้เวลาวันสองวันทำกับเพื่อนๆ กว่าจะเสร็จนี่ก็เหนื่อย แต่พอเห็นเจ้าของบ้านมีรอยยิ้ม เขาก็พลอยมีความสุขไปด้วย

     อย่างที่บอก เขาไม่ได้ทำเพื่อเงินนะ คนที่ริเริ่มอาชีพนี้ ชื่อ อิม เขาบอกว่าไม่ได้ทำเพื่อเงินอย่างเดียว แต่ทำเพื่อช่วยเหลือผู้คน และเขาคิดว่าการจัดระเบียบบ้านนี่สำคัญ เพราะมันสามารถจะดึงพลังบวกของคนออกมาได้

     ผู้ป่วยจิตเวช ใจเขามีแต่พลังลบนะ หม่นหมองหดหู่ ถ้าได้มาเห็นบ้านหรือที่อาศัยของตัวเองสะอาดสะอ้านโปร่งโล่ง จิตใจก็จะโปร่งโล่งไปด้วย พอจิตใจโปร่งโล่งแล้วนี่ ความคิดอะไรก็คิดไปในทางบวกได้ หรือว่าคิดแก้ปัญหา นำพาชีวิตให้ออกจากความทุกข์ มันก็มีโอกาสได้ง่าย

     อันนี้เขาเรียกว่าจัดระเบียบความคิดนะ พอจัดระเบียบบ้านแล้วเนี่ย ความคิดมันก็ได้รับการจัดระเบียบด้วย มันก็จะคิดไปในทางบวกมากขึ้น คิดไปในทางที่สร้างสรรค์มากขึ้น แล้วเขาก็พบว่าบ้านที่สะอาดสะอ้านโปร่งโล่งนี่ มันก็ทำให้คนมีความหวัง

     แล้วพอมีความหวัง มีความรู้สึกที่โปร่งโล่งเบาสบาย ความสัมพันธ์ก็จะดีขึ้นด้วย ความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง คนที่อยู่ในบ้านเดียวกัน เพราะฉะนั้น งานนี้จึงเป็นงานที่สำคัญ เพราะเป็นที่ต้องการมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ยังไม่มีใครที่จะมาอาสาทำงานประเภทนี้มากเท่าไร

     อย่างที่บอกนะ เดี๋ยวนี้คนป่วยจิตเวช หรือผู้ป่วยโรคซึมเศร้านี้มากขึ้นเรื่อยๆ แล้วคนเหล่านี้ก็ไม่มีเรี่ยวไม่มีแรงทำอะไร บ้านที่เลอะเทอะ เกลื่อนกลาดนี่ มันก็สะท้อนให้เห็นถึงความรู้สึกในใจว่า ในใจเขายุ่งเหยิงสับสน แต่พอบ้านถูกจัดให้สะอาด มันก็ช่วยทำให้ใจพลอยโปร่งโล่งเบาสบาย

     ก็เหมือนกับเวลาเราจัดดอกไม้ ทีแรกเราจัดดอกไม้ พอดอกไม้สวย แจกันงาม มันก็ช่วยจัดใจเราด้วย ใจที่หม่นหมอง ใจที่สับสนก็ทำให้บ้านเลอะเทอะ แต่พอมีคนมาจัดบ้านให้สะอาด ให้เป็นระเบียบโปร่งโล่ง ก็ช่วยทำให้ใจโปร่งโล่งเบาสบายไปด้วย มันก็มีโอกาสที่จะออกจากทุกข์ของตัวเองได้

     ที่จริง ไม่ใช่ผู้ป่วยจิตเวชอย่างเดียวนะ คนที่สูญเสียคนรัก บางทีก็ไม่มีเรี่ยวแรงจะทำอะไร ปล่อยบ้านเลอะเทอะ ถ้ามี ไม่ต้องมีอาชีพอะไรนะ ไม่จำเป็นต้องมีนักจัดระเบียบบ้าน ถ้ามีเพื่อนบ้านมาช่วยจัดข้าวของจัดบ้านให้ มันก็ช่วยเขาได้เยอะเลย

     อันนี้ก็เป็นแนวโน้มใหม่กที่น่าสนใจ แล้วก็ควรจะมีคนอาชีพนี้มากขึ้นเรื่อยๆ.