ตามความเป็นจริง ลำดับที่ 92

วันที่ 30 พฤศจิกายน 2557

ขอให้ทุกคนทุกท่านจงเจริญสติ สร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจของเราให้ชัดเจน ฟังไปด้วยน้อมสำเหนียก เสียงก็สักแต่ว่าเสียง ความคิดหยุด เราวางไม่ได้เราหยุดความนึกคิดปรุงแต่งต่าง ๆ  เอาไว้ ด้วยการกระตุ้นความรู้สึกสัมผัสของลมหายใจ 

สูดลมหายใจเข้าไปยาว ๆ  ลึก ๆ  แล้วก็ผ่อนลมหายใจออกมายาว ๆ   การสูดลมหายใจยาว ผ่อนลมหายใจยาว นี่กายของเราก็สบายขึ้นเยอะ  ความรู้สึกสัมผัสของลมที่กระทบปลายจมูกก็จะชัดเจน ขอเราให้รู้จักว่าลักษณะของการเจริญสติ ความรู้สึกรับรู้อยู่ปัจจุบัน เวลาลมหายใจเข้าหายใจออก เรียกว่า ‘สัมปชัญญะ’ มีความรู้ตัวทั่วพร้อม

ถ้าเรารู้ให้ต่อเนื่องให้เกิดความเคยชิน เราก็จะรู้กายของเรา ลึกลงไปเวลาใจเกิด ใจปรุงแต่งส่งไปภายนอกเราก็จะเห็นอาการของใจ ตามความคิดผุดขึ้นมาปรุงแต่ง ใจเราก็จะเห็นอาการของความคิด อาการของขันธ์ห้า ใจจะเคลื่อนเข้าไปรวมกับความคิดตรงนั้นเร็วไวมากทีเดียว 

ถ้าความรู้ตัวของเราไม่ต่อเนื่อง ยากที่จะรู้เท่าทัน เราต้องพยายามสร้างขึ้นมาเสียก่อน ไม่ต้องไปกลัวว่าจะไม่ได้คิด ไม่ต้องไปกลัวว่าจะไม่รู้ธรรม ไม่เห็นธรรม ไม่เข้าใจในธรรม ความคิดเก่า ๆ  ที่เกิดจากใจ เกิดจากขันธ์ห้าตรงนั้นเขามีมานาน  เขาอาจจะถูกในระดับของสมมติเท่านั้นเอง แต่ในหลักธรรมแล้ว ยังหลงอยู่ เพราะว่ายังคลาย ยังแยกไม่ได้ ยังไม่ได้หงาย ยังไม่ได้แยกรูปแยกนาม

เพียงแค่ขั้นต้นของการแยกรูปแยกนาม เพียงแค่เริ่มต้นของการมองเห็นที่ถูกต้อง การตามทำความเข้าใจให้รู้ทุกเรื่อง การละกิเลสให้ได้ทุกอิริยาบถ ต้องขยันหมั่นเพียรด้วยปัญญา ทุกอิริยาบถ ยืน เดิน นั่ง นอน เราจะเกิดมาอย่างไร ไปอย่างไร เราจะใช้ชีวิตอย่างไร ใจที่ไม่เกิด ใจที่มีความสะอาดบริสุทธิ์ ก็ขึ้นอยู่กับความเพียรของเรา

แต่เวลานี้กำลังสติมีน้อย เราอาจจะสร้าง อาจจะควบคุมได้เป็นบางเรื่อง บางครั้งบางคราว แต่เราไม่ได้ดูให้รู้ทุกเรื่อง ชี้เหตุชี้ผลจนใจยอมรับความจริง อะไรควรละ อะไรควรเจริญ อะไรควรแก้ไข ทั้งภายนอกทั้งภายใน ก็พยายามกันนะ อย่าพากันปล่อยโอกาสทิ้ง อยากพากันปล่อยเวลาทิ้ง เสียดายเวลา

ถ้าเราเข้าใจแล้ว เราก็เอาการงานนั่นแหละเป็นการปฏิบัติ งานสมมติเราก็ทำให้ดี ดูใจไปด้วย ใจรับรู้ไปด้วย  อะไรเราขาดตกบกพร่องเราก็รีบแก้ไข ไม่เสียเที่ยวทั้งภายนอกทั้งภายใน ไปที่ไหนก็จะมีตั้งแต่ความสุข หลวงพ่อก็เพียงแค่เล่าให้ฟัง พวกท่านไปทำเอา ถ้าไม่ทำ ไม่นั่นก็จะไม่เกิดประโยขน์ ไม่เห็นภายในของเรา ก็ต้องพยายามเอา

สร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจให้ชัดเจน ทำใจให้โล่ง สมองให้โปร่ง มีความรู้สึกรับรู้อยู่ที่ปลายจมูกของเรา อยู่หลายคนก็เหมือนกับอยู่คนเดียว อยู่คนเดียวขณะนี้ก็ให้รู้ว่าลมวิ่งเข้าวิ่งออกกระทบปลายจมูกของเราให้ชัดเจนกันนะ

พากันไหว้พระพร้อม ๆ  กัน ค่อยไปสร้างสานต่อทำความเข้าใจให้รู้ทุกอิริยาบถ