ตามความเป็นจริง ลำดับที่ 86

วันที่ 23 กันยายน 2557

ขอให้ทุกคน ทุกท่านจงเจริญสติ สร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจของเราให้ต่อเนื่องให้เชื่อมโยงกันสักพักหนึ่ง นั่งตามสบาย วางกายให้สบาย ไม่ต้องพนมมือ ฟังไปด้วยน้อมสำเหนียก สร้างความรู้สึกรับรู้ ลมหายใจเข้า หายใจออกให้ชัดเจน ฟังไปด้วยสำเหนียกไปด้วย ลองสูดลมหายใจเข้าไปยาว ๆ ลึก ๆ แล้วก็ผ่อนลมหายใจออกมายาว ๆ

เพียงแค่เรื่องหายใจเข้าออก พวกเราก็ขาดการสนใจกันมากเลยทีเดียว เพราะว่าความเคยชินเก่า ๆ ปัญญาเก่า ความคิดเก่า อาจจะถูกต้องอยู่ในระดับของสมมติ

แต่ในหลักธรรมเราต้องสร้างความรู้ตัว รู้กายของเราให้ได้เสียก่อน รู้ลมหายใจเข้าออก ซึ่งเรียกว่า ‘อานาปานสติ’   ถ้าเรารู้ให้ต่อเนื่อง เขาเรียกว่า ‘สัมปชัญญะ’ มีความรู้ตัวทั่วพร้อม ภายในหนึ่งนาที สองนาที สามนาที จนกระทั่งรู้ตัวทุกขณะลมหายใจเข้าออก ลึกลงไปก็รู้ลักษณะของใจ รู้ความปกติของใจ รู้การเกิดการดับของใจ รู้การเกิดการดับของความคิด ซึ่งเรียกว่า ‘อาการของขันธ์ห้า’

ในขั้นลึก ๆ ลงไปอะไรคือส่วนรูป อะไรคือส่วนนาม

อันนั้นเอาไว้ทีหลังเถิด เพียงแค่การสร้างความรู้ตัวให้ต่อเนื่องให้เชื่อมโยงก็พยายามขยันหมั่นเพียร ในการสร้าง ในการสังเกต ในการอบรมใจของเรา รู้ไม่ทันต้นเหตุก็รู้จักควบคุมเอาไว้ อะไรควรดำเนินก่อน อะไรควรดำเนินหลัง ว่าใจของเราขณะนี้มีความอ่อนน้อมถ่อมตน มีความแข็งกระด้าง หรือว่าใจของเรามีกิเลสอะไรเข้ามา  กิเลสเกิดจากใจ หรือเหตุจากภายนอกทำให้ใจเกิด ทำไมใจถึงหลง ทำไมใจถึงเกิด บุคคลที่มีความเพียรเป็นเลิศเท่านั้นแหละ ถึงจะเข้าไปถึงได้ แล้วก็ขัดเกลา

ส่วนมากก็รู้อยู่นิด ๆ หน่อย ๆ ได้บ้างนิด ๆหน่อย ๆ ก็ยังดี ก็เป็นพื้นฐานในวันข้างหน้า อย่าไปทิ้ง ในการสังเกต ในการวิเคราะห์ ในการแก้ไข ปรับปรุงใจเรา หมั่นพร่ำสอนใจของเราจะมีความสุข อยู่คนเดียวก็มีความสุข อยู่หลายคนก็มีความสุข เราก็จะได้มองเห็นหนทางเดิน ว่าเราจะได้กลับมาเกิด หรือไม่กลับมาเกิดกัน เราเกิดอยู่ในกองบุญ หรือว่ากองกุศล หรือว่ากองอกุศล

เราก็รีบแก้ไขเสีย ตั้งแต่ระดับของสมมติไล่เรียงลงไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งถึงวิมุตติ

เวลานี้สร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจเข้าออกให้ชัดเจนกัน ให้ต่อเนื่องให้เชื่อมโยง อยู่หลายคนก็เหมือนกับอยู่คนเดียว อยู่คนเดียวขณะนี้ ก็ให้รู้ว่าลมหายใจวิ่งเข้าวิ่งออก กระทบปลายจมูกของเราให้ชัดเจนนะ

พากันไหว้พระพร้อม ๆ กัน ค่อยไปสร้างศึกษาธรรมความเข้าใจต่อทุกอิริยาบถแก้ไขตัวเราเอง