ตามความเป็นจริง ลำดับที่ 70

วันที่ 17 สิงหาคม 2557

ขอให้ญาติโยมเราทุกคนทุกท่านจงเจริญสติ สร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจของเราให้ชัดเจน ให้ต่อเนื่องกันสักพักหนึ่ง นั่งตามสบายวางกายให้สบาย หยุดความนึกคิดปรุงแต่งต่าง ๆ เอาไว้ ฟังไปด้วยน้อมสำเหนียก

ลองสูดลมหายใจเข้าไปยาว ๆ ลึก ๆ แล้วก็ผ่อนลมหายใจออกมายาว ๆ เพียงแค่เรื่องการหายใจเข้าออก พวกเราก็ขาดการสนใจกัน จะเอาตั้งแต่ความคิดที่เกิดจากใจเกิดจากขันธ์ห้า พุ่งตรงออกไป ซึ่งเขาเกิดอยู่ เขาหลงอยู่ ถ้าไม่หลงก็ไม่เกิด เราจงมาสร้างความรู้ตัว เน้นลงอยู่ที่กายของเรา แล้วก็ให้ต่อเนื่อง ถ้าเราทำได้ต่อเนื่องเค้าเรียกว่า ‘สัมปชัญญะ-มีความรู้ตัวทั่วพร้อม’ ความรู้ตัวพลั้งเผลอ เราก็เริ่มขึ้นมาใหม่ อย่าพากันเกียจคร้าน  ฐานบุญนั้นมีกันทุกคน ศรัทธานั้นมีกันทุกคน การทำบุญให้ทานความเสียสละก็มีกันทุกคน จะมีมากมีน้อยก็มีกันทุกคน

แต่การเจริญสติที่จะเอาสติไปรู้เท่าทันใจ รู้ลักษณะของใจ รู้การเกิดการดับของใจ รู้การเกิดการดับของขันธ์ห้า รู้เท่าทันจนใจของเราแยกออกจากความคิด ซึ่งคลายออกจากความยึดมั่นถือมั่น ในหลักธรรมท่านเรียกว่า ‘แยกรูปแยกนาม’

ถ้าเรารู้ทัน เขาจะแยกออกจากกันเอง ส่วนมากก็จะแยกยากอยู่ ถ้ากำลังสติมีไม่เพียงพอ บางทีบางครั้งบางคราว ถ้าประสบเหมาะโอกาสเหมาะถึงจะเห็น เราพยายามหัดสังเกตไปเรื่อย ๆ หัดวิเคราะห์ไปเรื่อย ๆ รู้ไม่ทัน ก็รู้จักหยุดรู้จักดับ รู้จักเอาออก รู้จักคลาย รู้จักทำความเข้าใจว่า จิตวิญญาณของเรานี้เป็นอย่างไร ไปอย่างไร มาอย่างไร ทำไมเขาถึงเกิดกิเลส ทำไมเขาถึงส่งออกไปภายนอก

สติปัญญาที่เราสร้างขึ้นมาใหม่นี้ เอาไปใช้การใช้งานได้หรือไม่ เราต้องศึกษาให้ละเอียด ใจของเรามีความอ่อนน้อมถ่อมตน หรือว่ามีความแข็งกระด้าง เราต้องรีบแก้ไข ทุกสิ่งทุกอย่างแก้ไขได้หมด จนกว่าธาตุขันธ์ของเราจะแตกจะดับ แนวทางมีอยู่ พยายามดำเนินให้ถึงจุดหมาย ไม่ต้องกลับมาทนทุกข์ทรมานอีก ไม่ต้องกลับมาเกิดอีก

การได้เกิดมาเป็นมนุษย์นี้ก็เกิดมาแล้วในภพของมนุษย์ ทีนี้การเกิดทางด้านจิตวิญญาณอีก จิตวิญญาณนี้ทั้งเกิดด้วยทั้งหลงด้วย ถ้าเราแยกไม่ได้ เราก็ว่าเราไม่หลง ถ้าเราแยกได้เมื่อไหร่ตามดูได้เมื่อไหร่ มองเห็นความเป็นจริงได้เมื่อไหร่ นั่นแหละถึงจะรู้ว่าเราหลง อันนี้เป็นความละเอียดอย่างลุ่มลึกเลยทีเดียว

ถ้าเราไม่เจริญสติให้ต่อเนื่อง ไม่สร้างความสืบต่อให้ได้ทุกอิริยาบถ ยืนเดินนั่งนอนกินอยู่ขับถ่าย ก็ยากที่จะเข้าถึงตรงนี้ ถ้าเราเข้าถึงแล้ว แยกแยะได้แล้ว ถ้าเราขาดการตามทำความเข้าใจได้อีก มันก็กลับคืนสู่สภาพเดิม เราอย่าไปพลาดโอกาส ได้บ้างไม่ได้บ้างก็พยายามทำ ล้มแล้วลุกขึ้นมาใหม่ แก้ไขใหม่ ปรับปรุงตัวเราใหม่ จนกว่าจะถึงจุดหมายปลายทางกัน

ถึงไม่ถึงจุดหมายปลายทาง ก็เป็นอานิสงส์ เป็นข้าวพกข้าวห่อติดตามตัวเราไป ไปต่อเอาภพหน้า ตราบใดที่ใจยังเกิดอยู่ ความจริงมีอยู่ สัจจะมีอยู่ วันนี้มี พรุ่งนี้มี เดือนหน้ามี ปีหน้ามี ภพหน้ามี ขอให้เราทำความเข้าใจวิญญาณในกายของเราให้ละเอียดให้ได้เสียก่อน มีกันทุกคน เราต้องบอกตัวเองให้ได้ ใช้ตัวเองให้เป็น แก้ไขปรับปรุงตัวเราอยู่ตลอดเวลา สักวันนึงเราก็คงจะถึงจุดหมายปลายทางกัน

สร้างความรับรู้สัมผัสของลมหายใจเข้าออกให้ชัดเจนกัน ทุกสิ่งทุกอย่างวางเอาไว้เสียก่อน ทำใจให้โล่งสมองให้โปร่ง มีความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจที่ปลายจมูกของเราให้ชัดเจนกัน

พากันไหว้พระพร้อม ๆ กัน พากันไปศึกษาทำความเข้าใจเอานะ