ตามความเป็นจริง ลำดับที่ 47

วันที่ 24 มิถุนายน 2557

เจริญธรรมญาติโยมทุกคนทุกท่าน ขอให้ญาติโยมจงเจริญสติ สร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจของเราให้ชัดเจน นั่งตามสบาย ว่างกายให้สบาย แล้วก็วางใจให้สบาย หยุดความนึกคิดปรุงแต่งต่าง ๆ เอาไว้ชั่วครั้งชั่วคราว ถึงเราจะละไม่ได้ หยุดไม่ได้ ก็ขอให้หยุดได้สักนิดหน่อยก็ยังดี แล้วก็รู้จักวิธีการ รู้จักลักษณะของความรู้สึกตัว ฟังไปด้วยน้อมสำเหนียก

ลองสูดลมหายใจเข้าไปยาว ๆ ลึก ๆ ผ่อนลมหายใจออกมายาว ๆ สักสองสามเที่ยว  กายของเราก็รู้สึกว่าสบายขึ้นเยอะ ใจของเราก็จะสงบตั้งมั่นขึ้น พยายามฝึกให้เกิดความเคยชินทุกอิริยาบถ ยืนเดินนั่งนอนกินอยู่ขับถ่าย

เราไปมองข้ามเฉย ๆ ก็เลยไม่รู้เรื่องชีวิตของเรา ไม่รู้เรื่องจิตวิญญาณในกายของเรา จิตวิญญาณของเราเป็นธาตุรู้ ทั้งรู้ทั้งเกิดทั้งหลง เราถึงได้มาเจริญสติตามแนวทางของพระพุทธองค์

การสร้างความรู้ตัวให้ต่อเนื่อง รู้กายรู้ใจ ทำความเข้าใจให้ถูกต้อง หยุดความเกิดของใจ คลายใจออกจากความคิด สร้างตบะสร้างบารมีให้เต็มเปี่ยม ฝึกฝนตัวเรา แก้ไขตัวเรา ปรับปรุงตัวเรา แต่ละวันตื่นขึ้นมา จนเป็นอัตโนมัติในการดู ในการรู้ ในการทำความเข้าใจ อยู่อย่างมีความสุข อยู่ที่ไหนก็มีความสุขทั้งกายทั้งใจ

พยายามฝึกเอา อย่าพากันปล่อยวันเวลาทิ้ง เสียดายเวลา การทำบุญให้ทาน ทุกคนฝักใฝ่สนใจกัน การเจริญสติก็ต้องทำเอา ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์อิริยาบถไหน เราต้องรู้ใจของเราให้ได้ แล้วก็ละกิเลสดับความเกิดของใจของเราให้ได้ ละได้บ้างไม่ได้บ้าง ได้มากได้น้อย ก็ขึ้นอยู่กับความเพียรของแต่ละบุคคล

หลวงพ่อก็จะขอพูดตั้งแต่เรื่องเก่าของเก่า เพราะว่าเป็นต้นเหตุที่จะต้องเข้าไปศึกษาเรื่องใจ เป็นต้นเหตุของการเกิด ถ้าไม่เห็นการเกิด ไม่เห็นจุดเกิด ไม่เห็นต้นเหตุ ก็ยากที่จะเข้าถึงตัวจิตวิญญาณได้ เรื่องอื่นนั้นก็มีตั้งแต่เรื่องปลายเหตุ เราต้องพยายามสาวเข้าไปให้ถึงต้นเหตุ ชี้เหตุชี้ผลจนใจของเรามองถึงความเป็นจริง ใจของเราปล่อยวางได้ รู้ด้วยเห็นด้วยเข้าถึงด้วย หมดความสงสัยได้ด้วย นั่นแหละถึงจะอยู่อย่างมีความสุข ถึงขนาดนั้น กายก็ยังเป็นก้อนทุกข์อยู่ดี ก็ต้องพยายามกันนะ

เอาล่ะ วันนี้หลวงพ่อก็ขอเจริญธรรมแต่เพียงเท่านี้ พากันไหว้พระพร้อม ๆ กัน พากันไปสร้างสานต่อทำความเข้าใจกันนะ