หลวงพ่อฝากไว้ ลำดับที่ 35

วันที่ 17 เมษายน 2557

เจริญธรรมญาติโยมทุกคนทุกท่าน ขอให้ญาติโยมจงเจริญสติ สร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจของเราให้ชัดเจน ตั้งแต่ตื่นขึ้นมาเราได้สร้างความรู้ตัวแล้วหรือยัง เราได้วิเคราะห์ใจของเราแล้วหรือยัง เราเข้าสนามรบแล้วหรือยัง กำลังสติ กำลังปัญญา เราได้สร้างขึ้นมาให้เต็มรอบแล้วหรือยัง การสร้างความรู้สึกรับรู้ สัมผัสของลมหายใจเข้าออกของเราให้ชัดเจน แล้วก็ให้ต่อเนื่องให้เชื่อมโยง เขาเรียกว่า ‘สติรู้กาย’ หรือว่า ‘สัมปชัญญะ’ มีความรู้ตัวทั่วพร้อม

ส่วนศรัทธา มีกันเต็มเปี่ยมกันทุกคน การสร้างตบะ สร้างบารมี การทำบุญให้ทาน มีกันมาหมดทุกคน

ทำอย่างไรเราถึงจะทำให้เต็มรอบ เราต้องมาสร้างความรู้ตัว มาสร้างความรู้ตัว แล้วก็สร้างให้ต่อเนื่อง

รู้ลักษณะของใจ ใจที่ไม่เกิดเป็นอย่างไร ใจที่ปกติเป็นอย่างไร อะไรคือส่วนรูป อะไรคือส่วนนาม เราต้องวิเคราะห์ให้ละเอียด ไม่ใช่ไปปล่อยปะละเลย ทุกเรื่องในชีวิต จนกว่าจะถึงจุดหมายปลายทาง คือ ความสะอาด ความบริสุทธิ์ ความหลุดพ้นของใจ

ทำไมใจถึงเกิด ทำไมใจถึงหลง ทำไมใจถึงเป็นทาสของกิเลส ทำไมใจถึงเกิดกิเลส เราต้องสร้างผู้รู้ หรือว่าเจริญสติ เวลานี้กำลังสติของพวกเรามีน้อย ไม่ค่อยจะสนใจ จะเอาตั้งแต่ปัญญาไปนึกไปคิดเอา ปัญญาของโลกีย์นั้นก็เป็นแค่เพียงปัญญาในระดับของสมมติ อาจจะถูกต้องอยู่ในระดับของสมมติ แต่ยังไม่ถูกต้องในหลักธรรม

ถ้าถูกต้องในหลักธรรมจริงๆ แล้ว เราก็ต้องเจริญสติเข้าไปวิเคราะห์สังเกต จนรู้เห็นการแยกรูปแยกนาม หรือว่าใจคลายออกจากขันธ์ห้า ซึ่งเรียกว่า ‘สัมมาทิฏฐิ’ ความรู้แจ้งเห็นจริง เพียงแค่เริ่มต้น การตามทำความเข้าใจให้รู้ เห็น การเกิด การดับ รู้เหตุรู้ผล ชี้เหตุชี้ผล ทุกเรื่อง แม้แต่การเกิดของจิตของวิญญาณ เขาเกิดอย่างไร เขาไปอย่างไร มาอย่างไร วิญญาณที่ไม่มีกิเลสเป็นอย่างไร วิญญาณที่คลายจากความยึดมั่นถือมั่นเป็นอย่างไร กำลังสติปัญญาต้องตามดู ชี้เหตุชี้ผล จนหมดความสงสัยแล้วก็ละได้ด้วย เข้าถึงด้วย ถึงจะถึงจุดหมายปลายทางกัน

ทำได้บ้างไม่ได้บ้างก็พยายามทำ อย่าไปเกียจคร้าน อย่าไปงอมืองอเท้า เพียงแค่ระดับของสมมติเราก็พยายามทำให้ดี สมมติ ยังสมมติของเราให้เกิดประโยชน์ เราก็พลอยได้รับความสะดวกสบายในสมมติ ในสิ่งที่เราทำ แล้วก็ส่งผลทางด้านจิตใจก็ไม่ได้ลำบาก

ล้ม ลุกขึ้นมา แก้ไขใหม่ ปรับปรุงตัวเราใหม่ หลักธรรมแนวทางนั้นมีอยู่มาตั้งนาน พวกเราจะเข้าถึงหรือใหม่ก็ขึ้นอยู่กับความเพียรที่ถูกต้อง เพียงแค่การเจริญสติ ลักษณะของสติ รู้ตัวอยู่กับปัจจุบัน ต้องทำตั้งแต่ตื่นขึ้นมา ตั้งแต่ยังไม่ลุกจากที่ ใจเกิดกิเลสเมื่อไร เราก็พยายามละ พยายามดับ กิเลสหยาบ กิเลสละเอียด

การทำความเพียร การสร้างความเพียร ขยันหมั่นเพียร จุดมุ่งหมายก็เพื่อที่จะละกิเลส คลายความหลงเสียก่อน แล้วก็ละกิเลส แล้วก็มาดับความเกิด หนุนกำลังสติปัญญาไปเกิดแทน ทำความเข้าใจกับสมมติ ทำความเข้าใจกับวิมุตติ ท่านถึงบอกว่าให้รอบรู้ในกองสังขาร ก็รอบรู้ในกาย ในขันธ์ห้าของเรา อะไรคือส่วนรูป อะไรคือส่วนนาม แล้วก็รอบรู้ในโลกธรรม ในสิ่งที่เราเข้าไปยุ่งเกี่ยว

หมั่นพร่ำสอนตัวเราอยู่ตลอดเวลา อย่าไปเที่ยวให้ คนโน้นเขาสอน คนนี้เขาสอน เป็นแค่เพียงชี้แนะแนวทาง เป็นแค่ชี้อุบายแนวทางเท่านั้นเอง เราพยายามเจริญสติไปหมั่นพร่ำสอนใจของเราอยู่ตลอดเวลา รู้ไม่เท่าทัน ก็รู้จักหยุด รู้จักระงับยับยั้งเอาไว้ จนกว่าจะเห็นชัดเจน ตามดูรู้ให้ชัดเจน ให้ชัดแจ้ง ทีนี้เราจะละได้หรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับความเพียรของเรา

จุดหมายปลายทางที่แท้จริงก็คือการไม่กลับมาเกิด ดับความเกิดให้มันจบ คลายความหลง ดับความเกิดให้มันจบ การที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์นี้ก็อยู่ในภพของมนุษย์ เป็นภพที่ประเสริฐที่สุดที่จะเข้าใจในธรรม ก็ต้องพยายามกัน อย่าปล่อยเวลาทิ้ง ทั้งภายนอก ทั้งภายใน ขยันหมั่นเพียร หมั่นพร่ำสอนตัวเรา เข้าสนามรบภายในของเรา เพื่อให้มันจบกิจ จบกิจแล้วก็ภาระหน้าที่การงานก็เป็นกำไรชีวิต ที่จะสร้างประโยชน์สร้างอานิสงส์ให้กับสมมติมากมาย

ทั้งพระ ทั้งโยม ทั้งชี บอกตัวเองให้ได้ ใช้ตัวเองให้เป็น ถ้าบอกตัวเองไม่ได้ ใช้ตัวเองไม่เป็น แล้วก็ไปอยู่ที่ไหนก็ไม่มีประโยชน์ มันก็อาจจะได้ประโยชน์อยู่ในระดับของสมมติ ประโยชน์ภายในมันจะเสียทิ้ง ก็ต้องพยายาม

สร้างความรู้สึกรับรู้การหายใจเข้าออกให้ชัดเจน ให้ต่อเนื่อง ให้เชื่อมโยง เพียงแค่เรื่องการหายใจเข้าออกก็พากันไม่ค่อยจะสนใจกัน อยากจะได้ตั้งแต่ธรรม จะไปได้ยังไง สติก็ไม่ได้เจริญ กำลังของสติไม่ได้เอาไปใช้เอาไปวิเคราะห์ พิจารณาประหัตประหารกิเลสให้มันจบ อยากจะได้ตั้งแต่ธรรมแต่ไม่รู้จักฝึกฝนตัวเอง แก้ไขตัวเอง ปรับปรุงตัวเอง

สร้างความรู้สึกรับรู้การหายใจเข้าออกให้ชัดเจน ทำใจให้โล่ง สมองให้โปร่ง มีความรู้สึกรับรู้อยู่ที่ปลายจมูกของเราให้ชัดเจนกันนะ

พากันไหว้พระพร้อม ๆ กัน ค่อยไปสร้างสานต่อ ทำความเข้าใจกันเอานะ