ตามความเป็นจริง ลำดับที่ 34

วันที่ 21 เมษายน 2557

ขอให้ญาติโยมเราทุกคนทุกท่าน จงเจริญสติสร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจของเราให้ชัดเจน ตั้งแต่ตื่นเช้าขึ้นมา เราได้สร้างความรู้ตัวแล้วหรือยัง เราได้ทำให้ต่อเนื่องกันแล้วหรือยัง เราสนใจในการวิเคราะห์กายวิเคราะห์ใจแม้แต่เรื่องการหายใจเข้าออกพวกเราก็ขาดความเพียร การที่จะทำความเข้าใจ การที่จะรู้ ตื่นขึ้นมาไม่รู้ว่าใจวิ่งไปที่ไหนบ้าง

นั่งตามสบาย วางกายให้สบาย ไม่ต้องพนมมือ ฟังไปด้วยน้อมสำเหนียก ลองสูดลมหายใจเข้าไปยาว ๆ ลึก ๆ เพียงแค่เรื่องการหายใจเข้าออก พวกเราก็ศึกษาให้ต่อเนื่องกันเถอะ อย่าไปเกียจคร้าน

การหายใจเข้าเป็นอย่างนี้ หายใจออกเป็นอย่างนี้ หายใจยาวหายใจสั้นเป็นอย่างนี้ หายใจธรรมชาติเป็นอย่างนี้ ถ้าเรารู้ได้ต่อเนื่อง ลึกลงไปเราก็จะรู้ใจ รู้ลักษณะของใจซึ่งเป็นฝ่ายนามธรรม รู้อาการลักษณะใจที่ปราศจากกิเลสเป็นอย่างไร ใจที่ไม่เกิดเป็นอย่างไร ใจที่ไม่หลงเป็นอย่างไร ใจที่คลายออกจากความคิดเป็นอย่างไร ใจที่ไม่เกิดเป็นอย่างไร

เพียงแค่การเกิดของใจ เราก็ไม่ให้เกิด แต่เวลานี้ เขาเกิดมาอยู่ในภพของมนุษย์ อยู่ในกายเนื้อ เขายังมาเกิดต่ออีก ยังปรุงแต่งเป็นเรื่องเป็นราว บางทีก็เป็นกุศลบ้างอกุศลบ้าง สารพัดเรื่อง ก็ต้องมาเจริญสติเข้าไปรู้เข้าไปศึกษาอบรมใจ ชี้เหตุชี้ผลให้ใจเรามองเห็นความเป็นจริง เราถึงจะดำเนินชีวิตของเราได้ถูกต้อง ว่าเราจะไปอย่างไร มาอย่างไร เราจะแก้ไขเราอย่างไรขณะที่เรายังมีลมหายใจอยู่

อะไรที่เป็นบุญ อะไรที่เป็นประโยชน์อะไรที่เป็นกุศล ประโยชน์ใกล้ ประโยชน์ไกล ประโยชน์มากประโยชน์น้อย ประโยชน์ส่วนตัวประโยชน์ส่วนรวม เราก็จะได้มองเห็นทะลุปรุโปร่ง ไม่ปล่อยเวลาทิ้งเสียดายเวลา

ก็ต้องพยายาม ไม่ว่าพระว่าโยมว่าชี เอาไปทำเถอะ อย่าพากันทิ้งบุญ อย่าพากันทิ้งความขยันหมั่นเพียร มีความรับผิดชอบ ดูแลตัวเราแล้วก็ล้นออกไป สู่หมู่สู่คณะสู่สังคม สนามรบอยู่ในกายของเรา รบลงไป รบกับกิเลส กิเลสหยาบกิเลสละเอียดมันเป็นอย่างไร ไม่ต้องไปรบกับคนโน้น รบกับคนนี้ เราชนะตัวเราแล้วเราชนะหมด อะไรที่ไม่ดี เราก็รีบทำ รีบแก้ไขเสีย

สร้างความรู้สึกรับรู้การหายใจเข้าออกให้ชัดเจนนะ ทำใจให้โล่งสมองให้โปร่ง มีความรู้สึกรับรู้อยู่ที่ปลายจมูกของเราให้ต่อเนื่องกัน

พากันไหว้พระพร้อม ๆ กัน ค่อยไปศึกษาทำความเข้าใจต่อกันนะ