ตามความเป็นจริง ลำดับที่ 30

วันที่ 14 เมษายน 2557

ขอให้ญาติโยมเราทุกคนทุกท่านจงเจริญสติ สร้างความรู้สึกรับรู้​สัมผัสของลมหายใจวิ่งเข้าวิ่งออก​กระทบปลายจมูกของเราให้ชัดเจน นั่งตามสบาย วางกายให้สบาย กายของเราเข้ามาถึงวัด วัดภายนอกเราก็เข้ามาถึง ทีนี้เรามาทำความเข้าใจกับวัดภายใน ด้วยการเจริญสติ

สร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจให้ต่อเนื่อง ตั้งแต่ตื่นขึ้นมา เราได้สร้างความรู้ตัวแล้วหรือยัง ถ้ายังก็เริ่มเสียนะ ทั้งที่ใจเป็นบุญนั่นแหละ ใจปรารถนาอยากจะได้บุญ​ อยากจะรู้ธรรม ใจนั้นเป็นบุญอยู่แล้ว แต่ความรู้ตัวหรือว่าสติ เราไม่ได้ทำความเข้าใจ ลักษณะของใจที่ไม่เกิดเป็นอย่างไร ใจที่ไม่มีกิเลสเป็นอย่างไร ใจที่ปกติเป็นอย่างไร กำลังสติของเรามีน้อย มีตั้งแต่ปัญญาที่เกิดจากใจ เกิดจากขันธ์ห้า ตรงนี้มีกันทุกคน​ แล้วก็มีมากด้วย

ในหลักธรรม​ ท่านจึงให้มาเจริญสติเข้าไปวิเคราะห์ เข้าไปอบรมใจ จนกว่าใจของเราจะคลายออก หรือว่า ‘แยกรูปแยกนาม’ พลิก หรือว่าหงาย​ หงายของที่คว่ำ แยกรูปแยกนาม หมายถึง​ ใจแยกออกจากความคิด​ ซึ่งเป็นฝ่ายนามธรรมด้วยกัน ถึงจะเรียกว่า ​'สัมมาทิฏฐิ'​ ใจพลิก ใจหงาย ใจว่าง กายเบา จิตใจโล่ง สติของเราที่เราสร้างความรู้ตัวขึ้นมานี่แหละ ตามดู เห็นการเกิดการดับของความคิดของอารมณ์ ท่านบอกว่ารอบรู้ในกองสังขาร รอบรู้ในดวงวิญญาณ แล้วก็รอบรู้ในโลกธรรม

พยายามทำความเข้าใจบ่อย ๆ เราก็จะมองเห็นความจริงในกายของเรา จะไม่ปล่อยเวลาทิ้ง บุญภายนอก​บุญสมมติเราก็ทำให้เต็มเปี่ยม บุญภายใน ​การชำระสะสางกิเลส เราก็ต้องพยายามดำเนินให้ถึงจุดหมายปลายทาง เราก็จะอยู่กับสมมติอย่างมีความสุข จนกว่าธาตุขันธ์ของเราจะแตกจะดับ

อย่าไปมองข้าม​ อย่าไปปล่อยเวลาทิ้ง ทุกลมหายใจเข้าออกมีคุณค่ามากมายมหาศาล อย่าไปปิดกั้นตัวเราเองว่าไม่มีโอกาส เรามีโอกาสทุกลมหายใจเข้าออก ทุกคนมีเวลาเหมือนกันหมด เท่ากันหมด เพียงแค่เราจะเจริญสติเข้าไปอบรมใจ ละกิเลสที่ใจ ละทิฏฐิละมานะ​ ​ละความเห็นแก่ตัว สร้างตบะบารมี จากน้อย ๆ ไปหามาก ๆ สักวันหนึ่งก็คงจะเดินถึงจุดหมายปลายทางกัน

สร้างความรู้สึกรับรู้​การหายใจเข้าออกให้ชัดเจนกันนะ อยู่หลายคนก็เหมือนกับอยู่คนเดียว อยู่คนเดียวขณะนี้ก็ให้รู้ว่าลมวิ่งเข้าวิ่งออกกระทบปลายจมูกของเราให้ต่อเนื่องกัน

พากันไหว้พระพร้อม ๆ กัน ค่อยไปสร้างสานต่อ ทำความเข้าใจกันเอา นี่เพียงแค่ย้ำแค่เตือนแค่เล่าให้ฟัง