ตามความเป็นจริง ลำดับที่ 29

วันที่ 13 เมษายน 2557

ขอให้ญาติโยมเราทุกคนทุกท่าน​ จงเจริญสติให้ต่อเนื่องกันซักนิดหนึ่ง สร้างความรู้สึกรับรู้​สัมผัสของลมหายใจเข้าออกของเราให้ชัดเจน​ วางกายให้สบาย​วางใจให้สบาย​ ไม่ต้องพนมมือ

หยุด วางภาระหน้าที่การงานทางสมมติ​ เราก็วางมาแล้ว ทีนี้เราก็มาหยุด​ ระงับ​ยับยั้งทางด้านจิตวิญญาณของเราให้สงบ แล้วก็มาสร้างความรู้สึกรับรู้​สัมผัสของลมหายใจ ในหลักธรรมท่านเรียกว่า 'สติ'​ ถ้าเรารู้ มีความรู้สึกให้ต่อเนื่องเขาเรียกว่า 'สัมปชัญญะ'​ มีความรู้ตัวทั่วพร้อม

เราพยายามสร้างความรู้สึกให้ต่อเนื่อง ถ้าความรู้สึกพลั้งเผลอ​เราก็เริ่มขึ้นมาใหม่​ อย่าไปเกียจคร้าน จนกระทั่งความรู้ตัวของเราต่อเนื่อง​ จากหนึ่งครั้งสองครั้ง จนรู้ตัวทุกขณะลมหายใจเข้าออก ลึกลงไปก็รู้ตัวทุกขณะจิต ทุกขณะลมหายใจเข้าออก​ รู้ลักษณะของใจของเรา รู้ความปกติ​ รู้การเกิด รู้การเกิดการดับของใจ รู้การเกิดการดับของขันธ์ห้า​ ซึ่งอยู่ในกายของเรา

วิเคราะห์พิจารณา รู้เห็นตามความเป็นจริง เข้าใจในความหมาย เข้าใจในภาษาธรรม​ที่พระพุทธองค์ท่านชี้แนะ ที่ท่านพร่ำสอนว่า​ อัตตาเป็นลักษณะอย่างนี้ อนัตตาเป็นลักษณะอย่างนี้ การเกิดของใจเป็นลักษณะอย่างนี้ สาเหตุแห่งทุกข์ การเกิดแห่งทุกข์ อะไรคือทุกข์ คือ​ความไม่เที่ยง​ ซึ่งเป็นส่วนรูป​ ทั้งส่วนนาม เราต้องเจริญสติเข้าไปวิเคราะห์ พิจารณา หมั่นพร่ำสอนใจ ​ชี้เหตุชี้ผล จนใจของเรายอมรับความเป็นจริง จนไม่มีทางจะต่อสู้​นั่นแหละ​ เขาถึงจะปล่อย​ เขาถึงจะวาง เขาถึงจะละกิเลสได้

แต่เวลานี้​กำลังสติของเราทุกคน​มีไม่มาก เอาตั้งแต่ปัญญาที่เกิดจากใจ​ เกิดจากขันธ์ห้าเสียมากกว่า เขาก็เลยปิดกั้นตัวเองเอาไว้​ ก็เลยมองไม่เห็นความเป็นจริง 

พากันตั้งสติ​ สร้างความรู้ให้ต่อเนื่องกัน​ให้ได้กันสักพักหนึ่ง​ ทำใจให้โล่ง​ สมองให้โปร่ง​ อยู่หลายคนก็เหมือนกับอยู่คนเดียว​ อยู่คนเดียวขณะนี้​ ก็ให้รู้ว่าลมวิ่งเข้าวิ่งออกให้ชัดเจนกันนะ  

พากันไหว้พระพร้อม ๆ กัน ค่อยไปศึกษาทำความเข้าใจต่อกันเอานะ อันนี้เพียงแค่ย้ำ​ แค่เตือนเท่านั้นเอง