ตามความเป็นจริง ลำดับที่ 25

วันที่ 5 เมษายน 2557

ขอให้ญาติโยมเราทุกคนทุกท่าน​จงเจริญสติ หรือว่าสร้างความรู้สึกรับรู้​สัมผัสของลมหายใจของเราให้ชัดเจน นั่งตามสบาย วางกายให้สบาย หลวงพ่อเพียงแค่ย้ำ แค่เตือน แค่ชี้แนะวิธีอุบายเท่านั้นเอง ไม่ต้องพนมมือ วางกายให้สบายฟังไปด้วย น้อมสำเหนียก

ลองสูดลมเข้าไปยาว ๆ ลึก ๆ เพียงแค่การหายใจเข้าออก มีกันมาตั้งแต่เกิด แต่พวกเราขาดการสนใจ จะเอาตั้งแต่ความคิดเก่าปัญญาเก่า เพราะว่าความเคยชินเก่า ๆ​ ของเรา อาจจะถูกอยู่ระดับของสมมติ แต่ในหลักธรรมแล้วเราต้องสร้างความรู้ตัว จนเป็นอัตโนมัติ ​จนเอาไปใช้การใช้งานได้ จนเอาไปละกิเลสได้ จนเอาไปหมั่นพร่ำสอนใจของเราได้ ชี้เหตุชี้ผล​ให้ใจยอมรับความเป็นจริงได้นั่นแหละ ถึงจะเป็นมหาสติ มหาปัญญา เอาไปละกิเลสที่ใจของเรา ทำได้บ้างไม่ได้บ้างก็พยายาม​ พยายามทำ

ตื่นขึ้นมา เราก็พยายามรู้ลมหายใจเข้าออก อันนี้เป็นส่วนหนึ่งของการรู้กาย ลึกลงไปก็รู้ความปกติของใจ จะลุก จะก้าว จะเดิน สติปัญญาของเรา​พากายไป​ ให้ใจรับรู้ จะคิด จะทำ สติปัญญาคิดทำ ให้ใจรับรู้ ใจถึงจะมีความสงบปกติ ความปกติก็คือศีล​ ความปกติ​คือสมาธิ

ใจที่ไม่มีกิเลส ใจที่ไม่เกิด เขาก็สงบ จะค่อยไล่เรียงลงไปเรื่อย ๆ อย่าไปปิดกั้นตัวเราเอง พยายาม​ ​ทุกคนมีโอกาสเท่ากันหมด พยายามอย่าไปปล่อยวันเวลาทิ้ง เสียดายเวลา

หมั่นสังเกต​ หมั่นวิเคราะห์ หมั่นพิจารณา ได้บ้างไม่ได้บ้าง พลั้งเผลอเริ่มใหม่ ๆ สักวันหนึ่งก็คงจะเดินถึงจุดหมายปลายทางกัน​ ไม่ถึงช้าก็ต้องถึงเร็ว ก็ต้องพยายามกัน

สร้างความรู้สึกรับรู้ การหายใจเข้าออกให้ชัดเจน อยู่หลายคนก็เหมือนกับอยู่คนเดียว อยู่คนเดียวก็ให้รู้ว่าลมวิ่งเข้าวิ่งออก กระทบปลายจมูกของเราให้ชัดเจนกันนะ

พากันไหว้พระพร้อม ๆ กัน ค่อยไปศึกษาต่อนะ