ตามความเป็นจริง ลำดับที่ 21

วันที่ 27 มีนาคม 2557

ขอให้ญาติโยมเราทุกคนทุกท่านจงเจริญสติ​ สร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจของเรา​ อย่าเพิ่งคิด​พิจารณาอะไรทั้งสิ้น หยุดความนึกคิดปรุงแต่งต่าง ๆ เอาไว้ชั่วคราว ถึงเราละไม่ได้ หยุดไม่ได้ ก็ขอให้พยายามหยุด​ แล้วก็กระตุ้นความรู้สึก รู้สัมผัสของลมหายใจ​ ที่วิ่งเข้าวิ่งออกกระทบปลายจมูกของเราให้ชัดเจน

นั่งตามสบายไม่ต้องพนมมือ วางกายให้สบาย ฟังไปด้วย​ น้อมสำเหนียก

ลองสูดลมหายใจเข้าไปยาว​ ๆ​ ลึก ๆ​ แล้วก็ผ่อนลมหายใจออกมายาว ๆ​ สักสองสามเที่ยว เพียงแค่เรื่องการหายใจเข้าออก พวกเราก็ขาดการสร้างความรู้ตัวตรงนี้ จะไปเอาตั้งแต่ความคิดเก่า ๆ ปัญญาเก่า ๆ ซึ่งอาจจะถูกอยู่ในระดับของสมมติ แต่ยังไม่รู้ความจริง

เราต้องมาสร้างผู้รู้ ใจนั้นเป็นธาตุรู้ แต่เวลานี้เขายังเกิดอยู่​ เขายังหลงอยู่ เราถึงได้มาสร้างผู้รู้ ผู้รู้ของเรายังมี​ไม่เข้มแข็ง​ ​คือตัวสติของเรายังไม่ต่อเนื่อง เราถึงได้มาสร้างรู้​การหายใจเข้าออกของเรา เน้นสติความรู้ตัวอยู่ที่กาย ซึ่งเรียกว่า 'อานาปานสติ'​

เราก็หายใจตั้งแต่เกิด แต่เราขาดการสร้างความรู้ตัวที่ต่อเนื่อง​ที่เชื่อมโยง​ ก็เลยรู้ไม่ทัน​การเกิดของจิตวิญญาณของเรา รู้ไม่เท่าทันความคิด เรียกว่า 'อาการขันธ์ห้า'​ ของเรา

เราก็ไปทำตามความคิด ทำตามอารมณ์ อาจจะถูกต้องอยู่ในระดับของสมมติ แต่ในหลักธรรม เราต้องแยก ต้องคลาย ต้องตามทำความเข้าใจ สติปัญญาหมั่นอบรมใจของเรา ​ตามดู ตามรู้ ตามเห็น ตามชี้เหตุชี้ผลจนใจของเรายอมรับความเป็นจริง รู้จุดปล่อย รู้จุดวางได้นั่นแหละ เขาถึงจะปล่อยจะวางได้

ถ้าเราไม่อบรมตัวเรา ไม่มีใครจะอบรมตัวเราได้เลย นอกนั้นก็เพียงแค่อนุเคราะห์ช่วยเหลือกันในระดับของสมมติ แต่การขัดเกลากิเลสอบรมใจขึ้นอยู่กับตัวของเรา ค่อยพัฒนาจากน้อย ๆ ไปหามาก ๆ

ล้มแล้วลุกขึ้นมาใหม่ แก้ไขใหม่ อะไรที่จะเป็นประโยชน์ อะไรที่จะเป็นบุญ เป็นคุณงามความดี ประโยชน์ใกล้ ประโยชน์ไกล ประโยชน์ในโลกปัจจุบัน ประโยชน์ในโลกหน้า เอาปัจจุบันให้ได้เสียก่อน โลกหน้าอย่าเพิ่งไปกล่าวถึงมัน เอาแค่โลกปัจจุบันนี้ทำให้ดี อนาคตก็จะออกมาดี

ไม่ว่าทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของเรา ตั้งแต่ตื่นขึ้นมา มีเหตุมีผล ล้วนแต่มีเหตุมีผล ทางด้านนามธรรมก็มีเหตุมีผล ทางด้านรูปธรรมก็มีเหตุมีผล แนวทางมี ปัญญาของพระพุทธองค์ท่านได้ค้นพบ แล้วเอามาเปิดเผย

การเจริญสติเป็นอย่างนี้นะ การละกิเลสเป็นอย่างนี้นะ การอบรมใจ เราจะเอาอะไรไปอบรมใจ เราก็ต้องสร้างสติสร้างปัญญาขึ้นมาใหม่ ไม่ใช่ว่าใจวิ่งวุ่นอยู่ตลอดเวลา​ ทุกข์อยู่ตลอดเวลา ทุกสิ่งทุกอย่างมีเหตุมีผลอยู่ อย่าไปท้อถอย ผิดพลาดแก้ไขใหม่ พลั้งเผลอเริ่มต้นใหม่ เพิ่มความขยันหมั่นเพียรเป็นทวีคูณ

บุคคลที่จะเข้าถึงธรรมได้ ต้องเป็นบุคคลที่มีความขยันหมั่นเพียรเป็นเลิศ​ มีพรหมวิหารเป็นเลิศ ขัดเกลากิเลส แม้แต่ความอยากแม้แต่นิดเดียวก็ไม่ให้เกิดขึ้นที่ใจ เพียงแค่การปรุงแต่งของใจ​ ใจเราคลายออกจากขันธ์ห้า ดับความเกิด หนุนกำลังสติปัญญาไปเกิดแทน พูดง่าย แต่ต้องมีความเพียร​ให้มันได้นะ ได้บ้างไม่ได้บ้างก็พยายามทำเอา

สร้างความรู้สึกรับรู้​การหายใจเข้าออกให้ชัดเจน ให้ต่อเนื่องกันสักนิ้วสองนิ้ว สักห้านาทีสิบนาที ก็ยังดี ดีกว่าไม่ได้ทำ อยู่หลายคนก็เหมือนกับอยู่คนเดียว อยู่คนเดียวขณะนี้ ก็ให้รู้ว่าลมวิ่งเข้าวิ่งออก กระทบปลายจมูกของเราให้ชัดเจนกัน

พากันไหว้พระพร้อม ๆ กัน ค่อยไปศึกษาทำความเข้าใจต่อกันนะ หลวงพ่อเพียงแค่เล่าแค่เตือนพวกท่านเอง