ผมชอบยกตัวอย่างอย่างนี้ครับ ผมเข้าใจว่าพวกเราทุกคนเนี่ยนะครับ ถ้าเราจะประจักษ์แจ้งมรณะธรรมเนี่ย  ให้ทำความรู้สึกคล้ายๆ เหมือนกับเราเป็นนักกีฬาฟุตบอลที่ลงไปสู่สนาม ความหมายก็คือทันทีที่กรรมการเป่านกหวีด  แล้วก็ลูกฟุตบอลถูกถือเป็นเกมที่ถูกเขี่ยไปแล้วเนี่ยนะครับ แน่นอนนะครับ เกมฟุตบอลมี 4 เท่าไหร่ 90 นาทีใช่ไหม ผมจำผิดขอโทษด้วยผมไม่ได้เป็นนักกีฬา ความรู้สึกว่าการเล่นเกมนี้มันมีเวลาที่จำกัดเนี่ยนะครับ จึงทำให้พวกนักกีฬาทุกคนที่อยู่บนสนามอยู่ในเกมเนี่ย เขาจะรู้สึกว่าเวลามีค่า คำว่าเวลามีค่าคือเขาจะไม่ นึกถึงภาพอ่ะ เขาจะใช้เวลาทุกวินาทีอยู่ในความหมายของการเล่นกีฬาหรืออยู่ในเกม แน่นอนนะครับคนบางคนเราดูเหมือนเขาก็ยืนนิ่งๆ แต่ความจริงก็อยู่ในจุด ที่โค้ชหรือคนที่เขาเป็นกุนซือกำหนดไว้นะครับว่าเขาต้องรักษาพื้นที่ตรงนี้ไว้อย่างนี้นะครับ

เพราะฉะนั้นกระบวนการที่กำลังพูดถึงนี้ เราจึงพูดถึงสิ่งที่มันเป็นความรู้สึกได้ถึงความหมายของเวลาที่เรามีอยู่ในเกม เรารู้สึกความหมายของเวลาได้ เพราะเกมมันมีเวลาจำกัดไงครับ ถ้าเกมฟุตบอลเกิดเปลี่ยนกติกาใหม่ บอกให้เตะกันไปจนกระทั่งนักกีฬาฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเป็นลมหน้ามืดแล้วค่อยเลิกกัน ประมาณนี้ มันคงไม่ใช่เป็นความหมายแบบนี้นะครับ อย่างนั้นเราก็ไปฝึกความอดทนอย่างนั้น ไม่ต้องฝึกฝีเท้าเท่าไหร่ เพราะมึงจะเตะกูไปกี่ประตูก็ไม่เกี่ยวแต่กูจะฝึกอดทนกูจะไม่ยอมเลิกประมาณนี้นะครับ

แต่ที่เรากำลังพูดถึงนี้ เรากำลังพูดถึงเกมที่เขาใช้ความสามารถในการที่จะทำเกม ต้องรอให้เราเนี่ยสามารถที่จะเล่นกีฬาฟุตบอลในความหมายที่สามารถนำลูกฟุตบอลเข้าไปเตะ เข้าไปตุงตาข่ายของฝ่ายตรงกันข้ามได้ ผมกำลังพูดถึงประเด็นนี้เพื่ออธิบายความหมายของความรู้สึก ความรู้สึกของพวกเราทุกคนในขณะนี้ที่มีชีวิตอยู่เนี่ย เราจะไม่รู้สึกว่า เฮ้ย ไม่ต้องเล่น กูยืนนิ่งๆ  ก็ได้นี่เพิ่งจะเริ่ม 5 นาทีเอง ความรู้สึกแบบนี้จะไม่มีในใจของนักกีฬาฟุตบอลนะครับ เพราะความรู้สึกยิ่งถ้าเสียประตูตั้งแต่ตอนต้น โห เกมพลิกเลยนะ จะถูกกดดันจะถูกอะไร

ความรู้สึกแบบนี้เป็นความรู้สึกที่ผมกำลังจะอุปมา เพื่อเห็นภาพความหมายของการประจักษ์แจ้งมรณะธรรม การประจักษ์แจ้งมรณธรรมคือการหยั่งเห็นคุณค่าของชีวิตที่เรามีอยู่ และคุณค่าของชีวิตที่เรามีอยู่มันเป็นคุณค่าของความหมาย ความที่ได้หยั่งถึงสิ่งที่มันปรากฏขึ้นมา เป็นปรากฏการณ์ในชีวิตเรา เป็นการเรียนรู้ที่ยิ่งใหญ่และสำคัญ การเรียนรู้ที่ยิ่งใหญ่และสำคัญคือการเรียนรู้ที่เราจะได้เบิกบานกับปรากฏการณ์ที่มันเข้ามากระทบความหมายของเรา เข้ามากระทบความหมายของเรา มากลายมาเป็นความรู้สึกที่ทำให้เราอยู่กับปัจจุบันขณะได้อย่างมีความหมาย